พระครูพุฒิวราคม อดีตเจ้าอาวาสวัดคามวาสี

คอลัมน์ อริยะโลกที่ 6

อริยะโลกที่ 6 – “พระครูพุฒิวราคม” หรือ “หลวงปู่พุฒ ยโส” อดีตเจ้าอาวาสวัดคามวาสี บ้านคำตานา อ.สว่างแดนดิน จ.สกลนคร เป็น พระเถระที่มีเมตตาธรรมสูง มักน้อย ถือสันโดษ

อัตโนประวัติ มีนามเดิมว่า พุฒ สิงห์อร เกิดเมื่อวันที่ 7 มี.ค.2457 ที่บ้านเหล่าค้อ ต.ไผ่ใหญ่ อ.ม่วงสามสิบ จ.อุบลราชธานี ครอบครัวประกอบอาชีพทำนา

ครั้นต่อมา ภูมิลำเนาที่อาศัยอยู่เกิด ฝืดเคืองในการทำมาหาเลี้ยงชีพ ประกอบกับได้ยินว่าทาง อ.บ้านหัน (อ.สว่างแดนดินปัจจุบัน) จ.สกลนคร เป็นแหล่งที่อุดมสมบูรณ์ด้วยข้าวปลาอาหาร โยมบิดามารดาจึงได้อพยพขึ้นมาอยู่ที่หมู่บ้านตาลโกน ต.ตาลเนิ้ง อ.บ้านหัน

เมื่อเติบโตพอที่จะศึกษาอักษรไทยได้แล้ว บิดาส่งเข้ามาเรียนที่โรงเรียนประชาบาล วัดโพธิ์ไชยเจริญ บ้านตาลโกน เรียนจบ ชั้นประถมศึกษาที่ 4

ครั้นเจริญวัยเป็นหนุ่ม ได้ออกจากบ้านกับเพื่อนไปแสวงหางานทำที่จังหวัดอุดร ธานี พอถึงฤดูฝนต้องกลับบ้านมาช่วยพ่อแม่ทำนา

พ.ศ.2479 เกิดความศรัทธาออกบวชในบวรพระพุทธศาสนา เหมือนกับคนชนบททั่วไป

เข้าพิธีอุปสมบท เมื่อวันที่ 15 พ.ค.2479 ที่พัทธสีมาวัดศรีเทพประดิษฐาราม อ.เมือง จ.นครพนม โดยมีพระครูสารภาณมุนี (พระเทพ สิทธาจารย์) วัดศรีเทพประดิษฐาราม เป็นพระอุปัชฌาย์ พระมหาพรหมา (พระวินัยโศภณ) วัดศรีเทพประดิษฐาราม เป็นพระกรรมวาจาจารย์

จากนั้นกลับมาอยู่จำพรรษาที่วัดสุทธาวาส จ.สกลนคร เพื่อศึกษาอบรมพระธรรมวินัย และฝึกหัดข้อวัตรปฏิบัติในสำนักของพระอาจารย์เสาร์

ตั้งใจเรียนพระปริยัติธรรมต่อ พ.ศ.2481 สามารถสอบได้นักธรรมชั้นตรี พ.ศ.2482 สามารถสอบนักธรรมชั้นโท และพ.ศ.2483 สามารถสอบนักธรรมชั้นเอก

ปี พ.ศ.2484 ท่านตั้งใจจะเรียนบาลีไวยากรณ์ต่ออีก โดยมีพระอาจารย์มหาเส็ง ปุสโส (อดีตพระอริยคุณาธาร) เป็นครูสอน

ระหว่างกลางพรรษาในปีนั้น เริ่มอาพาธเป็นไข้หนัก ทำให้การเรียนไม่สะดวก ผลแห่งการเรียนบาลีไวยากรณ์ไปไม่ตลอด ออกพรรษาแล้วอาการอาพาธก็ยังไม่หายเป็นปกติดี

จึงกลับมารักษาตัวอยู่ที่วัดคามวาสี บ้านตาลโกน อันเป็นมาตุภูมิ เมื่อรักษาตัวให้หายเป็นปกติแล้ว ท่านก็กลับไปอยู่วัดสุทธาวาสตามเดิม

พ.ศ.2488 ทางบ้านคำตานา อ.สว่างแดนดิน ซึ่งวัดได้ว่างจากพระภิกษุสามเณรอยู่จำพรรษา คณะทายกทายิกาในหมู่บ้านคำตานาจึงได้ประชุมตกลงปรึกษากันไปนิมนต์ท่านจากวัดสุทธาวาส ขอให้ท่านไปอยู่จำพรรษา และเป็นประธานสร้างวัด

ด้วยความเป็นพระป่า จึงได้ร่วมกันออกแสวงทำเลที่เหมาะสม เพื่อจะสร้างวัดป่าหาที่สงบ เมื่อเห็นทำเลที่ เหมาะสมแล้ว ท่านจึงออกไปอยู่รุกขมูลก่อนและเร่งวัตรปฏิบัติธรรมอย่างต่อเนื่อง

ต่อมา พวกทายกทายิกาในหมู่บ้านจึงได้ทำเสนาสนะให้อยู่จำพรรษาเรื่อยมา เรียกว่า วัดคามวาสี เป็นวัดที่ถาวรถึงในปัจจุบันนี้

หลวงปู่พุฒ เป็นพระที่มีปฏิปทาข้อวัตรปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ โดยมีคำสั่งสอนตลอดมาว่า “ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกเป็นของไม่เที่ยง ไม่ใช่ของเราไม่ใช่ของเขา เป็นสิ่งสมมติทั้งนั้น” หรือ “ขอให้ทำความดี ชีวิตก็จะดี”

นับตั้งแต่พ.ศ.2497 เป็นต้นมา ท่านได้อยู่จำพรรษาที่วัดคามวาสีและวัด สีสว่างฯ จนถึงกาลอวสานแห่งชีวิตของท่าน เมื่อวันที่ 29 เม.ย.2516 เวลา 05.00 น. ที่วัดประสิทธิ์สามัคคี

สุพจน์ สอนสมนึก