ฝันสลายได้อยู่พร้อมหน้า! โดนบึ้มดับที่อิสราเอล ขาดเสาหลักพ่อ-แม่ป่วยติดเตียง

เมียช็อก สามีแรงงานไทยดับที่อิสราเอล เผยไปทำงานตั้งแต่ปี 61 ฝันอยากปลูกบ้านให้เสร็จ ตั้งใจจะกลับมาอยู่กันพร้อมหน้าพ่อแม่ลูก สุดท้ายฝันสลาย ชี้ขาดเสาหลักนอกจากต้องส่งเสียเลี้ยงลูก 2 คนแล้วยังต้องดูแลพ่อ-แม่ป่วยติดเตียง

วันที่ 19 พ.ค.2564 นายอำพัน เอกทัตร แรงงานจังหวัดเพชรบูรณ์ เปิดเผยการให้ความช่วยเหลือครอบครัว นายวีรวัฒน์ การุณบริรักษ์ อายุ 43 ปี ชาว ต.เข็กน้อย อ.เขาค้อ จ.เพชรบูณณ์ แรงงานไทยในอิสราเอลที่เสียชีวิตจากเหตุการณ์การโจมตีที่ฉนวนกาซา เมื่อวันที่ 18 พ.ค.2564 เวลา 14.50 น. ตามเวลาท้องถิ่น ซึ่งเหตุการณ์นี้ทำให้แรงงานชาวไทย เสียชีวิต 2 ราย บาดเจ็บ 8 ราย

นายอำพัน กล่าวว่า ได้เดินทางไปพูดคุยหาแนวทางให้การช่วยเหลือ พบว่าครอบครัวผู้เสียชีวิตอยู่ด้วยกัน 4 คน คือภรรยา และลูก 2 คน ส่วนผู้เสียชีวิตซึ่งเป็นหัวหน้าครอบครัวไปทำงานที่ประเทศอิสรเอลหลายปีแล้ว ภรรยาโทรศัพท์พูดคุยติดต่อเป็นประจำ ล่าสุดพูดคุยกันก่อนเกิดเหตุ สำหรับแนวทางการช่วยเหลือ สิ่งแรกที่ญาติต้องการคือนำศพมากลับมาประกอบพิธีทางศาสนาที่บ้านเกิด แต่ขณะนี้ติดสถานการณ์สงคราม รวมทั้งสถนการณ์โรคโควิด ทำให้การที่จะนำศพมานั้นค่อนข้างจะลำบาก อีกทั้งเที่ยวบินระหว่างประเทศมีเพียง 2 เที่ยวต่อเดือนเท่านั้น

“จากการประสานงานกับหน่วยงานต่างๆที่เกี่ยวข้อง คาดว่าน่าจะใช้เวลาประมาณ 1 เดือน จึงจะสามารถนำศพกลับมาได้ ส่วนสิทธิประโยชน์นั้นในส่วนของกระทรวงแรงงานกำลังติดตามให้ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องค่าจ้างค้างจ่าย เงินกองทุนสำหรับช่วยเหลือแรงงาน และในเรื่องเงินประกันสังคม ซึ่งผู้เสียชีวิตเป็นผู้ประกันตนตามมาตรา 33 และได้ลาออกเมื่อปี 2559 แต่มีเงินสะสมหรือเงินชราภาพอยู่ รวมทั้งเงินของทุนประกันสังคมของประเทศอิสรเอล อาจจะต้องใช้ระยะเวลาพอสมควร กระทรวงแรงงานจะเร่งติดตามให้การช่วยเหลืออย่างเต็มที่”

ขณะที่นางเรือนลักษ์ แซ่ลี้ อายุ 41 ปี ภรรยา เปิดเผยว่า สามีเดินทางไปทำงานที่ประเทศอิสราเอล ตั้งแต่ปี 2561 มีลูกสาวด้วยกัน 2 คน คนโต อายุ 21 ปี ส่วนคนเล็ก อายุ 12 ปี สามีเล่าให้ฟังว่า บริษัทที่ทำงานอยู่นั้นเป็นงานด้านการเกษตรปลูกผัก เช่น ปลูกพริก ปลูกมะเขือเทศ แต่ละเดือนจะส่งเงินมาให้ทางบ้านใช้จ่าย ซึ่งที่บ้านเป็นครอบครัวใหญ่อยู่กันหลายคน นอกจากตนและลูกสาว 2 คนแล้ว สามียังต้องเลื้ยงดู แม่อายุ 72 ปี และพ่อ อายุ 75 ปี เป็นผู้ป่วยติดเตียง

“สามีเป็นเสาหลักของบ้าน ยังไม่รู้ว่าต่อไปครอบครัวจะอยู่กันอย่างไร ซึ่งเราวางแผนกันไว้ว่า อยากมีเงินสร้างบ้าน ก็รวบรวมเงินที่สามีส่งมาสร้างบ้านจนเสร็จและอีกหลายอย่างที่คิดกันไว้ว่า จะกลับมาทำด้วยกัน สามีบอกจะกลับมาบ้านช่วงปีใหม่ พวกเราก็รู้สึกดีใจมาก เมื่อตอนเที่ยงวานนี้สามีโทรมาคุยตามปกติ ยังบอกสามีว่า เดี๋ยวตอนเย็นคุยกันใหม่ เพราะต้องไปขายลูกชิ้นทอด แต่พอช่วงเย็นสามีเงียบหายไปติดต่อไม่ได้ จึงพยายามติดต่อไปหาคนที่รู้จักกันจนได้ทราบว่า สามีเสียชีวิตแล้ว ความรู้สึกตอนนี้ยังช็อก ขณะลูกสาว ขอวอนหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ช่วยนำศพพ่อกลับบ้านโดยเร็ว เพราะทุกคนรออยู่”