เปิดใจโจ๋เจ้าถิ่น ยกพวกเคลียร์คู่อริ เจอสวนดับ 2 ศพ ถึงก้มกราบขอชีวิต แม่สุดช้ำเสียลูก ถูกสังคมประณาม
กรณี “บาย” ขี่จักรยานยนต์ปาดหน้าจักรยานยนต์ “บาส” จนบาสขับรถดักหน้า เบิ้ลเครื่องรถใส่ ต่อมาบายยกพวกไปตามถึงหน้าบ้านบาส ตะโกนให้ออกมาเคลียร์ มีการขว้างปาสิ่งของเข้าบ้าน ก่อนที่บาสจะคว้ามีดวิ่งออกมาไล่แทงจนแตกกระเจิง โดยแทงดับไป 2 เจ็บอีก 1 ถึงขนาดมีหนึ่งคนก้มลงกราบขอให้เลิกแทง
รายการโหนกระแสวันที่ 14 ต.ค. 64 “หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย” ในฐานะผู้ดำเนินรายการ ผลิตในนามบริษัท ดีคืนดีวัน จำกัด ออกอากาศทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 12.35 น. ทางช่อง 3 กดเลข 33 ได้สัมภาษณ์ บาย ต้นเรื่อง , นิด คนอยู่ในเหตุการณ์ ที่ก้มขอร้องให้บาสหยุดแทง และ “แม่นุ้ย” แม่ของแซม หนึ่งในผู้เสียชีวิต
แม่นุ้ย เป็นแม่แซม แม่มีลูกกี่คน?
แม่นุ้ย : สามค่ะ แซมเป็นลูกคนที่สองค่ะ
เหตุการณ์เกิดอะไรขึ้น?
บาย : วันที่ 12 ผมเลิกงานแล้ว ก็ขับมาจอดที่เซเว่นจะไปฝากเงิน เขาก็ขับเบิ้ลรถตามมา และมาจอดดักหน้าผม เขาบอกผมไปขับปาดหน้าเขา มองหน้าเขา ให้ของลับ แล้วยืนมองหน้ากัน ถามว่ามึงเด็กไหน ผทมก็บอกเด็กวัดม่วง วินเขาเดินมาก็บอกไปๆ แยกย้ายไป เขาก็บอกไม่อยากมีเรื่องกับเด็ก แล้วก็เบิ้ลรถเข้าบ้านไป
เคยเห็นมาก่อนมั้ย?
บาย : เคยเห็นแต่ไม่รู้ว่าเขาอยู่บ้านหลังนั้นครับ
ก่อนหน้านั้นไปกระทบกระทั่งอะไรกัน รถเฉี่ยวกันยังไง?
บาย : มันไม่โดนกันเลยครับ ตอนนั้นผมเลิกงาน ต้องย้อนศร เพื่อไปฝากเงิน ก็ตัดเลน เขาขับมาเลนปกติ ห่างกัน 5-10 เมตร เขาอาจไม่พอใจ ก็ขับตามผมมา แล้วบอกมองอะไร เด็กที่ไหน ก็บอกเด็กวัดม่วง มีวินฯ เดินมาหา บอกให้แยกย้าย เขาก็บอกไม่อยากมีเรื่องกับเด็ก แต่ก็เบิ้ลๆ รถเข้าซอยไป ผมก็ยืนอยู่ตรงและโทรหาเพื่อน โทรหาบอล เพราะบอลเขารู้จักคนเยอะ โทรหาต้น โทรหาสองคน ส่วนคนอื่นๆ เขาอยู่ด้วยกันอยู่แล้ว
ที่ไปด้วย มีบอล ต้น นิด?
บาย : นิดไปเจอกลางทาง มีบอล ต้น แซม เย่อ
ทั้งหมด 6 คน แล้วเมื่อกี้บอกไม่รู้จักบ้านเขา แล้วไปเจอบ้านเขาได้ยังไง?
นิด : ผมรู้จัก ผมไปเจอพวกน้องๆ ตรงสี่แยก ก็ถามว่ามีอะไรกัน เขารวมตัวกันอยู่ 5 คน เขาบอกมีรถเฉี่ยวผม ก็ถามว่าเป็นใคร เขาบอกอยู่ในหมู่บ้านนี้แหละ ก็ไปถามเพื่อนผมว่า รู้จักคนนี้มั้ย คนนี้เขารู้จัก ก็ให้คนนั้นโทรไปคุย บาสพูดว่าไม่ขอโทษหรอก เพราะกูไม่ใช่คนผิด
จะให้เขาขอโทษเรื่องอะไร?
บาย : ให้เขามาเคลียร์กันให้จบๆ กันไป เขามาให้ของลับผม เจตนาอยากให้เคลียร์ให้จบๆ ไปเพราะผมต้องผ่านทางนั้นอยู่แล้ว
เขาบอกไม่ขอโทษ?
นิด : เขาไม่เคลียร์ ผมเลยไปที่บ้าน กะเรียกเขาออกมา ไปกัน 6 คน โดยกะไปคุยกันเฉยๆ ไม่มีอาวุธ ผมเห็นบายเขาตัวเล็ก ก็เลยไป
เพื่อนอีกสี่คน ตัวเล็กด้วยเหรอ?
นิด : เขาอยู่ตรงนั้นอยู่แล้ว ก็ประมาณนี้เลยครับ
ก็ 5 ต่อ 1 นะ เรารู้จักกัน?
นิด : เรารู้จักกัน ผมคิดว่าผมโตสุด กะไปเรียกมาคุย แต่บายไปถึงก็โวยวาย จริงๆ ไม่ได้ไปหาเรื่อง
ใครปาของเข้าบ้านเขา?
บาย : ผมครับ เป็นราวตากผ้า
ที่บอกต้องการไปเคลียร์ ทำไมทำแบบนี้?
นิด : ผมก็ยังด่าน้องว่าอย่าเขวี้ยงอะไรเข้าไปเลยนะ เขาก็ฟังแล้วหยุดวาง ตอนแรกไม่ฟัง อารมณ์โมโห
พูดตรงๆ ไม่ได้ไปเคลียร์ ต้องการไปเอาเรื่อง?
บาย : ถ้าเขาออกมาคุยให้จบ ก็ต่างคนต่างอยู่
ถ้าเขาออกมามือเปล่า คุณจะกระทืบเขามั้ย?
บาย : ไม่ครับ ผมไม่มีสิทธิ์เข้าบ้านเขาอยู่แล้ว
ถ้าเขาเดินออกมานอกบ้านล่ะ?
บาย : ไม่แน่นอน ถ้าเขาเดินออกมาก็อยู่ในบ้านอยู่แล้ว มีรั้ว ผมไม่เดินเข้าบ้านเขาแน่นอน
ถ้าเขาเดินออกมานอกรั้ว ไม่ถือมีดออกมา คุณบอกให้เขาขอโทษ แต่เขาไม่ขอโทษ คุณจะทำยังไง?
บาย : คือให้เขาแค่ออกมาคุยหน้าบ้าน คุยกันให้จบ ไม่ต้องออกมานอกรั้วหรอก เปิดประตูมาคุยก็ได้ ก็จบ ผมกลัวไง ต้องผ่านแถวนั้น
นิด : ผมกะให้น้องมันจบ เพราะน้องวิ่งส่งของเอยู่เส้นนั้น
แล้วเขาทำยังไงหลังออกมา?
บาย : เขาไม่พูดไม่จา บอกว่ามาสิวัยรุ่น แล้วก็ไล่แทง
เขาพันผ้าระหว่างมีดกับมือติดกัน ข้างนึงสปาต้า อีกข้างมีดปลายแหลม เขาออกมาแล้วยังไงก่อน?
บาย : เขาบอกมาสิวัยรุ่น แล้ววิ่งไล่แทงเลย เขาแทงเย่อก่อน ตอนนั้นเย่อวิ่งหนีแล้วสะดุดล้ม เขาก็จ้วงแทง
นิด : น้องอีกคนที่ตาย ที่ชื่อต้น เขาเห็นก็วิ่งมาช่วย ผมเลยบอกว่ารุมตีกันเลย มันแทงน้องเรา
ใครตีเขา?
บาย : รุมตีกัน เพราะเขาแทงไม่หยุด เขากอดต้นแล้วมือข้างนึงก็แทง ล็อกคอแล้วแทง
คุณพยายามเข้าไปช่วย ก็รุมตีกัน แล้วจากนั้นยังไงต่อ?
บาย : พอแทงต้นเสร็จก็หันมาไล่แทงมั่ว ทีนี้ไปโดนแซม
แซมทำอะไรอยู่?
บาย : แซมรุมตีอยู่ แต่มีดมันยาว เราอยู่ใกล้ตัวเขา ก็ไปโดนแซมเสร็จ ต้นจะไปรพ.เอารถมาแล้ว เขาก็หันมาไล่ผม พวกเพื่อนๆ ก็ไปหน้าซอยจะไปรพ. แล้วเขาหันกลับวิ่งไปเลย ไปแทงต้นต่อ แล้วไปแทงแซมซ้ำอีก คือไม่อยากให้ไปรพ. จะเอากันถึงตาย
พวกคุณตีเขาจนแขนหัก?
บาย : เพราะเขาไม่ปล่อยมีดเลย เขาแทงไม่หยุด
พอเห็นแซมโดนปาดคอ ก็บอกว่ายอมแล้ว?
นิด : ครับ คุกเข่าเลย บอกว่าพอแล้ว ยอมแล้ว ยอมเสียศักดิ์ศรี บอกว่าอย่าแทงซ้ำเลย ผมโยนไม้ทิ้งหมดเลย ตอนแรกมีไม้เพื่อจะยื้อไปเอาน้องออกมา
ไปกันหกคน?
นิด : ใช่ครับ ไม่มีอาวุธกันเลย
ไปกันหกคน เอาเขาไม่อยู่เหรอ?
นิด : ผมตั้งใจไปคุยไม่ได้เตรียมอะไรกันเลย เราไม่มีอาวุธอะไรเลย หกคนเอาไม่อยู่ เขาเหมือนมืออาชีพเลย ตอนที่เผชิญหน้ากับเขา ยื้อๆ กันอยู่ เขาชี้หน้าด่าบายว่ามึงเป็นต้นเรื่อง สมควรโดนมากกว่าไอ้นี่อีก
บาย : เขาบอกมึงน่าตาย
คุณตอบโต้อะไรมั้ย?
บาย : ตอนนั้นจะเอาเพื่อนไปรพ.อย่างเดียวเลยครับ
เขารู้ว่าสองคนนั้นยังไงไม่รอดแน่ เขาถึงได้บอกว่าคุณน่าตาย?
บาย : ครับ
เห็นแฟนเขาออกมามั้ย?
บาย : ไม่ครับ ตอนนั้นผมพาเพื่อนไปรพ.
แม่รู้เหตุการณ์เมื่อไหร่?
แม่นุ้ย : ตอนลูกโดนแทงไปแล้ว ประมาณ 6 โมงเย็น ลูกสาวโทรมาบอกว่าแซมโดนแทง เพราะเย่อโทรไปบอกลูกสาว ตอนนั้นมีสติอยู่ เราก็ไปรพ.
สองคนที่เสียชีวิต คือแซม และต้น อีกคนที่บาดเจ็บสาหัสคือเย่อ ต้นถูกแทง 10 กว่าแผล ?
นิด : ที่โดนล็อกคอแล้วแทง ที่ผมบอกให้รุมตี เพราะมันแทงไม่หยุดเลยครับ
แซม ลูกแม่ ถูกแทงข้างซ้ายแล้วทรุด เขาตามไปแทง เขาแทงหรือเชือด?
นิด : เขาเอามีดปัก แซมยังมีสติ ยังยกมือกันอยู่เลย ผมเลยโยนไม้และขอชีวิตมันเลย
บายไปไหนตอนนั้น?
บาย : เอาต้นไปขึ้นรถกับบอลครับ
ทำไมไม่เข้าไปตะลุยกับเขา?
บาย : ลุยครับ รุมตีอยู่ครับตอนต้นนอนอยู่ แล้วเขาหันมาไล่ผมคนเดียว เพื่อนๆ จะไปรพ.กันหมดแล้ว ขึ้นรถกันแล้ว แล้วเขาก็วิ่งกลับไป ไปแทงต้นซ้ำ ผมก็วิ่งตามมา แต่ห้ามไม่ทัน
ทราบใช่มั้ยหลังประเด็นนี้เกิดขึ้น คนทั้งประเทศเห็นคลิปจากกล้องวงจรปิดหน้าบ้าน จนถึงกลางถนน เขาบอกเขาเห็นใจคนทำ แต่ไม่เห็นใจพวกคุณ คุณรู้มั้ย?
นิด : รู้ครับ
เขาบอกคุณน่าจะโดนมากกว่านี้อีก?
นิด : ครับ
เหมือนตามไปหาเรื่องเขา พอเขาออกมากลายเป็นเขาเป็นฆาตกร?
แม่นุ้ย : แต่ถ้าเขาไม่ออกมา ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
มุมชาวบ้านบอกพวกคุณไปทำไม?
บาย : ไปเพื่อเคลียร์ครับ
ไม่ไปได้มั้ย?
บาย : ไม่ได้ครับ เพราะผมต้องผ่านทางนั้นทุกวัน
ไม่รู้ว่าเขาจะเล่นเราก่อนหรือเปล่า ถูกมั้ย?
บาย : ใช่ครับ แล้วผมต้องผ่านทางนั้นทุกวันครับ
สมมติถ้ามีคนตะโกนเรียกเราหน้าบ้าน 6-7 คน ปาของเข้าไปในบ้าน แล้วมีผู้หญิงอยู่ในบ้าน เราอาจต้องปกป้องคนในครอบครัว หรือออกไปอาจถูกกระทืบฟรี คิดแบบนั้นมั้ย?
บาย : ออกมาคุยกันครับ ออกมาให้เรื่องมันจบ ผมต้องการให้เรื่องจบ ไม่ต้องการไปกระทืบเขา เจตนาคือไปเคลียร์ให้จบไป
แม่เอง นอกเหนือการเสียลูกชายปรากฏว่าแม่เองหลุดคำพูดบอกว่าพวกมึงไปทำไมไม่เอาอาวุธไปด้วย ปรากฏว่ามีสื่อเอาไปออก ?
แม่นุ้ย : เราคุยกับบายอยู่ เพราะบายไปขอขมา เราบอกไม่เป็นไรหรอก แม่ให้อภัย แต่งงตรงที่ว่าไปยังไง ไปไม่มีอาวุธไป เราไม่รู้ไงว่าไปเคลียร์หรือไปอะไร ถ้าจะไปเอาเรื่องจริง ไปบวกต้องบวกให้สุด มันก็เลยเป็นประเด็นว่าเราสอนลูกแบบนี้ไง ลูกถึงต้องตาย เราเสี้ยมไงให้เอาอาวุธไป แต่มันไม่ใช่ สิ่งที่เราคุยกับเด็ก คือมึงจะไปเคลียร์ยังไง
มันต่างกันยังไง?
แม่นุ้ย : เอาผู้ใหญ่ไปด้วยไปเคลียร์ อันนี้น่าจะได้เคลียร์ ถ้ามีผู้ใหญ่ไปด้วย เพราะถ้าผู้ใหญ่เป็นคนกลาง เด็กน่าจะฟังนะ
บาสบอกเขาก็อยากขอโทษ แต่อยากให้ดำเนินคดีกับฝั่งนี้ด้วยเหมือนกัน แม่มองยังไงเรื่องนี้?
แม่นุ้ย : อันนี้ให้เป็นไปตามกฎหมายเลย แต่ถ้าเราไม่ไปตั้งแต่แรกคงไม่เป็นแบบนี้
นิดล่ะ?
นิด : ผมโตสุดก็อยากเคลียร์ให้มันจบ เพราะน้องมันวิ่งตรงนั้นทุกวัน
เคยคิดมุมกลับมั้ย เช่น คุณเองบอกต้องทำงาน ต้องวิ่งไปวิ่งมา ต้องออกมาเคลียร์ ไม่เคลียร์ไม่ได้ เคยคิดถึงฝั่งบาสมั้ย ว่าเขาต้องรู้สึกอย่างนี้เหมือนกัน เขาต้องมาหาแฟนเขา เขาอาจกลัวพวกคุณรุมกระทืบก็ได้?
นิด : ผมเห็นว่ามันรู้จักกันหมดไงครับ เลยคิดว่าไม่มีอะไร
แม่นุ้ย : ที่บอกว่าบาสขับไปขับมาหาแฟน ไม่เป็นความจริง เพราะเขาอยู่ที่นั่นอยู่แล้ว แล้วที่เขาบอกว่าไปกัน 30 คน อีก 25 คนอยู่ไหนคะ
เขาบอกวันที่บาสถูกจับ พวกคุณยกพวกไปเป็นร้อย?
แม่นุ้ย : ไม่ใช่ค่ะ อันนั้นหน้าสน.
นิด : ต้องไปดูศพครับ
บาย : ไป 20 กว่าคน เพราะมีญาติๆ คนเสียชีวิตมาด้วย
โทรหา “ทนายเดชา กิตติวิทยานันท์” ยังไงเรื่องนี้?
เดชา : มันแยกเป็นสองกรณี เรื่องการป้องกัน จะไม่มีความผิด แต่ดูลักษณะแล้ว ฝ่ายนึงมาท้า อีกฝ่ายรับคำท้า เดินออกจากบ้านเอามีดไปแทงเขา ถ้าเป็นลักษณะมีคนท้า อีกคนรับคำท้า แบบนี้เรียกว่าสมัครในวิวาทกัน เป็นผู้ต้องหาทั้งหมดเลย ใครทำอะไรไปก็รับตามนั้น
คนมาท้าก็โดนด้วยเหรอ?
เดชา : โดนสิครับ มาท้า สมัครใจมีเรื่อง ส่วนคนในบ้านก็รับคำท้า ถือมีดไป สองฝ่ายก็พอกัน เป็นผู้ต้องหาทั้งคู่ นี่หลักกฎหมาย อ้างอะไรไม่ได้เลย แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นฝ่ายที่เขาตาย หรือได้รับบาดเจ็บ ถ้าคิดว่าเขาป้องกันตัว ก็ต้องไปพิสูจน์กัน ผมมองว่าเป็นลักษณะบันดาลโทสะ แต่บันดาลโทสะก็ต้องดูว่าเรามีส่วนร่วมในการกระทำความผิดด้วยมั้ยหรือไม่อย่างไร คดียังไม่ยุติ ต้องไปต่อสู้กัน แล้วแต่กล้องวงจรปิด ประจักษ์พยาน ต้องไปพิสูจน์กัน แต่ถ้าใครเอาของมาเขวี้ยงบ้านเราแล้ว เราไปฆ่าเขา ก็อาจเกินกว่าเหตุ หรือบันดาลโทสะยังไง ยังไม่ชัด ต้องให้ตร.แจ้งข้อหา
ตร.แจ้งข้อหาคนที่แทง 3 ข้อหา แต่ฝั่งนี้ยังไม่โดนแจ้ง?
เดชา : อีกฝั่งถ้าอยากให้เขาแจ้งก็ต้องไปบอกตร. ส่วนตร.จะแจ้งข้อหาหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับพยานหลักฐาน
แม่คนแทงบอกไม่ตั้งใจจะฆ่า ไม่มีเจตนา เขาป้องกันตัว ที่เขาสูญเสียก็เข้าใจ เราเคยผ่านจุดสูญเสียลูกมาแล้ว ลูกเราไม่ได้ชนะ อยากขอโทษเขาทุกสิ่งทุกอย่าง มันก็ไม่ยุติธรรมกับลูกเรา คนต้นตอยังลอยนวลอยู่ แล้วลูกเรามาโดนแบบนี้ เขาบอกมันไม่ยุติธรรมกับเขา เขาอยากทำงาน อยากเรียนต่อ อยากมีอนาคต ไม่อยากโดนแบบนี้ ตัวแม่จะเอายังไงต่อไป?
แม่นุ้ย : ก็ดำเนินการให้เป็นไปตามกฎหมาย ถ้าเขาจะแจ้งความกลับเราก็แล้วแต่เขา
ปกติแซมเป็นคนเกกมะเหรกเกเรมั้ย?
แม่นุ้ย : สำหรับแม่และครอบครัวเขาก็เฉยๆ นะ ไม่ได้ดีเด่ร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่กับเพื่อนเขารักเพื่อนไปไหนไปกัน
เย่อเป็นยังไง?
แม่นุ้ย : กลับบ้านแล้วค่ะ
ในฐานะต้นเรื่อง รู้สึกยังไง?
บาย : ไม่อยากให้เกิดเรื่องนี้ขึ้น
ยังคิดในมุมตัวเองอยู่มั้ย ว่าวันนั้นยังไงก็ต้องไปเคลียร์?
บาย : ยังไงก็ต้องเคลียร์ ผมเจอเขาบ่อย
คิดยังไงกับสิ่งที่ไม่ว่าบาสพูดกับปาก หรือสังคมพูดว่า คนที่ตายควรเป็นคุณ รู้สึกยังไง?
บาย : มันพูดไม่ออกครับ
อยากเข้าไปคุยกับบาสมั้ย?
บาย : ตอนนี้ยังไม่พร้อมครับ
เขาฝากขอโทษมา รับมั้ย?
บาย : ยังไม่พร้อมครับ
นิดล่ะ?
นิด : เหมือนกัน เราเสียน้องไป เรารักเพื่อน รักพี่ รักน้องเรา
หลังเขาติดคุก ถ้าเขาประกันตัวออกมา ต้องตามไปเล่นเขาอีกมั้ย?
นิด : ไม่ครับ
มีคนบอกว่ากลุ่มคุณไปด้อมๆ มองๆ หน้าบ้านเขา?
นิด : ไม่มีแน่นอนครับ ใครจะไปด้อมๆ มองๆ มันโดนจับไปแล้ว ไม่มีหรอกครับ
จะยุติแค่ตรงนี้ ให้ดำเนินการตามกฎหมาย คุณสองคนถ้าตร.จะแจ้งข้อกล่าวหาก็ยอมรับ?
นิด : ก็ยอมรับครับ
แม่ไม่มีเจตนาไปพูดว่าไปแล้วไม่เอาอาวุธไปเลย?
แม่นุ้ย : ใช่ค่ะ เราคุยแค่ทำไมไม่คิดให้ดีก่อน ไปคุย ไปเจรจา
เขาบอกว่าถ้าบาสไม่มีมืด โดนกระทืบตาย?
นิด : ไม่มีทาง เราคุยกันรู้เรื่องแล้วครับ
บาย : เราอยากคุยกันให้จบๆ กันไป ส่วนคนที่พูดเขาไม่เห็นเหตุการณ์ตั้งแต่ต้น
สังคมเห็นใจฝั่งโน้น ไม่เห็นใจพวกคุณเลย บอกว่าสมควรแล้ว ช้ำใจมั้ย?
แม่นุ้ย : ช้ำมากค่ะ เพราะลูกเราตาย
