คอลัมน์ วิเคราะห์การเมือง
การทำเรื่องโดยสำนักงานอัยการสูงสุดในการขอตัว นายวุฒิพงศ์ กชธรรมคุณ ผ่านกระทรวงการต่างประเทศไทยไปยังรัฐบาลลาว
ส่งกลับเข้าดำเนินคดีในฐานะ “ผู้ร้ายข้ามแดน”
ไม่เพียงทำให้สถานะของ นายวุฒิพงศ์ กชธรรมคุณ ทะยานผ่านบทบาทของทั้ง นายจตุพร พรหมพันธุ์ และ นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ ไปเท่านั้น หากแต่ไปยืนอยู่ระนาบเดียวกันกับกรณีของ “ทักษิณ”
คงจำได้ว่าหลังรัฐประหารเดือนกันยายน 2549 หลังพรรคประชาธิปัตย์ได้เป็นรัฐบาล ได้มีความพยายามอย่างแข็งขันที่จะเอาตัว “ทักษิณ” กลับประเทศไม่ว่าผ่านทาง “อินเตอร์โพล” ไม่ว่าผ่านทาง “รัฐบาล”
ถึงขั้นที่มีการกล่าวหาและติดประกาศ “ทักษิณ” ให้อยู่ในฐานะ “ผู้ก่อการร้าย” เพื่อให้สะดวกต่อการส่งผู้ร้ายข้ามแดน
มาถึง ณ วันนี้ นายวุฒิพงศ์ กชธรรมคุณ เริ่มอยู่ในจุดนั้น
เป็นอันแจ่มชัดแล้วว่า การตรวจค้นและจับบุคคลต้องสงสัย 9 คน ในวันที่ 18 มีนาคม สามารถขยายผลได้อย่างคึกคัก
ไม่เพียงแต่จะอยู่ในฐานะเป็นเจ้าของ “อาวุธสงคราม” หากแต่ยังติดกับคดีก่อนและหลังรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 โดยเฉพาะคดีอันเกี่ยวกับการก่อการร้าย
นี่ย่อมเป็นช่องทางในการขอตัวในฐานะ “ผู้ร้ายข้ามแดน”
ไม่เพียงแต่ทางตำรวจจะต้องการในฐานะมีอาวุธสงคราม ไม่เพียงแต่ทางดีเอสไอจะต้องการในฐานะยึดครองปืนเอ็ม 16 ที่หายไปในสถานการณ์เดือนเมษายน พฤษภาคม 2553 หากแต่สำนักงานอัยการสูงสุดก็พร้อมอย่างเต็มที่ในการส่งเรื่องผ่านกระทรวงการต่างประเทศไปยังลาว
คราวนี้จึงอยู่ที่ว่ารัฐบาลลาวจะเห็นอย่างไร
ท่าทีและความเห็นของรัฐบาลลาวจึงมีผลสะเทือนต่ออนาคตของ นายวุฒิพงศ์ กชธรรมคุณ เป็นอย่างสูงว่าจะดำเนินไปอย่างไร
ตราบกระทั่ง ณ วันนี้ ยังไม่มี “ท่าที” ใดๆ จากลาว
ต่อความเข้าใจที่ว่ากลุ่มของ นายวุฒิพงศ์ กชธรรมคุณ อาศัยอยู่ในประเทศลาวตั้งแต่หลังรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 ดูเหมือนลาวจะเงียบ
แม้ไทยจะเคยส่งเลขาธิการ “สภาความมั่นคงแห่งชาติ” ไปก็ไม่มีอะไร
ภาพที่เห็นก็คือ เลขาธิการสภาความมั่นคงแห่งชาติ เดินทางไปยังลาวและกลับประเทศไทยด้วยมืออันว่างเปล่า
ไม่มีบรรดา “คนไทย” ที่เชื่อว่าอาศัยอยู่ใน “ลาว”
มีความเชื่อมั่นค่อนข้างสูงว่า เมื่อมีข้อหาในเรื่อง “อาวุธสงคราม” คราวนี้ “โกตี๋” น่าจะไม่รอด
นอกเหนือจากการกระพือในเรื่องฤทธิ์เดชของ นายวุฒิพงศ์ กชธรรมคุณ ทั้งในเมืองไทยและในต่างประเทศแล้ว ผลที่ตามมาก็คือการรอคอย
รอคอยว่ารัฐบาลลาวจะตัดสินใจอย่างไรในเรื่องนี้
