ทังหยวน-บัวลอย

ทังหยวน – สัปดาห์นี้ถึงคิวขนม “ทังหยวน” ของสิงคโปร์ มีต้นตำรับมาจากจีน และนิยมรับประทานในช่วงเทศกาลโคมไฟ ทำจากแป้งข้าวเหนียวผสมแป้งมัน นวดกับน้ำต้มสุกจนเป็นเนื้อเนียน ผสมสีต่างๆ ตามชอบ จากนั้นนำมาแบ่งปั้นเป็นก้อนกลมลูกเล็กๆ ทังหยวนดั้งเดิมใส่ไส้ งาดำคั่วแล้วบดละเอียด แต่มีการประยุกต์เพิ่มไส้ต่างๆ

อาทิ ฟักเชื่อม หัวเผือก ถั่วเขียว และถั่วแดงบด เมื่อปั้นเสร็จนำขนมไปลวกในน้ำต้มเดือดจนพองตัวลอยขึ้นมา ตักพักใส่น้ำเย็นให้คงตัว กินกับน้ำขิงต้มน้ำตาล
นอกจากสิงคโปร์แล้ว ทังหยวนเป็นที่นิยมในหลายประเทศอาเซียน ในไทยคือ “บัวลอยน้ำขิง” อินโดนีเซียเรียกว่า “เวดัง รอนเด” คำว่าเวดังหมายถึงเครื่องดื่ม ส่วนรอนเดคือลูกกลมๆ ใช้แป้งข้าวเหนียวปั้นเป็นก้อน มักผสมสีแดง เขียว หรือขาว ต้มสุกกินกับน้ำขิงต้มน้ำตาล และเพิ่มน้ำใบเตยเพื่อความหอม

“กินาตัง บิโล-บิโล” เป็นทังหยวนเวอร์ชั่นฟิลิปปินส์ มีความผสมผสานของทังหยวนกับรวมมิตรของไทย เพราะนิยมใช้น้ำกะทิแทนน้ำขิง และเพิ่มสาคู รวมถึงใส่ขนุนหั่นเป็นชิ้นๆ ลงไปด้วย เวียดนามเองก็มี เรียกว่า “แจ่ เจ่ย เนื้อก” ไส้บัวลอยมักใช้ถั่วเขียวบดผสมน้ำกะทิ กินกับน้ำขิงต้มน้ำตาลเหมือนกัน แต่เพิ่มเนื้อขิงบดลงไปด้วย ขณะที่ทางเหนือของเวียดนามจะกินกับน้ำกะทิแทน