คนปัตตานี โวย ‘บัตรคนจน’ จนจริงแต่ไม่ได้ อยากรู้ใช้เกณฑ์อะไรชี้วัด ผู้พิการ โพสต์ตั้งคำถาม ทำไมไม่ได้ ทั้งๆที่พิการมาแต่กำเนิดและไม่มีรายได้
วันที่ 2 มี.ค.2566 ผู้สื่อข่าวรายงานบรรยากาศที่ธนาคารกรุงไทย ปัตตานี เกือบทุกสาขาเต็มไปด้วยประชาชนเข้ามาใช้บริการยืนยันบัตรสวัสดิการแห่งรัฐเนืองแน่นเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา
ขณะเดียวกันมีประชาชนหลายคนต้องผิดหวัง หลังถูกปฏิเสธจากระบบที่รัฐออกแบบมา ทั้งที่ประชาชนเป็นคนยากจน บางคนไม่มีที่ดินแม้จะซุกหัวนอน แต่ยังถูกปฏิเสธ มีการตั้งคำถามจากประชาชนมากมายว่ารัฐใช้อะไรเป็นเกณฑ์ เป็นตัวชี้วัดอะไรที่ยืนยันความยากจนของประชาชนที่สมควรได้รับบัตรสวัสดิการแห่งรัฐ
ล่าสุด นายกูพัครูรอซี กูโน นักกิจกกรรมช่วยเหลือสังคมคนพิการในพื้นที่ อ.มายอ จ.ปัตตานี โพสต์ข้อความ ด้วยความน้อยใจกับความสิ้นหวังหลังถูกปฏิเสธจากระบบ ความว่า ขอโทษที่พูดถึงความจริงที่เกิดขึ้นที่ผ่านมาเราเคยเดินดินสร้างโอกาสให้คนในสังคมมากมาย ทั้งๆที่รู้ว่าเราเป็นคนที่พิการตั้งเเต่กำเนิดอยู่เเล้ว จากที่เราเคยเป็นคนให้เสมอมา เเละเเล้วพอกลับทางเดินเราเองกลับไม่ได้รับโอกาสต่างๆ
บางครั้งอาจจะน้อยใจ ผิดหวัง ต่างๆนานา การถูกจำกัดสิทธิต่างๆด้วยข้ออ้างของคนบางคนจนทำให้เราอยู่ยากขึ้น เราไม่ได้เรียกร้องอะไรเลยขอเเค่เรานั้นได้รับสิทธิตามที่เราควรได้รับตามกฎแห่งความเป็นพลเมืองที่เท่าเทียมกันโดยปราศจากการเลือกปฏิบัติก็พอ
ทุกส่วนที่เรามองจากมุมเล็กๆมุมหนึ่งที่เขาอาจจะย่อมมองข้ามไปในเเละทับสิทธิ์ของคนที่ด้อยกว่าเสมอไป บางสิ่งเราคนทุกคนได้รับ เเต่กลับตรงข้ามกันที่เราควรได้เเต่กลับมามองตนเองเสมอไป คำพูดเเละความคิดของคนเเต่ละคนย่อมเเตกต่างกันออกไปโดยสิ้นเชิง ความหมาย ความคิดของมนุษย์มีหลายเเบบ ที่เราพบเจอ ข้อมูลในระบบเเค่ข้อมูลที่อาจจะไม่เห็นถึงความเดือดร้อน ความลำบาก ในเชิงลึกเรามีความลำบากจริงเเต่เราถูกมองข้าม เเละ ถูกเลือกปฏิบัติโดยข้อมูล
ข้อมูลเป็นเกณฑ์ที่เหนือกว่าความเมตตาธรรม มันก็คลาดเคลื่อนไปตามระบบ ในเชิงลึกที่เรามองเห็นเรานั้นอาจจะดูเเค่ภายนอก แต่ภายในความรู้สึกล่ะครับก็เหมือนกับน้อยใจ ผิดหวังมากในความรู้สึกของเราเอง
