เมื่อเวลา 11.30 น. วันที่ 15 พ.ย. ผู้สื่อข่าวเดินทางไปตรวจสอบยังบริเวณวัดศาลาดิน หรือที่ชาวบ้านเรียกกันว่าวัดมอญ ตั้งอยู่ในพื้นที่ ต.ม่วงเตี้ย อ.วิเศษชัยชาญ จ.อ่างทอง หลังทราบว่าที่วัดดังกล่าว ได้มีป้ายแจ้งงานฌาปนนกิจศพล่วงหน้า ทั้งที่เจ้าตัวยังมีชีวิตอยู่ เมื่อเดินทางไปถึงก็พบป้ายดังกล่าว เป็นป้ายสีขาวดำขนาดใหญ่ติดอยู่หน้าวัด โดยมีข้อความว่า เป็นงานฌาปนกิจศพ พ.ต.ท.เกษตร พึ่งยอด อดีตข้าราชการตำรวจสารวัตรป้องกันและปราบปราม สภ.เมืองอ่างทอง จ.อ่างทอง (ยังมีชีวิตอยู่) อายุ 67 ปี โดยมีกำหนดฌาปนกิจศพในวันที่ 19 ธ.ค.นี้
จากการสอบถามพ.ต.ท.เกษตร เจ้าของงานดังกล่าว ซึ่งปัจจุบันยังมีชีวิตอยู่ กล่าวว่า ตนเคยทำงานเป็นตำรวจและได้ปลดเกษียณมาหลายปีแล้ว โดยก่อนหน้านี้ตนได้บริจาคร่างกายเพื่อเป็นอาจารย์ใหญ่ให้กับทางโรงพยาบาลธรรมศาสตร์ ซึ่งเมื่อถึงเวลาจริงหากตนเสียชีวิตก็จะส่งร่างไปทางโรงพยาบาล หลังจากโรงพยาบาลนำไปใช้เป็นอาจารย์ใหญ่เสร็จสิ้น ตนก็แจ้งให้โรงพยาบาลทำการพระราชทานเพลิงศพได้เลย
พ.ต.ท.เกษตร กล่าวต่อว่า เพราะตนใช้ชีวิตเพียงคนเดียว ไม่มีภรรยาและลูก มีเพียงญาติพี่น้องเท่านั้น จากเหตุผลดังกล่าว ตนจึงมีความคิดที่จะจัดงานศพให้ตัวเอง ประกอบกับไปดูหมอดูว่าจะทำพิธีเสริมชะตาให้ตัวเอง โดยคุยกันว่าจะทำตอนอายุ 72 ปี จะเหมาะหรือไม่ ซึ่งหมอดูบอกให้ทำเลย ตนจึงเริ่มหาฤกษ์และดำเนินการ
“ฤกษ์ดีไม่ต้องไปดูจากที่ไหน ตนใช้วิธีถามชาวบ้านว่าอยากให้มีมหรศพอะไรหากตนจะจัดงานศพ ซึ่งชาวบ้านอยากดูลิเก ตนจึงจัดหาลิเก โดยได้รับคำตอบว่าคณะลิเกที่จะมาจัดการแสดงให้นั้นมีคิวว่างในวันที่ 19 ธ.ค.นี้ ตนก็เลยเอาฤกษ์ของลิเกมาเป็นวันจัดงานศพให้ตัวเอง แล้วทำการ์ดงานศพและนำไปแจกให้ญาติมิตร และเพื่อนพ้อง โดยงานศพของตนจะจัด 2 วัน โดยวันแรกวันที่ 18 ธ.ค.ที่ผ่านมา เป็นงานสวดพระอภิธรรม ก่อนที่จะทำการฌาปนกิจในวันที่ 19 ธ.ค.นี้” พ.ต.ท.เกษตร กล่าว
พ.ต.ท.เกษตร กล่าวว่า เงินที่ได้จากการจัดงานศพทุกบาททุกสตางค์ จะแบ่งเป็นส่วน ๆ บริจาคให้โรงเรียน 10 โรงเรียนในชุมชน โรงเรียนละ 10,000 บาท และอีกส่วนตนทราบมาว่าที่วัดดอนรัก อ.สามโก้ จ.อ่างทอง จะนำไปทำบุญหล่อพระรูปเหมือนหลวงพ่อภูที่วัดดังกล่าว โดยประเมินไว้ขั้นตนที่ 350,000 บาท ทั้งนี้ หากเงินเหลือพอ ตนก็จะบริจาคหล่อพระทั้งหมด แต่หากไม่พอตนก็จะควักเงินส่วนตัวสมทบไปให้พอ ซึ่งก็มีชาวบ้านหลายคนหาว่าตนบ้า ที่ทำแบบนี้ แต่ตนศรัทธาและยากจะทำบุญจริง ๆ ก็เลยไม่คิดอะไรมาก
