สถานการณ์การก่อความไม่สงบในพื้นที่จังหวัดปัตตานีเมื่อวันที่ 24 ตุลาคม ไม่เหนือความคาดหมาย
เพียงแต่ไม่ใช่ “กทม.”
เพียงแต่ไม่ใช่ “คาร์บอมบ์” ตามที่มีการแจ้งเตือน หากแต่แนว โน้มน่าจะเป็น “จักรยานยนต์บอมบ์”มากกว่า
กระนั้น ก็ต้องยอมรับว่า “เกิดขึ้น” แล้ว
หากพิจารณาจากกระแสข่าวใน “เบื้องต้น” ก็จะสัมผัสได้ว่าดำเนินไปอย่างมี “การวางแผน”
มิได้เป็นเรื่อง “อุบัติเหตุ” มิได้เป็นเรื่อง “บังเอิญ”
และ “เป้าหมาย” อย่างแท้จริง คือ การเน้นในประเด็นรำลึกถึงสถานการณ์ “ตากใบ” เมื่อเดือนตุลาคม 2547
เพียงแต่เป็น”ปัตตานี” มิใช่”นราธิวาส”
กระนั้น หากจับในแต่ละ “กระบวนการ”อันเกิดขึ้นตลอดวันที่ 24 ตุลาคม
ก็จะมองเห็นบางแง่ บางมุม
เริ่มขึ้นจากเมื่อเวลา 09.30 น.เป็นการลอบวางระเบิดบริเวณบ้านสุงาบารู ต.คลองใหม่ อ.ยะรัง
เป้าหมาย คือ ทหารพราน
เจ้าหน้าที่ทหารพราน 6 คนปลอดภัย ไม่มีผู้ใดบาดเจ็บ แต่รถกระบะของเจ้าหน้าที่เสียหาย
เป็นระเบิดแสวงเครื่อง จุดชนวนด้วยการลากสายไฟ
ต่อมา เวลา 15.00 น. คนร้าย 2 คนใช้รถจักรยานยนต์นั่งไปยิงที่ร้านวัสดุก่อสร้าง ริมถนนสายปัตตานี-หาดใหญ่ บ้านโคกจันทร์ ต.ลุยง อ.หนองจิก
เสียชีวิต 2 เป็น สามี ภรรยา ลูกจ้างในร้านบาดเจ็บ
ต่อมา เวลา 19.00 น.เป็นการลอบวางระเบิดบริเวณร้านก๋วย เตี๊ยวเบิ้ม ตลาดโต้รุ่ง ถนนพิพิธ เทศบาลเมืองปัตตานี
เป็นระเบิดแสวงเครื่องหนัก 20 กิโลกรัม
ผลก็คือ มีผู้ได้รับบาดเจ็บทันที 20 สาหัส 4 และ 1 เสียชีวิตที่โรงพยาบาล
เป็นระเบิดในเขต”เทศบาล” ในเมืองปัตตานี
ไม่ว่าเหตุการณ์ที่ อ.ยะรัง ไม่ว่าเหตุการณ์ที่ อ.หนองจิก จะสัมพันธ์กันหรือไม่
แต่เป้าหมายใหญ่ คือที่ร้านข้าวต้ม “เบิ้ม”
เห็นได้จากปริมาณของระเบิดแสวงเครื่องที่หนัก 20 กิโลกรัม เห็นได้จากจำนวนผู้บาดเจ็บร่วม 20 และเห็นได้จากมีผู้เสียชีวิตจำนวน 1 คน
ตรงนี้ต่างหาก คือ “ตัวจริง”
เป็นไปได้ว่า สถานการณ์ที่ อ.ยะรัง สถานการณ์ที่ อ.หนองจิก เท่ากับเป็นการเบี่ยงเบน
เบี่ยงเบนแล้วก็พุ่งเข้าสู่ “เป้าหมาย”
ลักษณะสัญลักษณ์แห่งระเบิดน่าจะสัมพันธ์กับการรำลึกถึงเหตุการณ์อันเกิดขึ้นที่ อ.ตากใบ จ.นราธิวาส เมื่อเดือนตุลาคม 2547 อย่างเป็นด้านหลัก
เป็นคนละส่วนกับ”ข่าว”คาร์บอมบ์อื่น
