หลวงตาเจอเอง! หลอนทุกคืนวันพระ เถ้ากระดูกโควิด ร้องโหยหวน ไร้ญาติมารับ เหลือค้าง 9 โถ ชี้โถแรกร้องดังกว่าเพื่อน เผยทำไมต้องทิ้งขว้าง ปล่อยให้เขารอไม่เป็นสุข
วันที่ 27 พ.ค.64 ผู้สื่อข่าวได้รับการเปิดเผยจาก พระโม่ง คุนังคโร พระลูกวัดบางม่วง ต.บางม่วง อ.บางใหญ่ จ.นนทบุรี ว่า เมื่อคืนที่ผ่านมาซึ่งเป็นวันพระใหญ่ ขณะที่กำลังจำวัดอยู่ในกุฏิ โดยในห้องมีโถเก็บเถ้ากระดูกของผู้เสียชีวิตจากโควิด ที่ถูกนำมาเผาที่วัดแห่งนี้แล้วรายหลาย ปรากฏว่าขณะที่กำลังหลับอยู่นั้น ได้ยินเสียงร้องโหยหวน เสียงกรี้ดร้องดังลั่นห้องจนต้องตื่น แต่เมื่อตื่นขึ้นมาดูก็ไม่พบว่ามีใครหรืออะไรในห้อง
ซึ่งเหตุการณ์เสียงร้องปริศนาเหล่านี้จะเกิดขึ้นทุกคืน 15 ค่ำ หรือวัดพระเป็นประจำ อาตมาจะได้ยินเสียงร้องเสียงกรี๊ดร้องจะดังลั่นเป็นพิเศษ บางวันก็เป็นเสียงผู้หญิงผู้ชายคุยเหมือนปรับทุกข์กัน บางครั้งก็เห็นเป็นเงาของคนเดินไปมาในกุฏิ ซึ่งอาตมาเคยเป็นสัปเหร่อมาก่อนหลายปี ในปีๆ หนึ่งเคยช่วยสงเคราะห์เผาศพมาปีละเป็นร้อยๆ ศพ ยังไม่เคยมาเจอเหตุการณ์แบบนี้เลย อาตมาคิดว่า คงเป็นดวงวิญญานของผู้เสียชีวิตที่เฝ้ารอให้ครอบครัวมารับกลับไปบ้านหรือไปทำพิธีลอยอังคารให้กับเขาตามประเพณี
หลวงตาโม่ง กล่าวต่อว่า สำหรับเถ้ากระดูกของผู้เสียชีวิตที่อยู่ในกุฏินั้น เป็นเถ้ากระดูกของผู้เสียชีวิตจากโควิด ที่ทางวัดรับมาช่วยทำพิธีฌาปนกิจให้จนเสร็จสิ้นแล้ว แต่ปรากฏว่าครอบครัวผู้เสียชีวิตไม่มารับเถ้ากระดูกกลับไป ทิ้งไว้ให้วัดดูแลเก็บรักษาต่ออีก บางรายก็อ้างว่าฝากหลวงตาไว้ก่อน เดี๋ยวจะกลับมารับไปลอยอังคารแล้วก็หายเงียบไปเลย จนกระทั่งในกุฏิของอาตมาตอนนี้มีเถ้ากระดูกผู้เสียชีวิตจากโควิดประมาณ 11 โถแล้ว เมื่อตอนเช้าที่ผ่านมามีญาติๆ ครอบครัวผู้เสียชีวิตมาขอรับกลับไปแล้ว 2 โถ ทำให้ตอนนี้เหลือโถเถ้ากระดูกอีก 9 โถ
“แต่ในวันนี้ทางวัดจะรับเผาศพผู้เสียชีวิตจากโควิดเพิ่มอีก 3 ราย ก็ยังไม่แน่ใจว่าเถ้ากระดูกอีก 3 รายนี้จะถูกนำกลับไปหรือต้องฝากไว้ที่กุฏิอาตมาอีก เพราะนับตั้งแต่ทางวัดช่วยเผาศพผู้เสียชีวิตจากโควิดรายแรกไป ทุกวันนี้เถ้ากระดูกของผู้เสียชีวิตรายแรกยังอยู่ที่วัดอยู่ในกุฏิอาตมาเลย และทุกวันพระจะได้ยินเสียงร้องโอ้ยๆ มาจากโถเก็บกระดูกใบนี้ดังมากกว่าเพื่อน แต่ก็ยังไม่มีญาติหรือครอบครัวมารับกลับไป ได้แต่ผลัดไปมา อาตมาก็ได้แต่คอย เถ้ากระดูกก็ได้แต่คอยเหมือนกัน” หลวงตาโม่ง กล่าว
หลวงตาโม่ง กล่าวอีกว่า หลังเกิดเหตุการณ์เสียงร้องประหลาดหลายๆ ครั้งเข้า อาตมาก็เริ่มชินไปเองหากจะยังมีเถ้ากระดูกผู้เสียชีวิตจากโรคนี้มาเพิ่มเติมอาตมาก็จะเก็บรักษาเถ้ากระดูกไว้ให้กับทางครอบครัวเขาทุกคน โดยทุกโถอาตมาจะเขียนชื่อผู้เสียขีวิตระบุไว้ชัดเจนจนกว่าจะมีญาติมารับกลับไป แต่หากมีจำนวนเพิ่มขึ้นมากกว่าที่จะดูแลได้ อาตมาก็ได้ไปปรึกษากับทางหลวงพ่อพระสมุห์บุญเกิด ฐานุตตโร เจ้าอาวาสวัดบางม่วง แล้วว่าอาจจำเป็นต้องนำโถเถ้ากระดูกเหล่านี้ไปบรรจุไว้ที่ช่องกำแพงรอบโบสถ์ของทางวัดแทนเพื่อรอครอบครัวมารับกลับต่อไป
หลวงตาโม่ง กล่าวต่อว่า อาตมาได้ปรึกษาสอบถามไปทางเจ้าหน้าที่สาธารณสุขแล้วก็ได้รับคำยืนยันมาว่า ศพผู้เสียชีวิตจากไวรัสโควิดนั้น เมื่อถูกนำมาเผาจนร่างมอดไหม้ไปหมดแล้ว จะไม่มีเชื้อโควิดติดค้างอยู่ ซึ่งอาตมาเองก็ใส่ถุงมือเก็บเถ้ากระดูกของศพผู้เสียชีวิตเหล่านี้ด้วยมือของอาตมาเองทุกราย แล้วทำไมครอบครัวผู้เสียชีวิตถึงได้กลัวได้เข้าใจอะไรผิดๆ มา จึงไม่กล้ามารับเถ้ากระดูกกลับไป ได้แต่ฝากๆ ไว้กับทางวัด แล้ววัดก็ต้องดูแลต่อจะปล่อยทิ้งขว้างก็ไม่ได้อีก อาตมาอยากให้ครอบครัวผู้เสียชีวิตมารับเถ้ากระดูกกลับไปทำพิธีให้ถูกต้องจะนำไปลอยอังคาร หรือจะนำไปเก็บไว้ที่บ้านก็ไม่ต้องกลัวอะไร ดีกว่าปล่อยให้พวกเขารอคอยไม่เป็นสุขแบบนี้ โดยเฉพาะทุกๆ วันพระ จะได้ยินเสียงร้องที่ดังมาก
