พอทอยจะกลับบ้าน เต็งเดินมาส่งที่หน้าประตูรั้ว ทอยตัดสินใจสารภาพรักกับเต็งอีกครั้งแต่ก็ต้องผิดหวังเมื่อถูกปฏิเสธ ส่วนเต็งเอาการ์ตูนขายหัวเราะมาให้ชิดดาวที่บ้าน ชิดดาวแอบมองอยู่ในบ้านโดยไม่ยอมออกมา รอกระทั่งเต็งกลับไปแล้วจึงออกมาเอาการ์ตูนที่ชายหนุ่มวางไว้ให้
ขณะเดียวกันเวนิสครุ่นคิดสงสัยเกี่ยวกับเรื่องที่ได้ยินทอยคุยโทรศัพท์กับกาโม่ จึงไหว้วานให้ลูกกวาดถามชิดดาวดูว่าเมื่อวานกาโม่กลับกับใคร แล้วมีปัญหาอะไรหรือเปล่า รุ่งขึ้นชิดดาวนั่งแท็กซี่เพื่อไปที่เนิร์สเซอรี่ ผ่านบ้านหลังหนึ่งก็ต้องตกใจเมื่อเห็นปั๊มกำลังคุมช่างตกแต่งอยู่
ปั๊มตัดสินใจแล้วว่าจะมาเปิดร้านขนมอีกสาขาที่นี่ ชิดดาวอึ้งๆ ไม่อยากให้ปั๊มเอาชีวิตมาผูกติดกับคนไม่แน่นอนอย่างเธอ เวลาเดียวกันเต็งตกใจสุดๆ เมื่อพบว่ากาโม่หายออกไปจากบ้าน ลองไปเลียบๆ เคียงๆ ถามบ้านคุณชายกับคุณหญิงก็ไม่ได้เรื่องอะไร รู้แค่ว่าวันนี้คุณหลวงไม่ได้ไปโรงเรียนเพราะปวดท้อง
จริงๆ แล้วกาโม่แอบมาหาคุณหลวงแต่เช้ามืดแล้วขึ้นไปซ่อนตัวอยู่ที่ห้องใต้หลังคา คุณหลวงจึงแกล้งปวดท้องเพื่อจะได้หยุดเรียนและเอาขนม น้ำและนมไปให้กาโม่กินตอนที่น้องหนูกำลังคุยโทรศัพท์อยู่กับมัด ส่วนเต็งตัดสินใจโทร.หาชิดดาวแล้วรีบมาหาเธอ ชายหนุ่มถึงกับอึ้งเมื่อเห็นชิดดาวอยู่กับปั๊ม
เต็งแนะนำตัวเองกับปั๊มและบอกว่าชอบชิดดาว ปั๊มก็บอกตรงๆ ว่าตามจีบชิดดาวอยู่ ชิดดาวมองสองหนุ่มอย่างรู้สึกอึดอัดใจ ก่อนที่ผู้รับเหมาจะออกมาตามปั๊มไปเลือกสีทาผนังห้อง พออยู่กันตามลำพัง เต็งบอกเรื่องกาโม่หายตัวให้ชิดดาวฟัง ชิดดาวให้เต็งโทร.ถามทอย เธอน่าจะรู้เรื่อง เต็งงุนงง
ชิดดาวไม่อธิบายอะไร พลางนึกถึงตอนเช้าที่ลูกกวาดโทร.มาถามเรื่องเมื่อวาน แล้วเวนิสก็เล่าให้ฟัง ขณะที่เต็งโทร.หาทอยและบอกว่ากาโม่หายไป ทอยบอกกาโม่ไม่ได้โทร.หาเธอ แล้วตัดบทว่าบ่ายนี้รายการออกเทปสุดท้ายแล้ว อยากนัดเวนิสไปดูด้วยกันที่บ้านเฮีย
เต็งวางสายจากทอยก็มาคุยกับชิดดาวอย่างแปลกใจ เพราะทอยดูไม่สนใจเรื่องกาโม่หนีออกจากบ้านไปเท่าไหร่ ห่วงจะคุยเรื่องอื่นซะมากกว่า ซึ่งผิดวิสัยของทอยที่ปกติจะห่วงกาโม่มาก ชิดดาวมั่นใจว่ากาโม่โทร.หาทอยแล้ว พร้อมกับเชื่อว่าตอนนี้กาโม่อยู่ในที่ที่ปลอดภัย ดีไม่ดีกาโม่อาจแอบอยู่แถวบ้านก็ได้
ครั้นเต็งลองคิดทบทวนก็เอะใจว่าคุณหลวงอาจจะรู้เรื่อง และวันนี้คุณหลวงอาจป่วยการเมือง ชายหนุ่มตัดสินใจชวนชิดดาวไปลองถามคุณหลวงดูด้วยกัน ปั๊มออกมาได้ยินพอดีเลยขอไปด้วย แล้วสองหนุ่มก็แย่งกันเปิดประตูรถเพื่อให้ชิดดาวไปรถตัวเอง ชิดดาวท้วงว่าเดินไปก็ได้เพราะใกล้แค่นี้ ปั๊มเลยตัดสินใจขอไปรอที่บ้านเธอแทน เมื่อเต็งกับชิดดาวมาถึงหน้าบ้านคุณหญิง เต็งก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ รีบห้ามชิดดาวที่กำลังกดกริ่ง
“เดี๋ยวครับ ผมว่ากาโม่ชักจะมากเกินไปแล้ว ไม่พอใจอะไรแล้วใช้วิธีหนีออกจากบ้าน แบบนี้ผมไม่เห็นด้วย”
“ก็จริงค่ะ เด็กตัวแค่นี้ยังกล้าทำขนาดนี้ ถ้าไม่ควบคุมให้อยู่ โตขึ้นกว่านี้จะยิ่งพูดยาก”
“ผมว่าเราต้องดัดหลังกาโม่ให้เข็ด”
“ยังไงคะ” ชิดดาวสงสัย
“ปล่อย..ไม่ต้องตามหา ทำเป็นไม่สนใจ แต่เราก็ต้องรู้ให้ได้ก่อนว่ากาโม่อยู่ที่ไหนกันแน่”
“งั้นคุณเต็งหลบไปรอที่บ้านก่อนก็ได้ค่ะ ดาวจะคุยกับคุณหลวงแล้วจับพิรุธดู โดนหลอกล่อไปมา น่าจะหลุด”
เต็งมองเลยเข้าไปในบ้านแล้วก็ยิ้มๆ ออกมา “คงไม่ต้องถามแล้วล่ะครับ กาโม่อยู่ที่นี่ชัวร์”
“ยังไงคะ” ชิดดาวงงปนสงสัย
เต็งชี้ให้ดู ชิดดาวมองตามไปแล้วยิ้มขำ บอกเด็กก็คือเด็ก ขณะเดียวกันกาโม่ตกใจเมื่อนึกได้ว่าตนเองถอดรองเท้าไว้หน้าบ้านคุณหลวง คุณหลวงพลอยตกใจไปด้วย ไม่แน่ใจว่าน้องหนูเห็นหรือยัง แล้วอาสาลงไปเอาขึ้นมาให้ ก่อนจะรีบร้อนออกไป กาโม่มองตามอย่างกังวลกลัวถูกจับได้
เต็งมั่นใจว่าไม่เกินคืนนี้กาโม่ต้องวิ่งโร่กลับบ้านชัวร์ เพราะรู้ว่ากาโม่ขี้กลัว เกิดมาไม่เคยนอนที่อื่นที่ไม่มีลุงอยู่ด้วย พูดแล้วเต็งก็ยิ้มเจื่อนๆ รู้สึกสะท้อนใจตัวเองอย่างบอกไม่ถูก ชิดดาวมองอย่างเข้าใจ บอกมีอะไรก็โทร.เล่าให้ฟังด้วย แล้วตัดบทขอตัวกลับ
“วันนี้รายการผมออนแอร์เทปสุดท้าย อยู่ดูด้วยกันมั้ยครับ” เต็งมองชิดดาวด้วยสีหน้าแววตาอ้อนวอน
“ดูที่บ้านก็ได้ค่ะ”
เต็งสีหน้าผิดหวัง ถามว่าไม่ไปทำงานแล้วเหรอ ชิดดาวบอกมีแขก เต็งพานน้อยใจประชดว่าแขกคนสำคัญซะด้วย
“เดี๋ยวคุณก็มีแขกมาดูรายการเทปสุดท้ายด้วยกัน ทีมงานของคุณคงอยากอยู่เฉพาะคนกันเองมากกว่า” ชิดดาวบอกแต่ในใจหมายถึงทอย
เต็งเถียงไม่ออก หน้าซึมๆ
“คุณเต็งเป็นคนเก่ง รายการหลุดฝังได้ไม่นานหรอกค่ะ เดี๋ยวก็มีรายการใหม่ให้ทำ” ชิดดาวให้กำลังใจ
“เก่งแค่ไหนถ้าขาดกำลังใจ ก็ไปไม่รอดหรอกครับ” เต็งจ้องหน้าชิดดาว
ชิดดาวสบตาเต็งอย่างลำบากใจ ตอนนี้ไม่ใช่เรื่องแค่สองคนแล้ว มันส่งผลกระทบถึงกาโม่อย่างรุนแรง ตัดบทเอ่ยปากขอตัวแล้วรีบหันหลังเดินกลับไปอย่างเร็ว เต็งมองตามชิดดาวไปด้วยสีหน้าแววตาท้อๆ
***************
เต็ง เวนิสและทอยนั่งดูรายการตัวเองเทปสุดท้ายจนจบแล้วอดกอดกันร้องไห้อย่างเสียใจที่รายการต้องปิดตัวเอง ชิดดาวที่นั่งดูอยู่อย่างใจจดใจจ่อถึงกับน้ำตาซึม กาโม่เองที่ดูอยู่กับคุณหลวงเองก็น้ำตาคลอออกมา คุณหลวงแซวว่าร้องไห้เหรอ กาโม่กลบเกลื่อนว่าปวดฉี่แล้ววิ่งออกจากห้องไป คุณหลวงรีบตามไป เตือนให้ระวังน้องหนูจะเห็น
หลังดูรายการจบ ปั๊มก็ถามชิดดาวว่าให้ไปส่งที่เนิร์สเซอรี่มั้ย ชิดดาวบอกอาจจะไม่ไป ปั๊มพยักหน้ารับและตัดสินใจถามตรงๆ ว่าอยากให้เขาเปิดร้านขนมที่นี่หรือเปล่า
“ตลอดเวลาที่ผ่านมา เรื่องของเรามันไม่มีความชัดเจน ที่จริงดาวชัดเจน แต่ปั๊มไม่ยอมเข้าใจคนเดียวรึเปล่าก็ไม่รู้นะ” ตอนท้ายปั๊มแสร้งหัวเราะขำกลบเกลื่อน
ชิดดาวหน้านิ่ง สีหน้าใช้ความคิด ตัดสินใจอะไรบางอย่าง ปั๊มหน้าเศร้ากลับมาที่บ้านที่ช่างกำลังตกแต่งอยู่ บอกว่าเปลี่ยนใจไม่อยากเปิดสาขาที่นี่แล้ว ส่วนทอยกับเวนิสช่วยเต็งเก็บข้าวของต่างๆ ของรายการเก่าลงกล่องกระดาษเพื่อเคลียร์บ้านเต็งให้เรียบร้อย ทอยเก็บของไปก็แอบชำเลืองมองเต็งเป็นระยะๆ เวนิสสังเกตเห็นและคิดว่าถึงเวลาที่ตนต้องทำอะไรเพื่อช่วยเต็งกับชิดดาวได้แล้ว
“เก็บของเสร็จวันนี้ เราก็ไม่ควรมารบกวนชีวิตความเป็นส่วนตัวของเฮียเขาอีกแล้ว”
“เราหมายถึงใคร” ทอยถามเสียงห้วน
“ไม่น่าถาม ก็ฉันกับแกไง”
“แกมีเมีย หลงเมียจะทิ้งเฮียก็เรื่องของแกสิ แต่ฉันอยากจะช่วยเฮียต่อ” ทอยยืนยัน
“แล้วถามเฮียเขารึยังว่าอยากให้แกอยู่ช่วยมั้ย เฮียเขาอาจจะอึดอัดใจ แต่เกรงใจไม่กล้าไล่แกก็ได้”
ทอยชำเลืองมองหน้าเต็ง เต็งหลบสายตา เลี่ยงจัดของต่อไป
“นั่นไง..เห็นมั้ย ถ้าเฮียอยากให้แกอยู่ช่วย ต้องออกปากแล้ว จริงมั้ยเฮีย” ตอนท้ายเวนิสหันไปถาม
“ตกลงจะคุยหรือจะจัดของให้เสร็จ” เต็งเฉไฉไม่ตอบ เดินแยกไปรื้อของห่างๆ ไม่สนใจ
“แกยังดูไม่ออกอีกรึไง ความรับผิดชอบของพวกเราในฐานะทีมงานมันจบแล้ว จบอย่างสมบูรณ์เมื่อเทปสุดท้ายออกอากาศจบไปตะกี้” เวนิสจ้องหน้าทอย
ทอยไม่ยอมแพ้ หาข้ออ้างเพื่อจะไปมาหาสู่เต็งต่อไป
“แกจะคิดยังงั้นก็เรื่องของแก แต่ฉันจะอยู่ช่วยเฮียดูกาโม่ก่อน จนกว่าเฮียจะหาคนมาช่วยได้”
“เฮียหาคนช่วยได้แล้ว แต่เข้ามาไม่ได้ก็เพราะแกยืนขวางประตูบ้านอยู่นี่แหละ”
“มีเมียแล้วปากยังเน่าเหมือนเดิมนะไอ้ตี๋” ทอยโกรธ
“ปั่นหัวกาโม่ให้เกลียดคุณดาว เพื่อให้คุณดาวเข้าบ้านไม่ได้ ใครกันแน่วะที่เน่า” เวนิสแฉอย่างทนไม่ไหว
ทอยอึ้ง เต็งหยุดกึก หันมองมาทั้งคู่
“แกอย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าแกคิดจะทำอะไร”
“ไอ้ตี๋..แกเมายารึไง พูดจาไร้สาระ” ทอยโกรธจนหน้าแดง
“คนอย่างฉันไม่มีหลักฐานไม่พูดหรอกโว้ย ฉันได้ยินทุกคำที่แกคุยกับกาโม่ที่หน้าห้องตัดต่อ วันที่กาโม่พลัดหลงกับคุณดาว”
ทอยหน้าซีดเผือด เต็งชักสนใจ เดินเข้ามาซักเวนิสพร้อมมองหน้าทอย
“ได้ยินว่าอะไร”
ทอยรีบแก้ตัว “ก็พอกาโม่หายไปก็โทรหาทอย แล้วทอยตามไปรับตัวมาส่งบ้านไงคะเฮีย”
“แต่ฉันไม่ได้ยินยังงั้นนะ ฉันได้ยินว่าแกบอกให้กาโม่ไปซื้อสีแล้วหนี..”
ทอยพุ่งเข้าหาเวนิสปิดปากทันที “ผีเจาะปากมาพูดรึไงวะ”
เวนิสพยายามปัดป้อง เต็งเข้ามาจับตัวทอยล็อคเอาไว้ พูดสั่งเวนิสหน้าเครียด ท่าทีจริงจัง
“พูดมาให้หมด”
“ผมได้ยินทอยคุยมือถือสั่งให้กาโม่บอกคุณดาวว่าต้องซื้อสี แล้วให้กาโม่..”
“หุบปากไปเลยไอ้ตี๋นรก” ทอยดิ้นรน ด่าเวนิสทั้งน้ำตา
เต็งล็อคตัวทอยกอดไว้กับตัวแล้วเอามือปิดปาก
“ให้กาโม่หนีไปเจอกับทอยที่ร้านไอติมเจ้าประจำที่รู้กันสองคน” เวนิสบอกสิ่งที่ได้ยิน
ทอยกัดมือเต็งแล้วผลักออกอย่างแรง จนเต็งเซไปชนโต๊ะ ปราดเข้าไปจะทำร้ายเวนิส
“แกทำแบบนี้ต้องการอะไรไอ้ตี๋”
“เข้ามาเจอเตะจริงๆ นะโว้ย” เวนิสขู่จนทอยชะงักไป
“ทำแบบนี้ทำไมทอย” เต็งถามหน้าเครียด
“ก็เพราะทอย…”
“เราคุยกันแล้วว่ามันเป็นไปไม่ได้ เพราะผู้หญิงที่เฮียรักและอยากแต่งงานด้วยมีอยู่คนเดียวคือคุณดาว”
ทอยน้ำตาไหลพรากด้วยความเสียใจกับสิ่งที่เต็งบอก เวนิสมองทอยด้วยสีหน้าแววตาสงสารจับใจ
“ถ้าไม่ใช่คุณดาว เฮียก็ไม่รู้จะรักใครได้มากขนาดนี้”
“พอแล้ว ทอยไม่อยากฟัง” ทอยวิ่งร้องไห้หนีมา
จังหวะที่ทอยเปิดประตูออกไป ก็เผชิญหน้ากับชิดดาวที่มาถึงพอดี
“คุณดาว” เต็งนึกไม่ถึง
ทอยจ้องหน้าชิดดาวอย่างชิงชัง แล้วผลักให้พ้นทางไปแรงๆ ชิดดาวเซไปตามแรงผลักแต่พยุงตัวเอาไว้ได้ เวนิสรีบวิ่งตามทอยออกไป ชิดดาวงุนงงถามเต็งว่าเกิดอะไรขึ้น เต็งให้ชิดดาวเข้ามาก่อน ส่วนตัวเองเดินไปทิ้งตัวนั่งที่โซฟาอย่างหมดแรง ชิดดาวเดินเข้าไปหาเต็งอย่างสงสัยแกมเป็นห่วง
/////////////////
คลิกย้อนอ่าน
