สลด! อาจารย์หนุ่ม นำกระดูกแม่มาห้อยคอ ก่อนจบชีวิตตัวเองในห้องแล็บ พ่อช็อกมาเจอศพ เผยลูกเรียนไม่จบ ป.เอก เพราะบ้านจน ก่อนมาสอน เคยบ่นคิดถึงแม่
วันที่ 21 ม.ค.64 พ.ต.ท.กฤษดา สุพรรณกูล สารวัตร (สอบสวน) สภ.เมืองนครพนม รับแจ้งเหตุชายผูกคอเสียชีวิต บนอาคารวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ในเขตเทศบาลเมืองนครพนม จึงรุดไปตรวจสอบพร้อมแพทย์เวร รพ.นครพนม เจ้าหน้าที่ชุดสืบสวน เจ้าหน้าที่มูลนิธิกู้ภัยศรีสัตตนครพนม กู้ภัยลำโขงเฟรนด์ชิฟ และกู้ภัยนครพนม
- อ่านข่าว สุดทุลักทุเล! กู้ร่างได้แล้ว หนุ่มตกผาเดียวดายดับ คนเจอช็อก มองไปตามแมสก์
- อ่านข่าว คิดว่าแม่ถูกหวย ขอเงินไม่ยอมให้ น้อยใจผ้าห่มคลุม-จุดไฟ คลอกสาหัส
- อ่านข่าว ตำรวจถามพี่ชายอยู่ไหน น้องตอบหน้าตาเฉย อยู่ในบ่อเกรอะ!
ที่เกิดเหตุ เป็นอาคารสูง 6 ชั้น ตั้งอยู่ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง บนชั้น 3 ห้องปฏิบัติการกายวิภาคและสรีระวิทยา พบศพ นายเอ (นามสมมติ) อายุ 48 ปี ผูกคอตัวเองที่ใต้คานประตูบริเวณบานพับมุมชั้นบน ตรวจสอบตามร่างกายไม่พบบาดผลหรือร่องรอยถูกทำร้ายแต่อย่างใด คาดว่าเสียชีวิตมาแล้วไม่ต่ำกว่า 1 ชั่วโมง
โดนที่คอของผู้เสียชีวิตพบว่าห้อยถุงพลาสติกใส มีถุงสีเทาภายในทราบว่าเป็นกระดูกของแม่ที่เสียชีวิตไปนำมาคล้อง บนโต๊ะทำงานยังพบกระเป๋าสัมภาระ ภายในมีกระปุกยาหลายชนิดและรองเท้า นอกจากนี้ยังพบปิ่นโตสแตนเลสภายในมีข้าวที่ผู้เสียชีวิตยังกินไม่หมด จึงเก็บไว้เป็นหลักฐาน
จากการสอบสวน นางหวานตา บัวเคน อายุ 53 ปี เพื่อนอาจารย์ ให้การว่า ก่อนเกิดเหตุช่วงเช้าพบ ผู้เสียชีวิตมาสอนออนไลน์วิชากายวิภาคศาสตร์ให้กับนักศึกษาชั้นปีที่ 1 บนชั้น 3 พร้อมสั่งว่าห้ามมารบกวน โดยปิดล็อกประตูด้านหน้าไว้ กระทั่ง นายมั่ง อายุ 69 ปี พ่อของผู้เสียชีวิต ขี่รถจยย.จะมารับกลับบ้านหลังเลิกงาน แต่ผู้เสียชีวิตไม่ลงมาตามปกติเช่นทุกวัน
จึงพากันชักชวน รปภ.และ นายมั่ง ออกค้นหาบนห้องสอนนักศึกษาชั้น 3 และชั้น 6 นาน 20 นาทีแต่ไม่พบ ก่อนปีนระเบียงชั้น 3 งัดบานเลื่อนค้นหาอีกรอบ พร้อมยกมือไหว้ร่างอาจารย์ใหญ่ชาย-หญิง ที่นำมาสอนนักศึกษาจาก ม.ขอนแก่น ดลจิตดลใจขอให้พบ เอะใจจึงเดินไปที่ประตูข้างระเบียง พบคล้ายมีสิ่งของหนักดันประตูไว้จึงผลัก กระทั่งพบร่างผู้เสียชีวิตดังกล่าว
ด้าน นายมั่ง กล่าวว่า พื้นเพตนกับลูกชายเป็นชาว จ.สิงห์บุรี หลังลูกชายเรียนจบชั้นปริญญาโท จากมหาวิทยาลัยขอนแก่น ต่อปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยเดียวกัน แต่เรียนไม่จบเนื่องจากฐานะยากจน จึงมาสมัครสอนที่วิทยาลัยฯ แห่งนี้นาน 10 ปีแล้ว
หลังจากภรรยาตนเสียชีวิตมาได้ 1 ปีเศษ ประกอบกับผู้ตายมีโรคเครียดและซึมเศร้า ทุกวันตนจะขี่รถจยย.จากบ้านพักมาส่ง และมารับหลังเลิกงานนาน 3 เดือน หวั่นลูกชายเครียดที่ไม่จบปริญญาเอก นอกจากนี้ก่อนที่จะเสียชีวิต ลูกยังได้บ่นคิดถึงแม่ ปกติไม่เคยนำกระดูกแม่มาห้อยคอ คล้ายกับเตรียมการณ์มาก่อน กระทั่งมาพบศพดังกล่าว