เจอแล้วหนุ่ม หลงป่าภูหลง 4 วัน ทีมค้นหาเล่าขนลุก นั่งพักเหนื่อยกินข้าวได้ยินเสียงคนเดินมากันเป็นขบวน ส่วนหนุ่มบอกออกมาไม่ได้เพราะงูยักษ์ขวางทาง
วันที่ 23 ก.ย.2564 นายกิตติบูลย์ คูณทวี กำนันตำบลโขงเจียม อ.โขงเจียม จ.อุบลราชธานี พร้อมเจ้าหน้าที่หน่วยพิทักษ์ป่าอุทยานแห่งชาติแก่งตะนะ เจ้าหน้าที่ฝ่ายปกครอง พร้อม ชุดรักษาความสงบหมู่บ้านห้วยหมากใต้ เกือบ 100 นาย
แบ่งชุดปูพรมค้นหา นายสาธิต อายุ 27 ปี หลังขึ้นเขาเข้าไปเก็บเห็ดหาของป่าบนภูหลง ห่างจากหมู่บ้านประมาณ 5-6 กม. แล้วหายตัวไปตั้งแต่วันที่ 19 ก.ย.ที่ผ่านมา ส่วนเพื่อนอีก 2 คนที่ไปด้วยกันกลับลงมาแล้วไปแจ้งคนในหมู่บ้าน จนมีการตั้งชุดค้นหาตั้งแต่วันที่ 20 ก.ย.ที่ผ่านมา
สำหรับการค้นหาวันนี้ เป็นวันที่ 4 นายสาคร คมขำ ผู้ใหญ่บ้านห้วยหมากใต้ นำสิ่งของไปไหว้ขอขมาต่อเจ้าป่า เจ้าเขา และบนบานสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้เปิดทางให้ผู้หลงป่าสามารถกลับออกมาจากป่าได้ด้วย จากนั้นเจ้าหน้าที่แยกย้ายกันค้นหา จนกระทั่งไปเจอนายสาธิต เดินอยู่บนภูหินแห่ห่างจากภูหลงจุดพลัดหลง โดยครอบครัวและชาวบ้านมารอรับ พร้อมทำพิธีผูกข้อมือเรียกขวัญตามประเพณีชาวบ้านอีสาน
นายสาธิต เล่าว่า ระหว่างแยกกับเพื่อนที่ชวนกันไปเก็บเห็ด ก็เกิดเดินหลงป่าแม้พยายามจะหาทางเดินออกจากป่า ระหว่างนั้นมีงูเห่าขนาดใหญ่มาคอยกั้นทางไม่ให้ออก ทำให้เดินหลงอยู่ในป่า และนอนพักแรมอยู่นานถึง 3 คืน 4 วัน ส่วนอาหารก็อาศัยเก็บหาผลไม้ป่ามากิน จนทีมค้นหามาพบ
ส่วนนายศักดา ทองอ่อน ชรบ.ที่พบตัวเล่าว่า ระหว่างพักกินข้าวเที่ยงได้ยินเสียคล้ายคนจำนวนมาก พากันเดินตรงมายังจุดที่พวกเรานั่งกินข้าวอยู่ นึกว่าเป็นทีมค้นหาเช่นเดียวกัน จึงตะโกนเรียกให้มากินข้าวด้วยกัน แต่ยังไม่เห็นมีใครมา ด้วยคสามสงสัยจึงเดินไปยังทิศทางที่ได้ยินเสียง ก็เห็นนายสาธิตเดินอยู่ตรงนั้นคนเดียว ตอนแรกที่เห็นนายสาธิตทำท่าจะวิ่งหนี
” ผมจึงตะโกนเรียกชื่อเล่น นายสาธิต ก็จ้องมองด้วยความดีใจ จึงพาตัวเดินกลับมาจุดที่ทีมค้นหานั่งพักอยู่ ระหว่างนั้นยังถามว่า ใครเดินมาส่ง แต่นายสาธิตตอบว่า เดินมาเพียงคนเดียว ทำให้ทีมค้นหาพากันขนลุกพูดขึ้นว่า “หาพูดให้ขนลุกหลาย” ”
สำหรับพื้นที่บริเวณอุทยานแห่งชาติแก่งตะนะ บางส่วนอยู่ในเขตเทือกเขาพนมดงรัก ทำให้มีภูเล็กภูน้อยจำนวนมาก อาทิ ภูกระแต ภูหมี ภูหลง ภูลม ห้วยยาหัว ห้วยบักพริก ผู้ไม่ชำนาญเส้นทางสามารถหลงป่าได้ ทำให้นายสาธิต ซึ่งไม่เคยเข้าไปเก็บเห็ดหาของป่าแถบนี้มาก่อนหลงป่าในที่สุด
