บทบรรณาธิการ : ความเป็นธรรม

หากการรวมตัวของกลุ่มนักการเมืองที่ประกาศสนับสนุนคนในรัฐบาลชุดนี้ถูกตีความว่าไม่ขัดคำสั่งคสช. เพราะไม่ได้คุยเรื่องการเมือง

แต่การรวมตัวของกลุ่มนักศึกษาและนักกิจกรรมเรียกร้องให้มีการเลือกตั้ง กลับถูกดำเนินคดีว่าขัดคำสั่งคสช.

กรณีนี้เป็นปัญหาและเป็นคำถามที่ติดค้างมานานตลอดช่วง 4 ปีที่ผ่านมาและในช่วงที่เริ่มมีการพูดถึงการจัดเลือกตั้งที่ชัดเจนขึ้น

ไม่เฉพาะกับสมาชิกพรรคการเมืองที่ยังไม่ได้รับการปลดล็อก และต้องรอการตีความอยู่เสมอว่า การพบปะกันนั้นคุยเรื่องการเมืองหรือไม่

แต่เป็นเรื่องที่มีผลกับประชาชนทั้งหมด และก่อให้เกิดความสงสัยในเรื่องสองมาตรฐานและความเป็นธรรม

ความเป็นธรรมเป็นปัจจัยที่สำคัญยิ่งสำหรับการบำบัดและเยียวยาความขัดแย้งทางสังคม รวมถึงการเมืองและเศรษฐกิจ

เพราะความเป็นธรรมเป็นความเสมอภาค ที่คนทุกคนต้องได้รับอย่างเท่าเทียมกัน

การบริหารประเทศต้องอาศัยคนที่มีใจเป็นธรรม ยึดมั่นในระบอบประชาธิปไตยซึ่งมี กลไกที่ยึดตามเสียงส่วนใหญ่ แต่จะไม่รังแก เอารัดเอาเปรียบ คุกคามเสียงส่วนน้อย

เพียงแค่ช่วงเริ่มต้นของการปูทางไปสู่การเลือกตั้ง หากไม่แสดงให้เห็นถึง ความเป็นธรรมแล้ว กระบวนการต่อๆ ไปจะได้รับการยอมรับจากคนหมู่มาก ได้อย่างไร

การเลือกตั้งที่จะมีขึ้น แม้ไม่ได้เป็นเรื่อง คาดหมายว่าจะจัดได้อย่างโปร่งใสอย่างที่สุด เนื่องจากมีขึ้นในช่วงรัฐบาลที่มาจากการรัฐประหาร แต่อย่างน้อยต้องแสดงให้เห็นว่า มุ่งมั่นจะฟื้นคืนประชาธิปไตยกลับมาให้ได้

อย่างน้อยคือกลับไปสู่จุดเดิมก่อนวันที่ 22 พ.ค.2557 ที่นายกรัฐมนตรีประกาศยุบสภาและเปิดทางให้จัดการเลือกตั้งครั้งใหม่ เพื่อให้ประชาชนตัดสิน

อย่างน้อยคือต้องปลดล็อกให้พรรคการเมือง อื่นๆ ดำเนินกิจกรรมได้อย่างปกติ ในขณะที่บุคคลที่ร่วมคสช.ประกาศตัวให้ชัดว่าจะลงสู่สนามแข่งขันนี้ด้วย

หากความเป็นธรรมเพียงเท่านี้ยังมีไม่ได้ หนทางในวันข้างหน้าจะหลุดพ้นจากวังวนความขัดแย้งเดิมได้อย่างไร