Happinessisnowhere อ่านชีวิตอย่างไร ให้มีความสุข…
สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้ผมมีประโยคน่าสนใจให้ลองอ่านกันครับ Happinessisnowhere
คุณอ่านว่าอย่างไรครับ?
ประโยคนี้สามารถอ่านได้สองแบบ คือ Happiness is nowhere. (ที่ไหนก็ไม่มีความสุข) หรือ Happiness is now here. (ความสุขอยู่ที่นี่) ขึ้นอยู่กับว่า คุณจะแบ่งวรรคอ่านแบบไหน
คัง มินเอ เด็กหญิงชาวเกาหลีแสนธรรมดา เติบโตมาจากครอบครับฐานะปานกลาง ชีวิตเธอก็เหมือนเด็กธรรมดาทั่วไป ไม่มีอะไรหวือหวา เมื่อจบมหาวิทยาลัยปี 1 เธอตัดสินใจไปเป็นอาสาสมัครที่ประเทศกานา ทวีปแอฟริกา
ตามคำบอกเล่าจากอาสาสมัครรุ่นพี่ที่กลับมาจากกานา ที่ว่า “ชีวิตในกานาทุกอย่างดีมาก ท้องฟ้าสวย คนแอฟริกาใจดี ได้เรียนรู้อะไรมากมาย” แต่พอเธอได้ไป กลับรู้สึกว่าไม่สนุก น่าเบื่อ ต้องกวาดบ้าน ล้างจาน ทำกิจกรรมเดิมๆ สภาพแวดล้อมก็ยากลำบาก จนเธอรู้สึกอยากกลับเกาหลี
ครั้งหนึ่ง เธอเดินทางไปทำกิจกรรมอาสาที่หมู่บ้าน Kpalime ห่างจากเมืองหลวง 400 กม. ตั้งอยู่ตอนกลางของประเทศ มีประชากรแค่ประมาณ 50 คน ทุกเช้าเธอต้องตักน้ำจากบ่อน้ำหนึ่งเดียวในหมู่บ้าน การตักน้ำไม่ใช่เรื่องง่ายเลยครับ เพราะต้องสาวน้ำขึ้นมาจากบ่อน้ำลึก จากนั้นก็นำขึ้นถังเทินหัว แล้วแล้วค่อยๆ เดินกลับที่พักอย่างระมัดระวัง ไม่งั้นน้ำจะหกหมด เธอใช้เวลาประมาณ 1.30 ชม. เพื่อเติมน้ำให้เต็มครึ่งถังใหญ่สำหรับใช้ใน 1 วัน
ผ่านไป 1 อาทิตย์ ฝนก็หยุดตก 3 วันติด น้ำในบ่อแห้งขอดไม่เหลือให้ตัก เธอต้องเดินไปที่ลำธารเล็กๆ ในป่าซึ่งห่างจากหมู่บ้านประมาณ 20 นาที เธอตักน้ำช้าๆ ระวังไม่ให้ตะกอน แมลง และสิ่งสกปรกลอยขึ้นมา
ครั้งนี้เธอใช้เวลามากกว่าเดิม นอกจากต้องเดินฝ่าป่าดงพงไพรแล้ว ยังต้องระวังไม่ให้น้ำหกอีก ถึงจะเหนื่อยมากแต่เธอก็ต้องทำเพราะ “มีน้ำก็ยังดีกว่าไม่มี” เธอตักน้ำได้น้อยลง จึงต้องประหยัดมากขึ้น
5 วันต่อมาฝนก็ยังไม่ตก เมื่อลำธารแห้งเหือด เด็กๆ ชาวแอฟริกาก็สอนให้เธอหาน้ำแบบใหม่ นั่นก็คือ “ขุดดิน” เป็นหลุมใหญ่จนกระทั่งมีน้ำซึมออกมา มินเอ รออยู่เกือบ 10 นาที เพื่อให้สิ่งสกปรกตกตะกอน แม้ว่าน้ำจะดูใส แต่กลับมีกลิ่นเหมือนอุจาระ มีลูกน้ำ มีแมลง ถึงอย่างนั้นนี่ก็คือ “น้ำ” ยังไงก็ต้องใช้
เมื่อหลุมหนึ่งแห้ง ก็ต้องขุดอีกหลุม ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ทำให้เวลาที่ใช้ในการตักน้ำเพิ่มมากขึ้นเป็นเท่าตัวและวิธีการก็ยากขึ้นด้วย หลังจากนั้นต้องกรองผ้าขาว 2-3 รอบก่อนใช้ น้ำนี้สามารถใช้ล้างจาน ซักผ้า อาบน้ำ แต่ไม่สามารถดื่มได้ ทำให้ต้องซื้อน้ำซึ่งขายกันแพงมากๆ เพื่อดื่ม
เพราะครอบครัวที่เธออาศัยอยู่ด้วยมีฐานะยากจนมาก แม้ว่าเธอจะอยากดื่มน้ำมาก ก็ไม่กล้าบอกใครได้ ด้วยรู้ดีว่าตอนนี้ทุกคนในครอบครัวกำลังอดทนไปด้วยกัน เป็นครั้งแรกเลยที่เธอได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานจากความกระหาย
ผ่านไปอีก 1 อาทิตย์ เมฆฝนเริ่มตั้งเค้า ตอนนั้นทุกคนในบ้านต่างควานหาภาชนะที่สามารถใส่น้ำได้มาวางเรียงกันไว้ที่ลานบ้าน ทั้งถ้วย ชาม แก้ว กระป๋อง ถังต่างๆ ฝนตกลงหลังคาสังกะสีดังเปาะแปะ จากนั้นก็ตกหนัก เดิมที่ต้องใช้เวลาถึง 3 ชั่วโมงเพื่อเติมน้ำให้เต็มถัง กลับล้นออกมาภายใน 10 นาที เธอเสียดายมาก คิดอยากให้ที่บ้านมีถังที่ใหญ่กว่านี้
ช่วงเวลาที่มองฝนตกลงมาอย่างไม่ขาดสาย เธอเล่าว่า “เสียงฝนตอนที่กระทบหลังคาสังกะสีนั้น มันไพเราะยิ่งกว่าเพลงบรรเลงของวงออเคสตราระดับโลก เพราะยิ่งกว่าเครื่องดนตรีเป็นไหนๆ แค่ฉันมีน้ำในชีวิตก็เพียงพอแล้ว ฉันไม่ต้องการสิ่งอื่นมากมายเลย ฉันมีน้ำเยอะขนาดนี้เท่ากับว่าฉันได้ครอบครองโลกทั้งใบแล้ว”
“ฉันถามตัวเองว่าเคยมีความสุขขนาดนี้ไหม เมื่อฝนตกที่เกาหลี ไม่เลย กลับรู้สึกรำคาญใจซะมากกว่า ทำไมความรู้สึกถึงแตกต่างกันขนาดนี้นะ? ถ้าเทียบกัน ที่บ้านฉันมีน้ำก๊อกตั้ง 4 จุด เท่ากับว่าบ้านฉันรวยมาก เราสามารถใช้น้ำได้เมื่ออยากใช้ ไม่ต้องตักน้ำที่บ่อ ไม่ต้องปีนภูเขา ไม่ต้องขุดหลุม แค่เปิดก๊อกเท่านั้นเอง ไม่ใช่แค่มีน้ำก๊อกเท่านั้น ฉันมีสิ่งอำนวยความสะดวกสะบายครบครัน แต่ทำไมนะ ฉันไม่เคยคิดว่าฉันเป็นคนรวยเลย อ๋อ ก็เพราะเพื่อนคนอื่นมีของที่ดีกว่าฉัน ทำให้ลืมไปว่าจริงๆ แล้วนั้นฉันมีครบทุกอย่างแล้ว”
พอคิดได้เช่นนั้น เธอจึงเริ่มรู้ว่าจิตใจของเธอผิดปกติมาโดยตลอด หวนคิดถึงคุณพ่อที่ให้ทุกอย่างกับเธอ แต่เธอกลับไม่เคยขอบคุณจากใจเลยสักครั้งเดียว
มันเป็นครั้งแรกที่ทำให้เธอขอบคุณด้วยจิตใจจริงๆ เธอได้เรียนรู้ว่า “เธอเป็นคนรวยแล้ว” ถึงแม้ว่าบ้านที่เกาหลีจะยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่จิตใจของได้เธอเปลี่ยนไป
การเป็นคนรวยง่ายนิดเดียว คุณไม่ต้องมีเงินเยอะๆ มีรถดีๆ หรือบ้านหลังงาม หากคุณอยากเป็นคนรวยไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนสถานการณ์ครับ เพียงแค่คุณลดมาตรฐานความเป็นคนรวยในแบบที่คุณคิดลง คุณก็จะมีความสุขได้เหมือนกับ “คัง มินเอ และก๊อกน้ำของเธอ”
จริงๆ แล้วเคล็ดลับนี้ไม่ได้มีไว้ใช้แค่สำหรับการเป็นคนรวยเท่านั้น แต่ยังสามารถใช้ได้กับเรื่อง “ความรัก” “ความสุข” อีกด้วย เพราะทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มต้นจาก “จิตใจ” หากรู้วิธีการใช้จิตใจอย่างถูกต้อง ชีวิตจะพบความสุขอย่างแท้จริง และผมหวังว่า ท่านผู้อ่านจะใช้ชีวิตแบบ Happiness is now here กันนะครับ
ดร.(กิตติมศักดิ์) ฮักเชิล คิม
ผู้ก่อตั้งมูลนิธิเยาวชนสัมพันธ์นานาชาติ ประจำประเทศไทย
[email protected]
