คอลัมน์ สวรรค์ในครัว
เขียง มะขาม
สมแล้วที่ได้ฉายาว่าเป็นเมืองหลวงของชาวต่างประเทศในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
เพราะของกินนานาชาติที่อุดรธานีตอนนี้มีให้เลือกไม่หวาดไม่ไหว
อาหารพื้นถิ่นอย่างอีสานไม่ต้องพูดถึง อาหารเวียดนามก็ขึ้นชื่อมานานช้า
แต่ว่าที่มาแรงและเยอะทั้งปริมาณและคุณภาพในระยะหลัง ก็คืออาหารตะวันตก
ต้อนรับครอบครัวยุคใหม่ในท้องที่ที่พ่อบ้านเป็นชาวตะวันตก แม่บ้านเป็นคนถิ่น ซึ่งเพิ่มจำนวนขึ้นทุกวันและทุกวัน
เปิดรับกันตั้งแต่สนามบินยันตลาดนัด
แต่วันนี้เราแค่แวะที่สนามบินก่อนครับ
น้องสาวผู้นิยมการชิมเหมือนกัน ซึ่งขึ้นไปลาดตระเวนล่วงหน้า ส่งข่าวมาบอกแต่เนิ่นๆ ว่า ถ้ามาถึงสนามบินอุดร ให้ไปลองแซนด์วิชเจ้านี้ให้ได้
แล้วจะพลาดได้เรอะ
ออกจากประตูผู้โดยสารขาเข้าก็เดินเลี้ยวขวามาทางเช็กอิน ร้านเขาอยู่ตรงหน้านั้นเลย
ป้ายชื่อร้านคือ “คอฟฟี่และเดลี่” แต่รูปประกอบเป็นแซนด์วิชสารพัดชนิด
สั่งบีแอลทีที่น้องสาว ยกให้เป็น “ซิกเนเจอร์” มา 2 คน 2 ชิ้น หิ้วไปฝากอีก 3 คน 3 ชิ้น รวมเป็น 5
ไม่ผิดหวังครับขนมปังกรอบนอก นุ่มใน หอมแป้งและหอมกลิ่นปิ้งกำลังดี เบคอนอบมาพอเหมาะ ซอส ที่ทาข้างในรสเข้มข้น
แต่เพื่อให้กระบวนการคิวซีสมบูรณ์ ยิ่งขึ้น ขากลับมาแวะซื้ออีก 2 ชิ้นฝากผบ. และบุตรชาย
คำวิจารณ์คือ-อร่อย
หิ้วขนมกลับมาอีก 2 ชิ้น-ครัวซองต์แอปเปิ้ลกับ ครัวซองต์ช็อกโกแล็ต
แล้วอยากเขกกบาล ตัวเอง
เพราะอร่อยมาก
แป้งครัวซองต์บางเฉียบ แต่กรอบอร่อย ทิ้งข้ามวันเอามาอุ่นใหม่ก็ไม่เหนียวหืน
สอบถามที่ร้านตั้งแต่วันแรก เขาบอกขนมปังทำเอง ทั้งนวดและอบที่บ้าน แล้วค่อยส่งมาที่ร้านในสนามบิน
ตั้งเป้าอาฆาตไว้แล้วว่า มาหนหน้าหนไหนก็ต้องแวะมากินให้ได้
ถึงราคาจะ “ฝรั่ง- กรุงเทพ” ไปนิด
แต่ถ้าเทียบคุณภาพและรสชาติที่ ไม่แพ้ใคร
และไม่ได้กินทุกวัน
ไม่ล่มจมหรอกครับ
