FootNote : ถาม สำนึก จาก อำนาจบริหาร ถาม สำนึก อำนาจนิติบัญญัติ
ไม่ว่าภาพของประชาชนที่ไปแสดงตนเพื่อขอรับเงิน 5,000 บาทต่อเดือนที่กระทรวงการคลัง ไม่ว่าจำนวนคนนับล้านที่ไปแสดงตนเพื่อขอรับเงิน 3,000 บาทจากคณะก้าวหน้า
น่าจะเป็น “ฐานข้อมูล” อย่างสำคัญยิ่งที่สะท้อนความเป็นจริงจากผลสะเทือนทาง “เศรษฐกิจ”
ไม่ว่าจะเป็นเฉพาะหน้าเนื่องแต่มาตรการ “เข้ม” และเนื่องแต่การประกาศบังคับใช้สถานการณ์ “ฉุกเฉิน” ประการเดียว หากแต่ที่สำคัญคือ แนวโน้มหลังสถานการณ์โควิด-19
น่าแปลกที่ไม่ว่าจะมองผ่าน “ศบค.” ไม่ว่าจะมองผ่าน “ครม.” กลับไม่มีสัญญาณใดอันบ่งชี้ถึงการสำเหนียกและตระหนักต่อแนวโน้มและสภาพความเป็นจริงนี้อย่างเพียงพอ
ที่เด่นชัดเป็นอย่างมากคือการตัดวงจรของรัฐสภา ของกระบวนการนิติบัญญัติออกไป
ไม่เพียงแต่รัฐบาลอันเป็นตัวแทนแห่ง “อำนาจบริหาร” ไม่ตระหนักในบทบาทและความหมายของรัฐสภาในฐานะอันเป็นตัวแทนแห่ง “อำนาจนิติบัญญัติ” เท่านั้น
หากแม้กระทั่ง “รัฐสภา” เอง บรรดาหัวแถวแห่ง “อำนาจนิติบัญญัติ” ก็ขาดสำนึกอันมีความตระหนักอย่างเพียงพอ
ไม่ว่าจะมองผ่าน นายชวน หลีกภัย ประธานสภาผู้แทนราษฎรซึ่งเป็นประธานรัฐสภา ไม่ว่าจะมองผ่าน นายพรเพชร วิชิตชลชัย ประธานวุฒิสภาซึ่งเป็นรองประธานรัฐสภา
กลับปล่อยทุกอย่างให้อยู่ใน “ธุรกิจประจำวัน” เหมือนที่ผู้นำรัฐบาลหยุดงานในเสาร์-อาทิตย์อย่างสิ้นเชิง
ทั้งๆที่ความเดือดร้อนของประชาชนเห็นอยู่ต่อหน้าต่อตา
ทั้งๆที่ความบกพร่องไม่ว่าจะจากมาตรการ “เข้ม” ไม่ว่าจะจากการบูรณาการในเรื่องงบประมาณก็เป็นที่ประจักษ์ชัด
บทบาทของ “อำนาจนิติบัญญัติ” ควรจะเข้มกลับละเลยไป
บทบาทของ “อำนาจนิติบัญญัติ” ที่ไม่สำเหนียกและตระหนักในการเข้าไปตรวจสอบและควบคุม “อำนาจบริหาร” อย่างมีความรับผิดชอบสะท้อนอะไร
1 สะท้อนให้เห็นว่าไม่ได้มีความรู้สึกว่าปัญหาที่เกิดขึ้นนับแต่ เดือนมกราคมเป็นต้นมาเป็นปัญหา “ใหญ่”
ใหญ่ทั้งในเรื่อง “สุขภาพ” ใหญ่ทั้งในเรื่อง “การบริหาร”
จากเดือนมกราคมล่วงมาถึงเดือนพฤษภาคมก็มีความเด่นชัดแล้วว่า ปัญหาได้ลุกลาม บานปลายอย่างไร ก็ยังไม่ตระหนักอย่างเพียงพอในความรับผิดชอบของตน
ไม่ว่าจะมองจากทางด้าน “อำนาจบริหาร” ไม่ว่าจะมองจาก ทางด้าน “อำนาจนิติบัญญัติ”
คำถามสำคัญจึงอยู่ที่สำนึกแห่ง “ความรับผิดชอบ”
ความรับผิดชอบที่จะ “ตรวจสอบ” ความรับผิดชอบที่จะให้มีการ”ตรวจสอบ”เพื่อให้การควบคุมดำเนินไปอย่างมีประสิทธิภาพ
