“กนกวรรณ อำไพ”

งานฝีมือ เย็บ ปัก ถัก ร้อย ดูจะเป็นงานหนัก พิถีพิถันเกินไปสำหรับเด็กๆ แต่ไม่ใช่สำหรับ เด็กหญิงเทียนหอม ศิริอร พุกเทียม ในวัย 7 ขวบ ที่ชื่นชอบ หลงใหล ถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิดผ่านงานประดิษฐ์ จะเป็นงานชิ้นเล็กๆ หรือเป็นตุ๊กตานิ้วมือที่บรรจงเย็บด้วยตนเอง ยิ่งมีกิจกรรมเกี่ยวกับงานประดิษฐ์ งานฝีมือที่ไหน คุณแม่ก็จูงมือเทียนหอมเข้าร่วมกิจกรรมแทบทุกครั้ง

“ที่สวนครูองุ่นอากาศดี เพราะว่ามีต้นไม้เยอะค่ะ ที่นี่มีของเล่นเยอะด้วย ทั้งสไลเดอร์ กองทราย แล้วก็มีการเย็บตุ๊กตาหุ่นมือด้วย หนูยังไม่เคยทำตุ๊กตาหุ่นมือขนาดใหญ่แบบนี้ อยากทดลองเย็บดูค่ะ อยากรู้ว่าจะออกมาเป็นอย่างไร”

เด็กหญิงเทียนหอมกับความประทับใจในช่วงปิดเทอมที่ผ่านไป เกิดขึ้นที่สวนเล็กๆ ใจกลางกรุงเทพมหานคร ประสบการณ์ใหม่ที่ได้ใช้เวลาอยู่กับของเล่น กองทราย และการประดิษฐ์ตุ๊กตาหุ่นมือขับเคลื่อนจินตนาการของเทียนหอมและเพื่อนๆ ให้โลดแล่นตามใจ

สวนครูองุ่นตั้งอยู่ที่ทองหล่อ ซอย 3 เขตวัฒนา กรุงเทพมหานคร ย่านธุรกิจที่มีมูลค่าที่ดินราคาสูงลิบ สวนสาธารณะพื้นที่ 250 ตารางวา เปิดต้อนรับเด็กๆ ทุกวันทุกเวลา เป็นสวนที่เกิดขึ้นจากคนตัวเล็กๆ แต่เปี่ยมไปด้วยคุณค่าและความหมาย

“หลังจากที่ข้าพเจ้าเสียชีวิตแล้ว ขอให้ที่แห่งนี้เป็นพื้นที่ทำประโยชน์ให้กับสังคม” คำกล่าวจาก ครูองุ่น มาลิก ครูผู้อุทิศทั้งชีวิตเพื่อสังคม เป็นผู้ให้และผู้สร้างสรรค์ ใช้หุ่นมือเป็นสื่อกลางในการเชื่อมใจระหว่างคนสองวัย ได้มอบทรัพย์สินเป็นที่ดินขนาด 250 ตารางวา ให้เป็นมรดกของสาธารณะเมื่อเสียชีวิต

นี่คือเรื่องราวเบื้องหลังพื้นที่สีเขียวอันมีชีวิตชีวาย่านทองหล่อ เมื่อมูลนิธิไชยวนา และมูลนิธิกระจกเงาเข้ามาดูแลที่ผืนนี้ สานฝันเดินตามเจตนารมณ์ให้เป็นพื้นที่สร้างสรรค์อย่างที่ครูองุ่นตั้งใจ รองรับเด็กๆ ทุกเพศทุกวัย รวมทั้งพี่ๆ อาสาสมัครที่เข้ามามีส่วนร่วมในกิจกรรมดีๆ ที่สวนครูองุ่น

กิจกรรมสนุกๆ เกิดขึ้นมากมายโดยไม่มีค่าใช้จ่าย ทั้งมุมของเล่นเสริมสร้างพัฒนาการ กิจกรรมศิลปะวาดภาพระบายสี กิจกรรม DIY ของเล่นจากของเหลือใช้ กิจกรรมตามเทศกาล และร้านแบ่งปัน จำหน่ายของใช้มือสองสภาพดี ร้านขายเครื่องดื่ม อาหาร กาแฟ

ทุกๆ วันเสาร์มีกิจกรรม “นิทานหุ่นมือเคลื่อนที่” เปิดรับอาสาสมัครหลากรุ่นหลายวัยร่วมทำตุ๊กตาหุ่นมือ ตั้งแต่เลือกตัวละคร ร่างแบบ ตัดเย็บ และแสดงนิทานหุ่นมือ ให้เด็กๆ เพลิดเพลินไปกับเรื่องราวต่างๆ ผ่านการปฏิสัมพันธ์ระหว่างเด็กและผู้เล่า หุ่นมือที่ดัดแปลงจากเศษผ้าและอุปกรณ์เหลือใช้ถูกชุบชีวิตกลายเป็นนักแสดงตัวเอกในนิทาน ที่สำคัญคือเมื่อร่วมกันสร้างตุ๊กตาหุ่นมือเสร็จแล้วจะบรรจุลงในกระเป๋าเดินทาง ส่งต่อไปเป็นสื่อการเรียนการสอนเสริมสร้างกระบวนการเรียนรู้และพัฒนาการให้เด็กๆ ทั่วประเทศ

เส้นด้ายเส้นเล็กที่ค่อยๆ สอดขึ้นสอดลง ประกอบชิ้นส่วนเป็นตุ๊กตาหุ่นมือจนสำเร็จเป็นชิ้นงานขึ้นมาอย่างตั้งใจ ใส่ใจโดยมีคุณแม่และพี่ๆ อาสาสมัครคอยช่วยเหลืออยู่ข้างๆ

“หนูทำตุ๊กตาหุ่นมือกระต่าย เพราะหนูเกิดปีกระต่าย ก็เลยชอบกระต่ายค่ะ กระต่ายมีฟันซี่โตอยู่ข้างหน้า หนูกำลังเย็บฟันให้กระต่ายอยู่ค่ะ”

ความคล่องแคล่วในการใช้กล้ามเนื้อมัดเล็กช่วยกระตุ้นการพัฒนาเซลล์สมอง อีกทั้งยังช่วยพัฒนาการทำงานเชื่อมโยงสอดประสานระหว่างตาและมือ นอกจาก จะช่วยพัฒนาด้านสติปัญญาแล้ว ระหว่างการทำงานยังช่วยให้เกิดสมาธิ สร้างความสงบขึ้นในใจ

“อยากให้แถวบ้านมีสวนแบบนี้เยอะๆ หนูจะได้มาเล่นของเล่น เล่นทราย แล้วก็มาฝึกทำตุ๊กตาหุ่นมือค่ะ อยากทำไปให้เพื่อนๆ เขาได้เล่นกัน” ความคิดเล็กๆ ของเด็กสามารถบอกอะไรได้หลายอย่าง สำหรับเด็กๆ แล้วนี่เป็นการเล่นที่สนุก เล่นจริง ทำจริง ทำแล้วเกิดประโยชน์

เพราะพื้นที่สีเขียวคือส่วนหนึ่งของชีวิตที่คนเราต้องการ โดยเฉพาะคนเมืองที่นับวันชีวิตจะเหินห่างจากธรรมชาติ หลายคนจึงเลือกออกไปท่องเที่ยวเพื่อสัมผัส ใกล้ชิด แต่หากไม่อยากเดินทางไกล สวนสาธารณะคืออีกทางเลือกหนึ่งที่น่าสนใจ เพราะในเมืองใหญ่ก็มีสวน ยิ่งเป็นสวนที่เป็นพื้นที่สร้าง สรรค์ทุกคนมาใช้งานร่วมกันได้ ผู้ใหญ่ได้มาพักผ่อน ขณะที่เด็กๆ ได้มาเรียนรู้ธรรมชาติและมีส่วนร่วมทำกิจกรรมเพื่อสังคม

เทียนหอมและเพื่อนๆ พร้อมแบ่งปันความสุขเล็กๆ ในสวนกลางเมือง เทียนหอมชอบที่นี่และอยากชวนทุกๆ คนมาเที่ยว มาสัมผัส ติดตามชมในทุ่งแสงตะวัน ตอน สวนฝัน สวนครูองุ่น เช้าวันเสาร์ที่ 26 พฤษภาคมนี้ เวลา 06.25 น. ทางช่อง 3 ช่อง 33 ร่วมแลกเปลี่ยนความคิดเห็นได้ทาง www.payai.com หรือเฟซบุ๊กทุ่งแสงตะวัน

ติดตามข่าวสด

ข่าวเด่นประจำวัน