ไม่ว่า พล.ต.อ.ศรีวราห์ รังสิพราหมณกุล จะดุดันอย่างไร ไม่ว่า พ.ต.อ.ไพสิฐ วงศ์เมือง จะรุกไล่อย่างไร
“ธรรมกาย” รับได้หมด
แม้กระทั่งมีเสียงตำหนิการเผยแพร่”เพลง”ซึ่งนำทำนองมาจาก “นิว-จิ๋ว”มาร้อง
“ธรรมกาย” ก็ไม่ฮือ ไม่อือ
ยิ่งคำขอซึ่งมาจาก พระเทพรัตนสุธี เจ้าคณะจังหวัด “ธรรมกาย” ยิ่งน้อม “ปฏิบัติ”
ไม่มีการ”แถลงข่าว” ตอบโต้
ไม่ว่า พระสนิทวงศ์ วุฑฒิวังโส ไม่ว่า พระมหานพพร ปุญญชโย ล้วนเรียบๆร้อยๆ
ยิ่ง 5 กฎซึ่งมาจาก”ดีเอสไอ” ยิ่งพร้อม”ปฏิบัติ”
ข้อ 1 รื้อถอนแผ่นสังกะสีและสิ่งของที่ปิดบังออกไปเพื่อทำให้สา มารถมองเห็นสภาพภายในวัด
ข้อ 2 ให้ลดความดังของเครื่องขยายเสียง
ข้อ 3 ให้พระที่กางเต็นท์อยู่บริเวณรอบอาคารบุญรักษาย้ายเข้าไปภายในอาคาร
ข้อ 4 ไม่ให้พระและญาติธรรมใช้ผ้าคาดปกปิดใบหน้า
ข้อ 5 ให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในวัดแต่งเครื่องแบบให้เห็นชัดเจน
“ธรรมกาย” ตกลง “ปฏิบัติ” ตามครบถ้วน
ภาพการชุมนุมเหมือนที่เคยเห็น ณ ตลาดกลาง คลองหลวง จึงหายไป
แม้การออก “หมายจับ” เพิ่มอีก ก็ไม่ตอบโต้
แม้การพยายามโยงกรณีอาคารบุญรักษาไปยัง”ผู้รับเหมา” ก่อสร้างและเจ้าของที่ดินจาก”ตระกูลอัศวโภคิน”
ก็ติดตามด้วย “ความสงบ”
บอกให้คืน “พัดยศ” หลังการถอดถอน”สมณศักดิ์” ก็ส่งคืนให้โดยเรียบร้อย
ไม่โยกโย้ ไม่บิดผัน
ความต้องการของ”ธรรมกาย” คือ การปฏิบัติ”ศาสนกิจ”ได้โดยปกติ
รวมถึงการสืบทอด”ธรรมทายาท”ยังเดินหน้าต่อไป
“เป้าหมาย”ของธรรมกายจึงอยู่ที่ “ธรรมกาย”ไม่แปรเปลี่ยน
