กรณีนาฬิกายี่ห้อหรู Richard Mille เริ่มเข้าสู่แนวเดียวกันกับกรณี “อุทยานราชภักดิ์”
หลังจาก “คำวินิจฉัย” ออกมา ก็ถือว่า “จบ”
จะแตกต่างก็เพียงแต่ “อุทยานราชภักดิ์” มีตราประทับอันมา จาก “สตง.”
ขณะที่ Richard Mille เป็น “ป.ป.ช.”
กระนั้น หากถามว่าที่คิดว่า “อุทยานราชภักดิ์” จบนั้นเป็นการ จบอย่างแท้จริงหรือ
พล.อ.อุดมเดช สีตบุตร น่าจะตอบได้ว่า “ยัง”
เพราะพลันที่มีการเอา พล.อ.อุดมเดช สีตบุตร ออกจากตำแหน่งในครม.ก็บังเกิดนัยประหวัดไปยัง “อุทยานราชภักดิ์”
กรณี Richard Mille ก็อีหรอบเดียวกัน
สำนวนจีนไม่ว่าในยุค “สามก๊ก” ไม่ว่าในยุค “นักสู้ผู้พิชิต” รับรู้ร่วมกันอย่างค่อนข้างเป็นเอกภาพ ว่า เหล่านี้คือ “เมล็ดพันธุ์”
เมื่อมีการหว่าน “เมล็ดพันธุ์” ออกมาแล้วตามสภาพความ เป็นจริงก็นำไปสู่การขยายผล
ก่อเกิดเป็น “ต้น” ผลิใบและออก “ดอก”
ยังจำ GT 200 ได้หรือไม่ ใครเคยพูดอย่างไร ใครเคยออกมาปกป้องอย่างไร
เดี๋ยวนี้ก็ยังตราตรึงอยู่ในความฝังจำ
ยังจำ “เรือเหาะ” ที่ไม่ยอมเหาะที่ลอยเรี่ยๆราดๆในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ได้หรือไม่
แม้จะเลิกใช้แล้ว แต่ “ภาพ”ก็ยังอยู่ “ในใจ”ไม่ลืมเลือน
กรณี Richard Mille จึงมาเยือนพร้อมกับประกายเพชรวูบวาบ แม้จะเป็นเพียง 1 กะรัตก็ตาม
ผ่าน “การฟอกขาว”อาจจะค่อยๆเงียบหายจากไป
แต่ “เมล็ดพันธุ์”อันฝังอยู่ในความทรงจำ รำลึกของผู้คนนั้นดำรงอยู่อย่างลึกซึ้งยิ่ง
เหมือนความฝังจำถึง “อโลฮา ฮาวาย”
ยิ่งกว่านั้น ในทางความคิดยังแตกหน่อ แยกกอออกไปอย่าง กว้างขวาง ในทุกครั้งทุกโอกาสที่ประสบกับ
“เนื้อดิน”อันเหมาะสมให้เติบใหญ่
เพราะนี่คือ “เมล็ดพันธุ์”อันมากับ “การเมือง”
