คอลัมน์ วิถีแห่งการปฎิบัติ พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต
เสถียร จันทิมาธร
ต้องยอมรับว่าก่อนชาวบ้านจะหันมาถือพุทธ สิ่งที่พวกเขาพึ่งพิงเป็นเรื่องของศาสนาผี เป็นเรื่องของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ยากแก่การอธิบาย
การมาของ พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต จึงเป็นของแปลก
เพราะว่า 1 ท่านเน้นเรื่องการปฏิบัติเพื่อดับทุกข์ เพื่อให้หลุดพ้นไปจากความทุกข์ เพราะว่า 1 ท่านให้พึ่งตนเอง ไม่ต้องพึ่งผีสางคางลาย
นี่ย่อมขัดกับความเชื่อโดยพื้นฐานของชาวบ้าน
แม้เป้าหมายของ พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต คือ การเสนอ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เข้าไปแทนที่เรื่องของผีสาง เรื่องของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่สามารถอธิบายได้
จึงเป็นเรื่องยาก
แม้ว่าจะเป็นเรื่องยาก แต่ชาวบ้านก็มีความเชื่อมั่น มีความศรัทธา ต่อพระธุดงค์ พระที่เจริญกัมมัฏฐานอย่าง พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต
ขณะเดียวกัน การอยู่ในป่าลึกพนมไพร ทำให้ต้องเผชิญกับความลึกลับ
เหมือนอย่างความลึกลับที่ พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต เข้าไปเกี่ยวข้องและสัมพันธ์ด้วย กระนั้น แนวทางที่ พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต ใช้ต่อสู้กับอำนาจและปฏิกิริยาลึกลับซึ่งเกิดขึ้นก็ดำเนินไปในแนวทางของพุทธศาสนา
รายละเอียดเหล่านี้ พระอาจารย์วิริยังค์ ได้บรรยายไว้อย่างแจ่มชัด มองเห็นภาพ กระทั่งบทสรุปในท้ายที่สุด
โปรดอ่าน
พอออกพรรษาท่านก็จะพาธุดงค์แสวงหาที่สงัดวิเวก แยกออกเป็นหมู่เล็กๆ เพื่อมิให้เป็นพลิโพธในหมู่มาก
ปีนี้ท่านได้เดินธุดงค์ไปทางบ้านนาหมี บ้านนายูง และบ้านผาแดง-แก้งไก่
ท่านได้พาคณะเข้าไปพักอยู่ที่ป่าในหุบภูเขาแห่งหนึ่ง และมีหมู่บ้านอยู่ในที่ใกล้ๆ นั้นเป็นที่อยู่กลางดงลึกมาก เดินเป็นวันๆ เต็มๆ จึงจะถึงไกลจากคมนาคมมากทีเดียว
ณ ที่หมู่ภูเขานั้นมีภูเขาลูกหนึ่งมีลักษณะเหมือนตึกหลายๆ ชั้นซึ่งไม่ไกลจากหมู่บ้านนั้นเท่าไรนัก ในภูเขาลูกนั้นมีผีตีนเดียวอยู่ตัวหนึ่ง ผีตัวนั้นมันได้เข้าไปอาละวาดพวกชาวบ้านอยู่บ่อยๆ คือ มันทำให้คนเจ็บไข้ได้ป่วยบ้าง ถึงให้ตายบ้าง บางครั้งเอาไฟไปเผาบ้านของเขาบ้าง ขว้างค้อนปาไม้ใส่คน ใส่สัตว์เลี้ยงบ้าง
เวลามันจะเข้าไปประทุษร้ายคนในบ้านนั้นได้แสดงกิริยาอาการไม่ผิดอะไรกับคนธรรมดาต่างแต่ไม่เห็นตัวมันเท่านั้น
เสียงมันเดินได้ยิน รอยเท้าก็เห็นแต่ใหญ่และยาวกว่ารอยเท้าของคนธรรมดา
เศษบุหรี่ของมันก็ได้เห็นท่อนไม้ที่มันเอาขว้างไม่หมดก็เห็นทิ้งไว้เป็นกองๆ
เมื่อชาวบ้านพร้อมกันเข้าไล่มันก็วิ่งหนีไป พอสงบคนหน่อยมันก็เข้ามาอาละวาดต่อไปอีก บางคืนพวกชาวบ้านไม่ได้นอนเพราะมันอาละวาดไม่หนี แม้การไปนอนค้างคืนในป่าเพื่อเฝ้าไร่เฝ้านาหรือด้วยกิจอย่างอื่นย่อมไม่ได้รับความผาสุกเสียเลย
ชาวบ้านได้เข้าไปร้องทุกข์ต่อท่านขอให้ได้เมตตาแก่เขามากๆ พระคุณท่านจะมีวิธีใดพอจะเปลื้องทุกข์นี้ออกได้เขามีความยินดีที่จะปฏิบัติตามทุกอย่าง
เมื่อท่าน อาจารย์มั่น ภูริทัตโต ได้ทราบถึงความทุกข์เดือดร้อนของชาวบ้านอย่างนั้นแล้วท่านก็ได้พยายามเจริญเมตตาฌานอย่างมาก และได้แนะนำชาวบ้าน
โดยธรรมเบื้องต้น คือ ให้ชาวบ้านมาปฏิญาณตนถึงพระไตรสรณคมน์เป็นอุบาสก อุบาสิกา
ให้รักษาศีล 5 กรรมบถ 10 ทั้งสอนให้ไหว้พระสวดมนต์ บำเพ็ญกัมมัฏฐานภาวนา เจริญเมตตาภาวนาเป็นประจำทุกวัน
นับแต่นั้นมาเมื่อท่านได้พักอยู่ที่นั้นภัยพิบัติที่เกิดขึ้นแก่ชาวบ้านก็ได้สงบระงับไป
เมื่อท่านได้ออกไปจากสถานที่นั้นแล้วภัยพิบัติเหล่านั้นก็สงบอยู่เย็นเป็นสุขกันตลอด 10 ปี ต่อมาคนเก่าที่สำคัญก็ตายไปบ้าง ทั้งไม่เคยมีผีตัวนั้นมาอาละวาดบ้าง ทั้งไม่เชื่อว่าจะเป็นจริงบ้าง เลยพากันละเลยข้อวัตรปฏิบัติ ไหว้พระสวดมนต์เจริญเมตตาภาวนาที่ท่านอาจารย์มั่นได้แนะนำสั่งสอนไว้
ภายหลังปรากฏว่าผีตัวนั้นได้กลับเข้าไปอาละวาดชาวบ้านอีก ในครั้งนี้ถึงกับได้พากันอพยพครอบครัวหนีไปหมดเพราะฝืนอยู่ต่อไปไม่ได้เสียแล้ว
จึงต้องได้ทอดทิ้งให้มันเป็นป่าตามสภาพเดิมของมันต่อไป
โปรดสังเกตว่า พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต มิได้ทอดทิ้งหลักการศีล 5 กรรมบถ 10 โปรดสังเกตว่า ตราบใดที่ชาวบ้านยึดมั่นในแนวทางแห่งไตรสรณคมน์ พระ พุทธ พระธรรม พระสงฆ์ การอาละวาดของผีก็หมดสิ้นไป
แต่เมื่อใดที่ละเลยผีก็จะหวนกลับมาอาละวาดฉันนั้น
