คอลัมน์ ฝึกภาษาอังกฤษ กับ ข่าวสดอิงลิช
คอลัมน์สอนภาษาอังกฤษสัปดาห์นี้ขอชี้แจงความคลาดเคลื่อนในคอลัมน์สองอันล่าสุด ซึ่งต้องขออภัย มา ณ ที่นี้ และขออนุญาตชี้แจงเพื่อความเข้าใจที่ถูกต้องของผู้อ่านด้วย
ในคอลัมน์สัปดาห์ที่แล้ว (“คำว่ารัก”) ระบุว่าคำว่า amore (รัก) เป็นภาษาฝรั่งเศส จริงๆ แล้วมาจากภาษาอิตาเลียน เพียงแต่ฝรั่งเศสเองก็ใช้คำนี้อ่านออกเสียงว่า อมอร์
ส่วนในคอลัมน์สองสัปดาห์ก่อน (“ขโมย”) แต่งประโยคว่า Mr. John steals the spotlight in a singing contest พร้อมคำแปลว่า “นายจอห์นได้รับความสนใจอย่างล้นหลามในการประกวดการร้องเพลง”
ผู้อ่านบางคนอาจจะสงสัยว่าประโยคข้างต้นมันผิดอย่างไร จึงขอนำมาเป็นหัวข้อคอลัมน์สัปดาห์นี้ด้วยเลย
คำตอบคือ เวลาใช้คำนำหน้าทางการอย่าง Mr. (นาย) หรือ Ms. (นาง/นางสาว) นั้น จะต้องใช้กับนามสกุล ไม่ใช่ชื่อต้น
ตัวอย่าง นายจอห์น สมิธ จอห์น คือชื่อต้น สมิธ คือชื่อสกุล
ถ้าหากเขามาประเทศไทย เราคงเรียกเขาว่า คุณจอห์น แต่ในประเทศตะวันตกแล้ว การเรียกชื่อทางการต้องเรียกนามสกุล ดังนั้น จึงต้องเรียกว่า Mr.Smith (มิสเตอร์สมิธ)
เพราะฉะนั้น ประโยค Mr. John จึงผิด เนื่องจาก Mr. ใช้กับชื่อต้น ไม่ได้นั่นเอง
ข้อสังเกตง่ายๆ ชื่อฝรั่งเกือบทั้งหมดที่เรารู้จักล้วนเป็นชื่อสกุลทั้งนั้น ไม่ใช่ชื่อต้น เช่น ประธานาธิบดีทรัมป์ (ทรัมป์คือนามสกุล โดนัลด์ คือชื่อต้น) เผด็จการฮิตเลอร์ (ฮิตเลอร์คือนามสกุล อดอล์ฟคือชื่อต้น) ศาสตราจารย์ไอน์สไตน์ (ไอน์สไตน์คือนามสกุล อัลเบิร์ตคือชื่อต้น) ศาสตราจารย์สเนป (สเนปคือนามสกุล เซเวอรัสคือ ชื่อต้น)
ผู้เขียนเองก็เพิ่งทราบเรื่องนี้ตอนเรียนมัธยมปลาย เพราะครูชาวอังกฤษที่โรงเรียนท้วงไว้ว่า อย่าเรียกเขาว่ามิสเตอร์สตีฟ เรียกสตีฟเฉยๆ ไปเลยดีกว่า เพราะถ้าใช้มิสเตอร์กับชื่อต้นมันฟังดูประหลาด
เป็นความแตกต่างทางภาษาระหว่างไทยกับตะวันตกนั่นเอง
