เปิ้ล นาคร – จูน กษมา ปลื้ม ลูกสาวคนเล็ก น้องออเกรซ ขับเจ็ตสกีได้ ตั้งแต่3ขวบ ด้านพี่ชาย น้องออก้า เตรียมขับข้ามอ่าวไทยในวัย9ขวบ
เกาะติดข่าว กดติดตามข่าวสด
วันที่ 24 ก.พ. 2564 เปิ้ล นาคร ศิลาชัย และ จูน กษมา ภรรยา มาร่วมงานแถลงข่าว ภาพยนตร์ “ห้าวเป้งจ๋า อย่าแกงน้อง” ที่โรงภาพยนตร์ ชั้น 8 เซ็นทรัลเวิลด์ หลังจบงานได้ให้สัมภาษณ์ อัพเดตอาการของคุณน้าที่ติดโควิดที่อเมริกา พร้อมเล่าถึงความแสบและความสามารถของลูกๆ ทั้ง 4 ออ ออเกรซลูกสาวคนเล็ก วัย 3 ขวบ ขี่เจ็ทสกีได้เองแล้ว และออก้า เตรียมขับเจ็ทสกีข้ามอ่าวไทยเป็นครั้งแรก
อัพเดตเรื่องน้าที่ติดโควิด?
เปิ้ล : “น้าสาวที่อยู่อเมริกา คือเขาทราบข่าวว่าเรากักตัวอยู่ที่เมืองไทย โทรมาถามว่าเรากักตัวกี่วันแล้ว หายเร็วๆ นะ เราบอกไม่ได้เป็น กักตัวเฉยๆ พอวันต่อมาเขาไลน์มาบอกว่า น้าเพิ่งติดโควิด เพิ่งรู้เมื่อกี้นี้ เขาเครียดมาก เราก็แนะนำไปว่า เอากระชายขาวไปต้มน้ำกินสิเดี๋ยวก็หาย หมอที่นี่บอก เราก็ไม่รู้นะว่าได้ผลมั้ยเห็นข่าวมาแบบนี้ เขาก็โพสต์ว่าต้มกินทุกวัน เขาก็คงรักษาของเขาด้วยแพทย์ที่นั่นดีอยู่แล้ว ปรากฎว่าอาทิตย์ต่อมาเขาหายแล้ว เรารู้สึกดีใจแทนเขาด้วย”
ตรวจไม่พบเชื้อแล้ว?
เปิ้ล : “ใช่ แต่ตอนแรกอาการเขาหนักเพราะเขามีอายุเยอะแล้ว พอเขาติดไม่ทันไรลูกสาวอายุ 15 ก็ติดด้วย เรารู้สึกว่าโควิดมันเป็นเรื่องไม่ไกลตัวเลย มันก็น่ากลัวเพราะน้าเขาเป็นมะเร็วด้วย ไม่น่าจะรอด ปรากฎว่าเขารอดได้ แปลกมาก ที่คิดว่าเขาไม่น่ารอด คือเราคิดไปเองไง ตอนนั้นขนาดตัวเองอยู่ใกล้แค่คืบพอรู้ตัวเองเข่ายังอ่อนเลย ยิ่งถ้าติดมันคงหนัก แต่พอเอาเข้าจริงๆ ก็ไม่เท่าไหร่นี่หว่า คือถ้าร่างกายเราแข็งแรง ถ้าเกิดทุกคนทำร่างกายตัวเองให้แข็งแรงตั้งแต่ก่อนติด หรือว่าหลังติดแล้ว คิดว่าน่าจะสู้ได้นะ โควิดเนี่ย ไม่เป็นก็จะดีกว่า”
น้าได้แชร์เคล็ดลับเรื่องการรักษา การดูแลตัวเองไหม?
เปิ้ล : “น่าจะเป็นที่ใจเขาด้วยแหละ พอเราแชร์เรื่องเขาจากที่นี่ มีคนไทยเยอะมากไปให้กำลังใจเขาเป็นแสนเลย เขาก็ตกใจ คนตามเขาอยู่หลักสิบ พอเราลงในไอจีเราที่นี่ปุ๊บ คนตามเข้าไปดูและไปให้กำลังใจเป็นหมื่นเป็นแสน เขาดีใจมาก เขาก็รักษาตัวเอง หายเฉยเลย”
ครอบครัวเราตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?
เปิ้ล : “ครอบครัวเราก็มีความสุขดีครับ ส่วนมากจะหมกมุ่นอยู่กับงานธุรกิจของครอบครัวเรา และลูกๆ ทั้ง 4 ออ ซึ่งมันเป็นช่วงที่เขาปิดเทอม อันนี้จะหนักกว่างานอีก กีฬาด้วย”
ล่าสุดออเกรซขับเจ็ตสกีได้แล้ว?
จูน : “ออเกรซขับได้แล้ว เขาก็ฝึกเหมือนแพทเทิร์น 4 ออมาเลย เขาฝึกมาสักพักแล้ว พอพี่เปิ้ลเห็นว่าได้แล้วแหละ ปล่อยได้ก็ปล่อย”
เปิ้ล : “ออเกรซ 3 ขวบ เร็วที่สุดใน 4 ออ ออเกรซสามารถขับเจ็ตสกีได้ตั้งแต่ 3 ขวบ คนอื่นเริ่มขี่ 4 ขวบ แต่ออเกรซเอาหมดทุกอย่าง”
เขาไม่กลัวเพราะอยากเล่น?
เปิ้ล : “เขาไม่เคยกลัวอะไรอยู่แล้ว ตกหัวร้างข้างแตก หัวชน กว่าจะร้องไห้ได้ก็ค่อนข้างยาก”
วางแพลนไว้ว่าจะส่งลงแข่งไหม?
จูน : “ไม่ ๆ ผู้หญิงไม่ ๆ”
เปิ้ล : “ก่อนส่งลงแข่งน่าจะส่งไปเกาหลีก่อน ไปทำหน้าก่อน(หัวเราะ) เอาให้เหมือนแม่ เพราะทุกวันนี้หน้าดันเหมือนพ่อ”
พ่อแจ็ค แฟนฉัน หรือพ่อเปิ้ล?
เปิ้ล : “พ่อแจ็ค ต้องไปดูในหนัง ในหนังจับแจ็คไปปล่อยกลางป่า”
แม่จูนเป็นห่วงลูกขนาดไหน?
จูน : “ก็เป็นห่วงค่ะ แต่ว่าเลยตรงนั้นไปแล้วเพราะเราอยู่ด้วยตลอด แล้วเราก็เห็นว่าพี่เปิ้ลก็สอนลูก เขาไม่ได้ขับคนเดียว จริง ๆ เขาไม่ได้ขับคนเดียว มีคนประกบ 4-5 คน อยู่ข้างหลัง แต่เราไม่ได้ถ่าย แล้วเราเห็นว่าเป็นบึงของเราด้วย พี่เปิ้ลก็ดูแลลูกดี เราเซฟความเร็วไว้หมดแล้ว พอถ่ายคลิปอาจจะดูเร็ว แต่จริง ๆ ช้ามาก”
เปิ้ล : “แต่สิ่งที่เขาเหมือนจะเป็นห่วงไม่เป็นห่วง คือ เดี๋ยววันอาทิตย์นี้ออก้าก็จะขับเจ็ทสกีจากพัทยาข้ามอ่าวไทยแล้ว จะเป็นเด็กอายุ 9 ขวบ อายุน้อยที่สุดในโลกที่จะขับเจ็ทสกีข้ามอ่าวไทยเป็นคนแรก”
เป็นโปรเจ็คต์หรือว่ายังไง?
เปิ้ล : “พี่ก็เคยถามตัวเองเหมือนกันว่าทำทำไม มันเป็นความฝันของเราด้วย ที่อยากจะสร้างสถิติ เก็บประสบการณ์ชีวิตให้เขา ก่อนที่จะไม่มีเราบนโลกนี้แล้ว ลูกจะได้เก็บเอาไว้พูดได้ ว่าตอนเด็กพ่อสอนเขาขี่จักรยานคนแรก หรือตอนเด็ก ๆ เขาเป็นคนไทยคนแรกที่อายุน้อยที่สุดของโลกที่ขับเจ็ทสกีข้ามอ่าวไทย ทำได้เราก็อยากจะทำสิ่งเหล่านี้เก็บเอาไว้ เพราะมันก็จะไปอยู่ในยูทูบ ในออนไลน์ พอเขาโตขึ้นมา เราตายไปแล้ว แก่ไปอยู่ไหนแล้วก็ไม่รู้ เขาจะได้ย้อนกลับมาพูดถึงเรื่องเหล่านี้ได้ เพราะพ่อแม่เราไม่เคยเก็บภาพพวกนี้ให้กับเราไง ตอนเรา 9 ขวบ เราทำอะไร เพราะฉะนั้นสิ่งเหล่านี้ คือ สิ่งที่เราอยากทำ เหมือนหนังชีวิตที่เราสร้างให้ตั้งแต่เขาเกิดจนเขาแก่ นี่คือหนังเรื่องนึง”
น้องจะไปวันไหน?
เปิ้ล : “วันอาทิตย์นี้ จะเริ่มขับออกจากพัทยา แล้วก็ตัดข้ามอ่าวไทยไปเลย แล้วก็ไปลงที่หัวหิน”
มีคนประกบไหม?
เปิ้ล : “ตอนนี้มันก็เป็นชาเลนจ์อย่างหนึ่งนะที่เด็กคนหนึ่งจะขับข้ามอ่าวไทย ซึ่งเราไม่รู้ว่ากลางอ่าวไทยคลื่นลมมันจะขนาดไหน เดี๋ยวต้องไปวัดกันตรงนั้น แต่ตรงนี้เรื่องความปลอดภัยต่างๆ เราก็เตรียมพร้อมไว้หมดแล้ว จูนกับ 4 ออ ก็ตามประกบให้กำลังใจกันด้วย”
เขามีซ้อมหรือตื่นเต้นไหม?
เปิ้ล : “ตอนนี้เขาซ้อมเรื่อยๆ แต่เขาไม่ตื่นเต้นหรอก เพราะไม่รู้ว่าอ่าวไทยคืออะไร แต่เขาจะชินกับการที่พ่อโยนลงกลางทะเล แล้วเราก็จะขับไปที่อื่นค่อยกลับมารับเขา แต่การข้ามอ่าวไทยก็ต้องไปดูกันว่า คลื่นจะแรงไหม ลมจะเป็นยังไง”
มีเจ้าหน้าที่มาบันทึกด้วยไหม?
เปิ้ล : “เราถ่ายเก็บไว้ อันนี้มันเหมือนเป็นบันทึกของเราเอง เราคงไม่ได้เอาไปลงกินเนสส์บุ๊ค หรือเอาไปอ้างอิงอะไร”
ถามถึงเรื่องผลการเรียนลูกที่ไม่กล้าเปิดเผย?
เปิ้ล : “ก็ลงไปอย่างนั้นไม่มีอะไร คนอยากโพสต์อะไรก็โพสต์ไป เราเป็นพ่อเป็นแม่ก็อยากจะโพสต์เรื่องลูก พอดีผลการเรียนลูกออกมาก็โพสต์สักหน่อย ซึ่งจริงๆ มันก็ไม่มีอะไรใหญ่โต เพียงแต่ผลการเรียนของแต่ละคนก็แปลกๆ บ้าง อย่างออก้า ใครจะไปคาดเดาได้ว่า ดันเป็นคนเก่งสุด ใน 4 ออ พี่ออกัสนึกว่าเรียนเก่งสุด แต่ดันอ่อนสุด เพราะเขาข้ามชั้น เคยอยู่ป.3 แล้วก็ขึ้นไป ป.5 เลย ไม่ได้เรียน ป.4 เขาเลยต้องใช้เวลาในการไล่ตามเพื่อน ส่วนออกู๊ดก็เก่งเรื่องศิลปะ ส่วนออเกรซคาดเดาอะไรยังไม่ได้ แต่ครูจะบอกว่า ออเกรซเป็นผู้นำของห้อง”
เป็นหัวหน้าห้องที่ดี?
เปิ้ล : “เป็นผู้นำพาเพื่อนๆ ไปฉี่ ไปเรื่อยเปื่อย”
มุมมองคนเป็นพ่อแม่ ซีเรียสไหมว่าลูกต้องเป็นคนเก่ง?
จูน : “ไม่นะคะ กับจูนไม่ได้คาดหวัง ก็ทำหน้าที่ที่โรงเรียนเขาให้ดีที่สุดไม่ได้เรียนเกรดตกหรืออะไร จูนปล่อย อยากทำอะไรก็ทำเพราะว่าจูนเองก็เป็นคนที่เรียนหนังสือไม่เก่ง เลยไม่คาดหวังกับลูกแต่ว่าอะไรที่ต้องเรียนพิเศษเสริมอยากเรียนอะไรก็จะดัน อยากทำอะไรก็ให้ทำ”
พี่เปิ้ลเรียนเก่งไหม?
เปิ้ล : “ตอนเด็กๆ พี่ได้ที่ 1 ตลอด สอบได้ที่ 1 จริงๆ ตั้งแต่ ป.1 – ป.6 สอบได้ที่ 1 มาตลอด”
เพื่อนในห้องมีกี่คน ?
เปิ้ล : “2 คน (ยิ้ม) ป.1 – ป.6 ได้ที่ 1 พอเริ่มขึ้นม.1 เริ่มที่ 2 ที่ 3 ที่ 4 ที่ 6 ที่ 7 ที่ 10 กว่า จบแล้ว”
อัพเดตอาการแม่จูนหน่อยเป็นยังไงบ้าง ?
จูน : “โรคเก่ากำเริบ ปลายประสาทอักเสบ”
อาการเป็นยังไงบ้าง?
จูน : “มันก็จะจี๊ดๆ แป๊ดๆ ที่ปลายประสาท เดี๋ยวก็รักษาตามอาการไป เติมเลือดเติมอะไรก็ว่าไป”
รอบนี้มันหนักขึ้น ?
จูน : “มันหนักขึ้น ช่วงนี้อาจจะทำงานเยอะมั้ง”
เปิ้ล : “มันแป๊ดที่ส้นเท้า”
เครียดหรือเปล่า ?
จูน : “อาจจะไม่ได้เครียด แต่พักผ่อนน้อย ทำอะไรเยอะแยะ แค่ต้องทำอะไรให้น้อยลงแล้วก็ไปหาหมอตามโรคจริงๆสักที”
เป็นมากี่ปีแล้ว ?
จูน : “เป็นมาตลอดนะ แต่ว่าปีนี้หนัก บ่อยหน่อย”
พี่เปิ้ลดูแลยังไงบ้าง ?
จูน : “เขาจะเป็นคนหาหมอให้ หาศาสตร์แต่ละศาสตร์ให้ทำ ไปหาคนนี้สิ อย่างงี้สิ”
เปิ้ล : “ไปฝังเข็มอะไรอย่างงี้”
รักษาด้านไหน?
เปิ้ล : “ไปหาที่ฝังให้ (หัวเราะ) ก็พยายามหาหมอมาหลายศาสตร์แล้ว ไม่ว่าจะศาสตร์แบบโรงพยาบาลจริงๆ ฝังเข็มบ้าง นวดบ้าง กินยา หลายๆอย่างก็ยังไม่ดีขึ้น แต่อายุเขายังไม่เยอะมากเดี๋ยวก็หาย”
จูน : “รักษาได้ค่ะ”
ปรึกษาคุณหมอแล้วสามารถหายขาดได้?
จูน : “ก็ต้องรักษาตามอาการไป แต่ยังไม่รักษาลึกมาก เพิ่งเริ่มถี่ๆ ช่วงนี้”
