ชาวกำแพงเพชรอาลัยหลวงปู่เจือ สันตจิตโต

คอลัมน์ อริยะโลกที่ 6

ชาวกำแพงเพชรอาลัยหลวงปู่เจือ สันตจิตโต – คณะสงฆ์และพุทธศาสนิกชนชาวเมืองกำแพงเพชร ถึงวาระสูญเสีย อีกครั้ง ด้วย “หลวงปู่เจือ สันตจิตโต” เจ้าอาวาสวัดหนองแผ่นดิน ต.สระแก้ว อ.เมือง จ.กำแพงเพชร พระเกจิชื่อดัง มรณภาพอย่างสงบ ด้วยวัย 108 ปี พรรษา 39 เวลา 14.25 น. ช่วงบ่ายวันอาทิตย์ที่ 19 ม.ค. 2563

สร้างความเศร้าสลดอาลัยเป็นอย่างยิ่ง

หลังจากพักรักษาอาการอาพาธ ที่ห้องพิเศษ โรงพยาบาลกำแพงเพชร ด้วยความชราภาพ โดยอาการทรงและทรุดมา ตลอด ทั้งนี้ มีโรคประจำตัวหลายโรค ทั้งเบาหวาน ความดัน และโรคไต

หลวงปู่เจือ สันตจิตโต มีนามเดิม เจือ พุกมาก เกิดเมื่อวันที่ 2 เม.ย. 2455 ที่บ้านหนองแซง ต.หนองแซง อ.หันคา จ.ชัยนาท บิดา–มารดา ชื่อ นายหมึกและนางเล็ก พุกมาก เป็นบุตรคนโต ในจำนวนพี่น้อง 8 คน ครอบครัวฐานะยากจน จึงย้ายถิ่นฐานมาปักหลัก และหาเลี้ยงชีพที่เมืองกำแพงเพชร

ชีวิตช่วงปฐมวัย มีความขยันหมั่นเพียร ช่วยพ่อแม่ทำงาน ไม่ว่าจะทำนาหรือรับจ้าง จึงต้องเหน็ดเหนื่อย เพราะเป็นพี่ชายคนโต ต้องดูแลน้องๆ และไม่มีโอกาสได้เรียนหนังสือเหมือนคนอื่น อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ สมัยเด็กนั้น พ่อแม่จะใช้ให้เลี้ยงวัวควายในทุ่งนาเป็นประจำ

เวลาพ่อแม่เข้ามาขายของในตัวเมืองชัยนาท พ่อแม่ต้องพาไปกราบหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า ให้หลวงปู่ศุขเป่า กระหม่อมให้ แต่ไม่ทันมีโอกาสร่ำเรียนวิชากับหลวงปู่ศุข ด้วยต้องช่วยพ่อแม่และดูแลน้อง

มีความเลื่ยมใสในพระพุทธศาสนาแต่วัยเยาว์ ครั้นพอเติบโตเป็นหนุ่ม มีโอกาสไปทำงานจังหวัดใกล้เคียง จ.ชัยนาท (อ่างทอง สิงห์บุรี สุพรรณบุรี)

ครั้งหนึ่ง มีโอกาสพบอาจารย์ฆราวาสขมังเวท ศิษย์หลวงพ่อมุ่ย วัดดอนไร่ จึงตัดสินใจสักพญาหงส์คู่ทั้งไหล่ซ้ายไหล่ขวา หลังจากทำงานต่างจังหวัดไม่นาน ท่านเดินทางกลับมาบวชครั้งแรกที่วัดท่าโบสถ์ อ.หันคา จ.ชัยนาท โดยมีหลวงพ่อดัด พุทธิสาโร วัดท่าโบสถ์ เป็นพระอุปัชฌาย์

หลังจากบวชได้ไม่นาน ต้องลาสิกขามาช่วยงานที่บ้าน ขณะเดียวกัน ได้ไปฝากตัวเป็นศิษย์หลวงพ่อดัด วัดท่าโบสถ์ ซึ่งเป็นศิษย์หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า รับใช้อุปัฏฐากหลวงพ่อดัดอยู่นานพอสมควร ได้รับความเมตตาถ่ายทอดวิทยาคมและเขียนเลขยันต์

ต่อมาจึงได้แต่งงานมีครอบครัว

เมื่อแต่งงานได้ไม่นาน ได้ย้ายครอบครัวกลับมาที่ จ.กำแพงเพชร เพื่อหาแหล่งทำกิน ทำไร่ทำนาเลี้ยงครอบครัว มีลูกหลายคน แม้จะมีชีวิตความเป็นอยู่อย่างลำบาก แต่ด้วยความเพียรมุ่งมั่นก็สามารถสร้างรากฐานครอบครัวได้อย่างมั่นคง

กระทั่งอายุ 56 ปี หมดภาระทางครอบครัว พร้อมทั้งเกิดความเบื่อหน่ายทางโลก จึงตัดสินใจเข้าพิธีอุปสมบท เมื่อวันที่ 23 ธ.ค.2524 ที่วัดเสด็จ ต.ในเมือง อ.เมือง จ.กำแพงเพชร โดยมีพระครูวิธานวชิรศาสน์ (หลวงพ่อภา) เป็นพระอุปัชฌาย์

เพียงไม่นาน มีญาติโยมมาขอนิมนต์ท่านย้ายไปจำพรรษาที่วัดหนองแผ่นดิน ซึ่งในสมัยก่อนยังไม่เป็นวัด เป็นเพียงแค่สำนักสงฆ์เล็กๆ มีกระท่อม 2 หลังเท่านั้น

พัฒนา ก่อสร้างเสนาสนะต่างๆ จนได้รับการยกฐานะเป็นวัด

นำคำสั่งสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า มาปฏิบัติจนเป็นที่เลื่อมใสศรัทธาของชาวบ้าน แต่เป็นเรื่องน่าแปลกใจ แม้อ่านหนังสือไม่ออก เขียนไม่ได้ แต่ก็สามารถท่องบทสวดมนต์ได้ ทุกบท

ด้วยปฏิปทาอันเรียบง่าย มีความสมถะ เมตตาทุกชนทุกชั้น

ด้านวัตถุมงคลที่สร้าง ล้วนแล้วแต่ทรงคุณอันวิเศษ และเป็น ที่เสาะแสวงหาอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งชานหมากที่หลวงปู่เคี้ยว จะถูกขอไปหมดไม่มีเหลือ ถ้าปลอดคน นำไปตากไว้ ปรากฏว่าหายหมด ซึ่งผู้ที่ศรัทธาเชื่อว่าชานหมากของหลวงปู่มีพุทธคุณยิ่ง

แม้วันนี้ จะละสังขารไปแล้ว แต่คุณงามความดีของท่านยังอยู่ในใจชาวเมืองกำแพงเพชรไปตลอดกาลนาน

อาทิตย์ สุวรรณโชติ