“อติวัณณ์ ถึงแก้ว” หรือ “ยุ่น ไฟฟ้า” เซียนพระหนุ่มรุ่นใหม่ ผู้รอบรู้พระเครื่องอย่างหลากหลาย โดยเฉพาะเครื่องรางของขลัง เป็นอีกคนหนึ่งที่หา ตัวจับยาก ได้รับการถ่ายทอดวิชาจากอาจารย์ดีหลายท่าน อาทิ ต้น แจ่มมณี, แจ้ เสนา และ เซียนมล เชือกคาด เกจิเครื่องรางอีกคนหนึ่งของวงการพระเครื่องเมืองไทย คอยช่วยชี้แนะ
จึงเป็นเซียนเครื่องรางอีกคนหนึ่งที่มีอนาคตไกล
เป็นคนเมืองใต้ จ.สุราษฎร์ธานี เปิดร้านพระเครื่องอยู่ชั้น 2 บนห้างพันธุ์ทิพย์พลาซ่า งามวงศ์วาน
เซียนยุ่นบอกเล่าว่า “ปกติแล้วผมทำงานประจำอยู่ คือ เป็นเจ้าหน้าที่การไฟฟ้า อยู่เขตลาดกระบัง แต่ผมเป็นคนหนึ่งที่นิยมชมชอบพระเครื่องมาตั้งแต่เป็นวัยรุ่น และยิ่งเครื่องรางของขลังจากพระเกจิดังด้วยแล้ว มีความสนใจเป็นพิเศษ โดยใช้เวลาว่างจากเลิกงาน ดูแลร้านพระเครื่องและพบปะพูดคุยกับเซียนพระด้วยกัน”
“ผมเริ่มศึกษาวัตถุมงคลพระเครื่องก่อน อาทิ พระเครื่องหลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี, หลวงพ่อปาน วัดบางนมโค, หลวงปู่ทิม วัดระหารไร่ มาตอนหลัง เริ่มค้นพบตัวเองว่านิยมชมชอบสิ่งใด ก็คือวัตถุมงคลประเภทเครื่องราง ซึ่งในสายตาผม การเล่นเครื่องราง มีมนต์เสน่ห์ ซึ่งเสน่ห์เครื่องรางจะไม่เหมือนพระเครื่อง เครื่องรางนั้น หลวงพ่อหรือพระเกจิอาจารย์ในสมัยโบราณที่จะสร้างหรือจะทำขึ้นมาสักชิ้นหนึ่ง ท่านต้องทำเองกับมือ ซึ่งผมชอบของที่ทำด้วยมือ”
พระเกจิอาจารย์โบราณ จะต้องดูฤกษ์ยามก่อนที่จะบรรจงทำเครื่องรางแต่ละชิ้น ดังนั้น การจะได้มาในครอบครอง จึงไม่ใช่เรื่องง่าย โดยเฉพาะตะกรุดหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า ท่านจะทำแต่ละครั้ง ต้องดูฤกษ์ยาม โดยเฉพาะตะกรุดจันทร์เพ็ญของท่าน ซึ่งเป็นตำนานเล่าขานกันว่าท่านต้องดำน้ำลงไปจาร เวลาท่านขึ้นมาจากน้ำ จีวรของท่านก็ไม่เปียกน้ำแต่อย่างไร
รวมไปถึงเครื่องรางอีกหลายประเภท ที่พระเกจิแต่ละท่านจัดสร้างขึ้นมาอย่างวิจิตรพิสดาร หรือทำยากอย่างที่เราคาดไม่ถึง อาทิ ไม้ครูหลวงปู่ภู สมญานามของท่าน ท่านบอกเลยว่า “ไม่มีใครทำได้ อย่างกู” เพราะกว่าจะทำได้ ต้องรอไม้ไผ่ที่ถูกฟ้าผ่าแล้วล้ม ภายใน 3 วัน ต้องมีช้างทั้งโขลงมาข้าม ถึงจะไปพลี
หรือหมากทุย หลวงปู่เอี่ยม วัดหนัง 1 ใน 9 เครื่องรางสะท้านแผ่นดิน วิธีการทำต้องให้ลูกศิษย์วัดสมาทานศีล นุ่งขาว ห่มขาว เป็นเวลา 7 วัน ปีนขึ้นไปเก็บลูกหมาก ที่ต้องเป็นต้นหมากที่ตายพราย คนที่ขึ้นไปเก็บนั้นห้ามใช้มือ ต้องใช้ปากกัดเท่านั้น ซึ่งกว่าจะได้แต่ละลูกเป็นเรื่องยาก ครั้นได้มาหลวงปู่ต้องนำมาบริกรรมคาถาและคว้าน บรรจุยันต์กระดาษสาลงไป และใช้ครั่ง หรือชันโรงอุด จากนั้นถักเชือกจุ่มรัก
เซียนยุ่นระบุว่า “มนต์เสน่ห์ของเครื่องราง สำหรับผมนั้นคือ เชือกกับรัก ซึ่งเชือกที่ใช้ทำเครื่องรางเวลาแห้งและเก่า จะดูเหมือนเป็นไม้ รักเก่าดูเป็นมัน เวลาดูแล้วมันคลาสสิค มีมนต์เสน่ห์ และรวมกับความศรัทธาแล้ว มีคุณค่าควรแก่การเก็บสะสมบูชา วัตถุมงคลประเภทเครื่องราง ถ้าสวยได้แชมป์ ดูง่ายๆ ราคาไม่มีตก ซึ่งต่างกับพระเครื่อง ที่มีกำหนดราคา แต่เครื่องรางสภาพสวยอยู่ที่ ความพอใจทั้ง 2 ฝ่าย”
“การศึกษาเกี่ยวกับเครื่องรางของขลังแต่ละประเภท ผมลองผิด-ลองถูกมาเยอะ เคยโดนให้เช่าของเก๊มาหลายครั้ง แต่ของชิ้นนั้นผมจะไม่นำมาขายต่อเป็นอันขาด เครื่องรางแต่ละชิ้น ผมต้องรับประกันความแท้ ที่สามารถส่งเข้าประกวดได้ แต่เครื่องรางมีจุดอ่อนอยู่ประการหนึ่งคือ ไม่มีจุดจบในการดู ไม่มีตอกโค้ด ไม่มีรอยตัดเหมือนกับเหรียญ ต้องจำศิลปะ เช่น ตะกรุดลายถักนี้ รักแบบนี้ เชือกแบบนี้ เนื้อแบบนี้ เป็นของหลวงพ่อท่านใด ต้องใช้ความชำนาญและพิจารณาตามมาตรฐานของสมาคมผู้นิยมพระเครื่องพระบูชาไทย ที่วงการยอมรับกัน” เซียนยุ่นกล่าวทิ้งท้าย
ผู้สนใจแลกเปลี่ยนข้อมูลพระเครื่อง โดยเฉพาะเครื่องรางของขลัง “ยุ่น ไฟฟ้า” ยินดีให้คำปรึกษา พบกันที่บริเวณชั้น 2 ตู้หมายเลข G 124 ตรงข้ามกับสมาคมผู้นิยมพระเครื่องพระบูชาไทย ห้างพันธุ์ทิพย์งามวงศ์วาน นนทบุรี
