รีสอร์ตในป่า
คอลัมน์ บทบรรณาธิการ
รีสอร์ตในป่า – การจัดสัมมนาและสังสรรค์ของสมาชิก พรรคพลังประชารัฐที่รีสอร์ต อ.วังน้ำเขียว จ.นครราชสีมา ตกเป็นข้อครหาใหญ่ว่าปลูกสร้างรุกพื้นที่ป่า
การเลือกสถานที่ซึ่งเป็นที่ครหาเหมาะสมหรือไม่ โดยเฉพาะพรรคการเมืองฝ่ายรัฐบาล เป็นประเด็นหนึ่ง
การตรวจสอบเอกสารเกี่ยวกับพื้นที่ดังกล่าวว่านอกจากปลูกสร้างในพื้นที่อุทยานแล้วจะเกี่ยวกับพื้นที่อื่นหรือไม่ เป็นอีกประเด็นหนึ่ง
การที่สำนักงาน ส.ป.ก.จังหวัดนครราชสีมา ให้ข้อมูลต่ออัยการว่า พื้นที่ดังกล่าวอยู่ในเขตปฏิรูปที่ดิน ตามพระราชกฤษฎีกากำหนดเขตที่ดินให้เป็นเขตปฏิรูปที่ดิน พ.ศ.2521 แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่ ก็เป็นอีกประเด็นสำคัญ
ทุกประเด็นล้วนต้องการคำตอบและมาตรการจัดการให้ถูกต้องและเป็นตัวอย่าง
การตรวจสอบเบื้องต้นของกระทรวงทรัพยากร ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม พบว่าพื้นที่ ดังกล่าวอยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติทับลานทั้งแปลง ยังมิได้มีการออกเอกสารสิทธิ ส.ป.ก.4-01
แต่สมาชิกพรรคกลับกล่าวอ้างว่า ไปจัดงานในสถานที่ดังกล่าวเพื่อจะได้เห็นปัญหาข้อพิพาทการรุกป่า แทนที่จะยอมรับว่าเป็นเหตุสุดวิสัย หรือรู้เท่าไม่ถึงการณ์
ยิ่งเมื่อมีภาพและเนื้อหาของการสัมมนาที่ไม่ปรากฏการตรวจสอบหรือสนับสนุนให้มีการรักษาสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน ยิ่งเป็นคำแก้ต่างอันไม่เป็นเหตุเป็นผล
อีกทั้งยังถูกมองว่า การเข้าพักรีสอร์ต รุกป่า เท่ากับการเมินเฉยต่อการทำลายทรัพยากรธรรมชาติ
เรื่องสำคัญก็คือ กรณีสัมมนาที่รีสอร์ตรุกป่าเกิดขึ้นพร้อมๆ กับปัญหาเจ้าหน้าที่รัฐพิพาทกับชาวบ้าน อันเป็นผลจากนโยบายทวงคืนผืนป่า ยุคคสช. เมื่อมีกฎหมายอุทยานขึ้นมาทับซ้อน ชาวบ้านหลายชีวิตจึงถูกดำเนินคดี
ชาวบ้านส่วนหนึ่งพยายามต่อสู้ว่าพื้นที่หรือชุมชนอยู่อาศัยนั้นสืบต่อกันมาจากรุ่นสู่รุ่น ตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายายหรือนานกว่านั้น ก่อนรัฐประกาศเป็นเขตอุทยานฯ
ส่วนทางการก็ใช้หลักฐานทางราชการอีกด้านในการขับไล่และเอาผิด
ดังนั้น หากกรณีนักการเมืองใช้บริการรีสอร์ตรุกป่าแล้วไม่ต้องรับผิดชอบอะไร ก็เสี่ยงจะเกิดความเหลื่อมล้ำในอีกรูปแบบหนึ่ง
อ่าน –