คอลัมน์ วิเคราะห์การเมือง
งัดข้อ การเมืองเนื่องแต่ 45 ปี “6 ตุลา”ณ ธรรมศาสตร์
ทําไม ฝ่ายบริหาร ธรรมศาสตร์ จึง “ขวาง” การจัดงานรำลึก “45 ปี 6 ตุลา”หากพิจารณาจากเหตุผลอันเป็นข้ออ้าง ก็ดำเนินไปเหมือนกับเหตุผลและข้ออ้างของรัฐบาลและของศบค.นับแต่เดือนมีนาคม 2563 เป็นต้นมา
นั่นก็คือ เป็นข้ออ้างในเรื่องสถานการณ์ “โควิด”
นั่นก็เห็นได้จากการประกาศและบังคับพระราชกำหนดการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน นับแต่เดือนมีนาคม 2563 เรื่อยมาจนปัจจุบัน
อ้าง “โควิด” แต่เป้าหมายไม่อยากให้มี “การชุมนุม”
ถามว่าสาเหตุการแพร่ระบาดของ“โควิด”นับแต่ปี 2563 ดำเนินมาอย่างไร
คำตอบอย่างเด่นชัดเป็นอย่างยิ่งก็คือ สภาพอย่างที่เรียกว่า “คลัสเตอร์” อันก่อให้เกิดการแพร่ระบาดของ “โควิด” มิได้มาจาก “การชุมนุม”
หากมาจากความหละหลวม หย่อนยานของ “รัฐบาล” เอง
การระบาดรอบที่ 1 มีจุดเริ่มมาจากสนามมวยลุมพินี ภายใต้ความรับผิดชอบของกองทัพบก ระบอบที่ 2 มาจากสมุทรสาคร และบ่อนการพนัน
รอบที่ 3 มาจากสถานบันเทิงหรูย่าน “ซอยทองหล่อ”
เด่นชัดอย่างยิ่งว่า เป้าหมายของสถานการณ์ “ฉุกเฉิน” มุ่งเพื่อสยบ “การชุมนุม” ทางการเมือง
นับแต่สถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิดในเดือนมีนาคม 2563 เรื่อยมาจนถึงเดือนตุลาคม 2564 จึงเกิดปรากฏการณ์แปลก
นั่นคือ ไม่เคยมีการลงโทษ “คนแพร่” แต่มีการจับกุม “คนชุมนุม”
ไล่เรียงมาตั้งแต่การชุมนุมเมื่อเดือนสิงหาคม 2563 กระทั่งการจับกุมเยาวรุ่น“ทะลุแก๊ส”นับร้อยที่ออกมาเคลื่อนไหวเมื่อเดือนสิงหาคม 2564
โดยคิดว่าจะสยบและยุติ “การเคลื่อน ไหว” ได้
กระบวนการของ “ธรรมศาสตร์” จึงไม่ต่างจากกระบวนการของ “รัฐบาล”
เป็นการอ้างสถานการณ์การแพร่ระบาดอันเป็นเรื่องในทาง”สุขภาพ”มาบังหน้า แต่นำมาใช้เป็นเครื่องมือกำราบ ปราบปรามในทางการเมือง
โดยมี “45 ปี 6 ตุลา” เป็น “เหยื่อ” ล่าสุด
