วืดมรดกโลก

วืดมรดกโลก

คอลัมน์ บทบรรณาธิการ

วืดมรดกโลก – คําอธิบายจากตัวแทนรัฐบาล กรณีกลุ่มป่าแก่งกระจาน แหล่งธรรมชาติของไทย ยังไม่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกทางธรรมชาติในปีนี้ เนื่องจากส่งข้อมูลล่าช้าไม่ทันการพิจารณาของคณะกรรมการมรดกโลก

ข้อมูลดังกล่าวเกี่ยวข้องกับการปักปันเขตแดนระหว่างไทยกับเมียนมา และข้อห่วงกังวลเรื่องชุมชนในพื้นที่ ว่าด้วยเรื่องสิทธิมนุษยชนและกลุ่มชาติพันธุ์

ทางการระบุว่าความจริงจัดการแก้ปัญหาไปแล้ว เพียงแต่กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับคนและชุมชนอยู่กับป่า เพิ่งประกาศใช้เดือนมีนาคมปีนี้

จึงไม่ทันสำหรับการพิจารณาของคณะกรรมการมรดกโลกที่เพิ่งผ่านพ้นไป แต่ยังมองว่ามีโอกาสลุ้นอีกในปีหน้า

การขอขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกที่ไม่ได้สำเร็จในคราวเดียว ต้องใช้เวลาและความพยายามหลายครั้งนั้นเป็นเรื่องปกติของทุกๆ ประเทศ

เพียงแต่คนในประเทศเองควรต้องรับรู้ข้อเท็จจริงว่าเกิดอะไรขึ้น และอะไรที่ยังต้องปรับปรุงแก้ไข

เป็นเพราะเงื่อนไขทางเทคนิค ทางกฎหมาย หรือเป็นปัญหาที่รัฐบาลยังแก้ไขไม่ได้อย่างแท้จริง

เพราะคณะกรรมการมรดกโลกต้องพิจารณาอย่างรอบด้าน และฟังความหลายข้าง เพื่อให้แน่ใจว่าการให้สิทธิสถานที่หรือวัฒนธรรมเป็นมรดกโลก ต้องผ่านการยอมรับจากทุกฝ่าย

กลุ่มป่าแก่งกระจานแม้มีคุณสมบัติด้านความหลากหลายทางธรรมชาติ แต่กลับมีปัญหาระหว่างเจ้าหน้าที่รัฐต่อกลุ่มชาติพันธุ์ที่ยังค้างคาอยู่

เป็นลักษณะที่ฝ่ายหนึ่งเป็นผู้กระทำ และอีกฝ่ายถูกกระทำ

ถึงวันนี้ประเด็นที่ชาวไทยเชื้อสายกะเหรี่ยงบ้านโป่งลึก-บางกลอย เรียกร้องให้เจ้าหน้าที่รัฐ ปฏิบัติตามมติคณะรัฐมนตรีวันที่ 3 สิงหาคม 2553 ยังคงไม่ชัดเจน

ทั้งที่มติดังกล่าวต้องการให้เกิดความเคารพ และความร่วมมือเพื่อรักษาวิถีวัฒนธรรมชาวกะเหรี่ยง และสนับสนุนการมีส่วนร่วมของทั้งสองฝ่ายเพื่อรักษาสภาพแวดล้อม

เกิดคำถามว่าเจ้าหน้าที่รัฐยอมรับการมีตัวตนของชาวกะเหรี่ยงแล้วหรือไม่

และเจ้าหน้าที่ยุติการย้ายชาวกะเหรี่ยงใจแผ่นดิน บางกลอยบน ออกจากชุมชนท้องถิ่นดั้งเดิมแล้วหรือไม่

ถ้าไม่ การลุ้นให้กลุ่มป่าแก่งกระจานเป็นมรดกโลกในปีหน้าก็อาจพลาดได้อีก