หลวงปู่ม่น ธัมมจิณโณ วัดเนินตามาก จ.ชลบุรี

คอลัมน์ อริยะโลกที่ 6

หลวงปู่ม่น ธัมมจิณโณ – พระครูสุจิณธรรมวิมล หรือ หลวงปู่ม่น ธัมมจิณโณ อดีตพระเกจิอาจารย์ชื่อดังวัดเนินตามาก ต.โคกเพลาะ อ.พนัสนิคม จ.ชลบุรี พระเกจิชื่อดังที่ชาวบ้านในพื้นที่ อ.พนัสนิคม ให้ความเลื่อมใสศรัทธากันมาก

มีนามเดิม ม่น นามสกุล วิญญาณ เกิดเมื่อวันเสาร์ ขึ้น 7 ค่ำ เดือน 5 ปีจอ ตรงกับวันที่ 16 เม.ย.2453 ในวัยเยาว์ บิดามารดานำไปฝากเรียน กับพระที่วัดใกล้บ้าน ศึกษาอักขระสมัย เนื่องจากท่านเป็นผู้มีจิตใจอ่อนโยน โอบอ้อมอารี สนใจใฝ่เรียน

มีความพยายามและอดทนเป็นเยี่ยม ทำให้พระอาจารย์ได้ถ่ายทอดวิชาความรู้ให้อย่างเต็มกำลัง จนมีความรู้เชี่ยวชาญในด้านต่างๆ เช่น ด้านอักษร การแพทย์แผนโบราณ และการช่าง

เนื่องจากเป็นบุตรชายคนเดียว จึงเป็นกำลังช่วยเหลือครอบครัวมีฐานะมั่นคง จนมีที่นาทำกินเป็นของตนเอง

กระทั่งอายุ 29 ปี จึงบรรพชาอุปสมบท ในวันเสาร์ ขึ้น 2 ค่ำ เดือน 5 ตรงกับวันที่ 9 เม.ย.2481 ที่พัทธสีมาวัดโคกเพลาะ อ.พนัสนิคม จ.ชลบุรี โดยมี พระครูสังวร ศีลาจาร วัดหลวงพรหมาวาส ต.วัดหลวง อ.พนัสนิคม เป็นพระอุปัชฌาย์,

พระครูพิพัฒน์ธรรมคุณ วัดโบสถ์ ต.วัดโบสถ์ อ.พนัสนิคม เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระครูอาจารย์สุนทร วัดโคกเพลาะ ต.โคกเพลาะ อ.พนัสนิคม จ.ชลบุรี เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาว่า “ธัมมจิณโณ”

หลังอุปสมบทได้พำนักที่วัดโคกเพลาะระยะหนึ่ง จึงได้ย้ายไปจำพรรษาที่วัดเนินตามาก เริ่มศึกษาเล่าเรียนคันถธุระและวิปัสสนาธุระอย่างจริงจัง

เคร่งครัดในธรรมวินัยตั้งแต่เริ่มอุปสมบท ศึกษาปริยัติธรรม เข้าสอบ นักธรรมชั้นตรี ชั้นโท ตามลำดับ มีความสามารถในการจำและสวดพระปาฏิโมกข์ได้ จนมาค้นคว้าด้วยตนเอง ฝึกการปฏิบัติจิตและกัมมัฏฐาน

อุปสมบทได้ 5 พรรษา จึงออกธุดงค์หาประสบการณ์ตามที่ต่างๆ เช่น พระพุทธบาท สระบุรี วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ เป็นต้น

ท่านเล่าว่า ไปศึกษาวิชาธรรมกายกับหลวงพ่อสด วัดปากน้ำ (สมัยที่หลวงพ่อสดยังมีชีวิตอยู่) แต่เมื่อปฏิบัติได้ 7 วัน ท่านบอกว่าไม่ถูกกับจริตเลยขอลาไปที่อื่น ต่อมาภายหลังท่านได้ฝากตนเป็นศิษย์ พระสมุห์บุญยิ่ง วิริโย ที่วัดเขาบางพระ อ.ศรีราชา รับคำแนะนำสั่งสอนในการปฏิบัติอันเป็นไปด้วยธาตุและจริตเป็นหนึ่งเดียวกัน

นอกจากนี้ ยังได้ศึกษาด้านเวชกรรมจากพระสมุห์บุญยิ่งเพิ่มเติม จนมีความเชี่ยวชาญ ต่อมาพระสมุห์บุญยิ่ง ได้ชักชวนออกธุดงค์หาสถานที่ปฏิบัติวิเวก เป็นสัปปายะ จนได้พบถ้ำจักรพงศ์ บนเกาะสีชัง ทั้งอาจารย์และศิษย์จึงได้พำนักอยู่ที่แห่งนี้ จนหลวงปู่ม่นเกิดความก้าวหน้าทางจิตเป็นอย่างมาก

พ.ศ.2490 พระอธิการกี่ เจ้าอาวาสวัดเนินตามากได้ลาสิกขา ทางคณะสงฆ์และอุบาสก อุบาสิกาได้มาอาราธนานิมนต์หลวงปู่ม่นกลับไปเป็นเจ้าอาวาสปกครองวัด สั่งสอนภิกษุ สามเณร และอุบาสก อุบาสิกาสืบต่อไป เมื่อหลวงปู่ม่นเป็นเจ้าอาวาส ได้ปฏิบัติหน้าที่ได้เป็นอย่างดี ทำนุบำรุงวัดเนินตามากให้เจริญรุ่งเรือง สร้างถาวรวัตถุ เช่น อุโบสถ ศาลาการเปรียญ กุฏิ วิหาร ฯลฯ

นอกจากนี้ ยังช่วยพัฒนาท้องถิ่น ทำถนน ไฟฟ้า สร้างโรงเรียน ตั้งกองทุนมูลนิธิต่างๆ ให้การศึกษาแก่พระภิกษุ สามเณร สอนนักธรรม พระนวกะ ส่งเข้าสอบนักธรรมสนามหลวงทุกปี หลวงปู่ม่นเป็นที่เคารพศรัทธาของบรรดาศิษย์ สร้างคุณงามความดีให้แก่พระพุทธศาสนา เป็นที่ยอมรับของสาธุชน

พ.ศ.2529 คณะสงฆ์ได้พิจารณาขอพระครูชั้นโทที่ พระครูสุจิณธรรมวิมล พ.ศ.2523 หลวงปู่ม่นอาพาธด้วยโรคอัมพฤกษ์ เข้ารักษาที่โรงพยาบาลพนัสนิคม เกือบหายเป็นปกติ จึงกลับมาพักฟื้นที่วัด จนกระทั่งปี พ.ศ.2537 ท่านอาพาธหนักอีกครั้ง เข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาลสมิติเวช กรุงเทพฯ ถึง 8 เดือน จึงสามารถกลับมาอยู่วัด

หลังจากนั้น ก็อาพาธกระทั่งมรณภาพเมื่อวันพฤหัสบดีที่ 8 ต.ค.2541 เวลา 18.00 น. สิริอายุ 88 ปี 5 เดือน 24 วัน พรรษา 60