แกะแดดเดียว
คอลัมน์ สวรรค์ในครัว
โดย เขียง มะขาม
แกะแดดเดียว – อันเนื่องมาแต่การร่วมคณะไปเยือนจอร์แดนอย่างเป็นทางการเมื่อปีที่แล้ว
และแม่บ้านของท่านทูต-มาดาม ทำแกะแดดเดียวกับข้าวเหนียวกล่องใหญ่ติดมาให้ก่อนเดินทางออกจากบ้านไปเข้าทะเลทราย
แกะแดดเดียววันนั้นอร่อยจริงจัง อร่อยจนกระทั่งคนไม่กินแกะยังอดไม่ได้ที่จะลองชิม
ความติดใจแกะแดดเดียวต่อเนื่องยาวนานมาเป็นปี
จนได้ฤกษ์ลงมือจริงเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านก่อน เมื่อแดดกำลังจะหมด และฝนกำลังจะมา
หิ้วเนื้อหาแกะสไลซ์ราคากิโลละ 850 กลับบ้านมาทั้งถาด ราคา 817 บาท 960 กรัม
หมักด้วยซีอิ๊วขาว น้ำปลา ไวน์แดง มิริน พริกไทย กระเทียม โรสแมรี่
แล้วทิ้งไว้ข้ามคืน
เช้าอีกวันเอาใส่ถาด แล้วผ้าขาวบางหนีบด้วยไม้หนีบผ้าไปคลุม ตากแดดบนดาดฟ้า
วันนั้นพระอาทิตย์ขี้เหนียวแดดเสียจนต้องลุ้น
แต่ตากเสร็จเข้าใจภูมิปัญญาชาวบ้านทันที ว่าทำไมเวลาที่เขาตากอาหาร ไม่ว่าจะแดดเดียวหรือกี่แดด เขาถึงใช้กระด้ง
เหตุผลง่ายๆก็คือ กระด้งนั้นลมผ่านได้
ช่วยให้ของที่ตากแห้งเร็วขึ้นกว่าพึ่งแดดอย่างเดียว
และการค้นพบที่สำคัญอีกอย่างก็คือ
แกะหลังตากชั่งได้ 650 กรัม น้ำหนักหายไปประมาณ 1 ใน 3 จากเดิม
จากนั้นมาถึงขั้นตอนการทอด แยกเป็นสองขยัก
ทอดแกะจากถาดที่ยังชื้นเป็นชุดแรก
ก่อนจะทอดถาดแห้งกว่าตามมา
ผลการทดลองคือ
1.แกะเค็มไปนี้ดดด เข้าใจว่าหนหน้าอาจจะต้องงดน้ำปลา หันมาใช้ซีอิ๊วขาวอย่างเดียว หรือไม่งั้นก็อาจเปลี่ยนแนวด้วยการใช้เกลือเคล้าแทน
2.ถาดที่แห้งกว่า อร่อยกว่า
3.ชิ้นที่หั่นเป็นเส้น อร่อยและเคี้ยวมันกว่าชิ้นที่หั่นเป็นแผ่น
4.กระเทียมที่เอาลงทอดด้วยอร่อยที่สุด(555)
สรุปว่า
1.ฝีมือยังห่างไกลแม่บ้านของท่านทูตและมาดามนัก แต่นับว่า มาถูกทางแล้ว สู้ต่อไป ทาเคชิ หัดทำไปเรื่อยๆ เดี๋ยวมันต้องอร่อยจนได้สิน่า(ถ้าไม่หมดตัวเพราะค่าแกะก่อน-555)
2.ที่ฝันลมๆ แล้งๆ ว่า จะทำแกะแดดเดียวขายเล่นเป็นงานอดิเรก ถูกระงับฝัน ไว้ทันใด เพราะต้นทุนมันแพงเหลือใจ
เอาไว้ถูกใจบ้านไหน ก็ไปทำให้เขากินเป็นคราวๆ
สนุกกว่า
