เหมือนกับว่าแถลงอันมาจาก พ.อ.วินธัย สุวารรี และมาจาก พ.อ.ปิยพงศ์ กลิ่นพันธ์ ต่อกรณี “เบส อรพิมพ์”
เป็นการตัดรอน หรือ”ถีบหัวส่ง”
“กองทัพไม่ได้จ้างและไม่ได้เป็นคนของกองทัพ” เป็นคำจากปาก พ.อ.วินธัย สุวารี
“ขอยืนยันว่า เบสไม่ได้เป็นเครื่องมือของกองทัพ”
เป็นประโยคเริ่มต้น “แถลง” อันยาวเหยียดจากปาก พ.อ.ปิย พงศ์ กลิ่นพันธ์
2 คนนี้อยู่ในฐานะ “ทีมงาน”โฆษก”คสช.”
ขณะเดียวกัน ไม่ว่า พ.อ.วินธัย สุวารี ไม่ว่า พ.อ.ปิยพงศ์ กลิ่นพันธุ์ อยู่ในสังกัดของ “กองทัพบก”
พูดได้ในฐานะตัวแทน”กองทัพ”ได้เต็มปาก
เหมือนกับจะเป็นการตัดรอน หรือกระทั่งบางคนสรุปว่าเท่ากับ “ถีบหัวส่ง” เบส อรพิมพ์ ออกจาก”ค่าย”ทหาร
แต่หากศึกษา”แถลง”อย่างละเอียดจะเห็นว่า “ไม่ใช่”
ขอให้พิจารณาจาก พ.อ.วินธัย สุวารี ที่กองทัพเชิญ เบส อรพิมพ์ มาพูดบ่อยครั้ง
เพราะความสามารถในลักษณะ “เฉพาะตัว”
“เรื่องราวที่เกี่ยวกับพระราชกรณียกิจของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชได้เป็นอย่างดี”
ยิ่ง พ.อ.ปิยพงศ์ กลิ่นพงศ์ ยิ่งแจ่มชัด
“อยากให้มองว่า เบสเป็นผู้หญิงที่เก่ง มีความกล้าและเป็นนัก พูดที่ดี ให้ข้อคิดอะไรต่างๆได้
“รวมทั้งเป็นคนที่แสดงออกถึงความจงรักภักดีต่อสถาบันพระมหากษัตริย์”
และย้ำอีกคำรบ 1
“อยากให้มองว่า น้องเบส อรพิมพ์ มีความจงรักภักดีต่อสถาบันพระมหากษัตริย์”
ชัดเจน แจ่มแจ้ง
ชัดเจน แจ่มแจ้ง เมื่อทีมงานโฆษกเห็นว่าจำเป็นต้องเก็บป้ายผ้าหรือแผ่นไวนิลที่ออกมา
ไม่ว่าที่ อ.วังน้อย จ.พระนครศรีอยุธยา
ไม่ว่าที่ อ.เมือง จ.ขอนแก่น บนสะพานลอยจำนวนหลายสิบป้าย
“คสช.มีหน้าที่คอยตักเตือนประชาชนให้รับฟังข้อมูลในโลกออนไลน์ให้อยู่บนพื้นฐานของสติและเหตุผล วิเคราะห์แยกแยะ ไม่ใช่ว่าฟังอะไรมาก็ว่าไปตามนั้นแล้วก็ไปโกรธเกลียดกัน จึงถือเป็นเรื่องสุ่มเสี่ยงจะทำให้เกิดความแตกแยกในสังคม”
เป็นอันว่าคนที่ทำให้เกิดความแตกแยกในสังคมไม่ใช่ เบส อรพิมพ์ หากแต่เป็นคนที่ทำ”ป้ายผ้า”และแผ่น”ไวนิล”
ไม่ว่าจะเป็นบนถนนมิตรภาพบริเวณ อ.วังน้อย จ.พระนครศรีอยุธยา หรือ อ.เมือง จ.ขอนแก่น
ชัดเจน แจ่มแจ้ง
