แม่เผยขนลุก ช่างดอน ลูกชายมาเข้าฝัน ก่อนตื่นมาเจอศพตอนเช้า เชื่อปมสังหารโหด 2 ประเด็น เพื่อนรุ่นน้องเล่า ยังนั่งกินเหล้าด้วยกันอยู่ ตร.เร่งล่าคนร้าย
จากเหตุการณ์ เมื่อเช้าวันที่ 16 มี.ค.67 เจ้าหน้าที่ ตร.ตรวจสอบศพ นายสมพงศ์ (สงวนนามสกุล) หรือ ช่างดอน อายุ 40 ปี อดีตช่างซ่อมรถ จยย.ฝีมือดี ถูกฆ่าเสียชีวิตมีบาดแผลคล้ายกับถูกยิงด้วยอาวุธปืนและถูกแทงด้วยของมีคม เข้าที่หน้าอก 3 แผล ช่องท้อง 1 แผล และแผ่นหลังอีก 4 แผล รวม 8 แผล นอนหงายหน้าเสียชีวิตอยู่ข้างบ้านตนเอง ที่ บ้านนาขา ต.นาตาล่วง อ.เมืองตรัง ขณะที่ร่างถูกนำไปผ่าพิสูจน์ที่ รพ.สงขลานครินทร์ (ม.อ.) จ.สงขลา ตามที่เสนอข่าวไปแล้วนั้น
ความคืบหน้าเมื่อเวลา 11.30 น. วันที่ 17 มี.ค.2567 พ.ต.อ.สานิตย์ พลเพชร ผกก.สภ.เมืองตรัง นำกำลังเจ้าหน้าที่ ตร.ชุดสืบสวน และชุด EOD หน่วยเก็บกู้ระเบิด ภ.จว.ตรัง ตรวจสอบที่เกิดเหตุอย่างละเอียดอีกครั้ง โดยมีบรรดาญาติของผู้เสียชีวิตมาคอยสังเกตการณ์ แต่ยังไม่มีพยานหลักฐานเพิ่มเติม
แต่ทาง ตร.ยังคงทำการสืบสวนสอบสวนอยู่อย่างต่อเนื่อง ทั้งเรียกสอบประจักษ์พยาน พยานแวดล้อม พยานวิทยาศาสตร์ และแกะรอยหาภาพกล้องวงจรปิด ขณะที่ร่างของผู้เสียชีวิตได้ถูกนำส่งไปผ่าชันสูตรพลิกศพอย่างละเอียดที่ รพ.สงขลานครินทร์ (มอ.) อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา เพื่อชี้ชัดในอาวุธที่ใช้ในการลงมีก่อเหตุ และเพื่อความละเอียดของวัตถุพยานในทางคดีในการสาวถึงตัวผู้ก่อเหตุ
ขณะที่ นางปรีดา (สงวนนามสกุล) หรือ ป้าดา อายุ 57 ปี แม่ผู้เสียชีวิต บอกว่า ลูกชายเคยมีภรรยา2 คน และมีลูกรวม 5 คน แต่ได้แยกกันอยู่ทั้งหมด โดยลูกๆแวะเวียนมาหาผู้ตายอยู่เสมอ ซึ่งคืนก่อนที่จะมาพบว่าลูกชายกลายเป็นศพในรุ่งเช้า คืนนั้นตนฝันเห็นลูกชายมาหา แต่ไม่พูดอะไรเลย
ส่วนใหญ่ที่มีความเชื่อกันว่าหากคนตายหรือคนกำลังจะตายมาเข้าฝันมักจะไม่พูดอะไร แค่มาให้เห็นแค่นั้น โดยสีหน้าแววตาของลูกในฝันเห็นไม่ชัดเจน แต่เห็นมาปรากฏตัวอยู่เต็มตา ในฝันตนถามกลับไปว่ามา ทำไมลูกชายก็เดินกลับออกไปทันที โดยไม่ได้พูดหรือตอบอะไรตน
กระทั่งมาพบเป็นศพในรุ่งเช้า โดยตนมาส่งบะหมี่ให้ไม่เห็นและไม่คิดว่าลูกจะนอนตายอยู่ข้างบ้าน เพราะปกติตนมาส่งข้าวในทุกเช้า ก็จะไม่เรียกลูกชาย แค่แขวนข้าวไว้ให้เท่านั้นตามปกติทุกวันก็เป็นที่รู้กัน
นางปรีดา แม่ผู้ตาย เล่าต่อว่า ที่ผ่านมาลูกชายมีเรื่องอะไรมักจะไม่ค่อยเปิดเผย ปรับทุกข์ หรือบอกกล่าวกับตน หลังจาก ตร.เรียกไปสอบปากคำก็ได้ให้การเท่าที่รู้ไปหมดแล้ว ส่วนนิสัยลูกชายยอมรับว่าเป็นคนที่ชอบพูดด่าคนอื่น และพูดโวยวายอยู่บนถนนหน้าบ้านอาจจะทำให้คนอื่นไม่พอใจ
ส่วนอีกปมขัดแย้งที่มีก็เมื่อราวประมาณปี 2564 ที่ผ่านมา เคยถูกอดีตผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านใช้อาวุธปืนเข้ามาหวังจะยิงลูกชายขณะกำลังเดินออกจากห้องน้ำในร้านซ่อมรถ จยย.ของลูกชายเองที่ปิดร้านไปแล้ว
จังหวะนั้นโชคดีที่ลูกชายปัดปลายกระบอกปืนได้ทันทำให้คมกระสุนไปถูกเบาะรถ จยย. และมีการต่อสู้ฟัดเหวี่ยงยื้อแย่งปืนและเป็นคดีความกันจนถึงตอนนี้คดีก็ยังไม่จบ และทุกครั้งที่ศาลนัดลูกชายก็จะไปคนเดียว
โดยรวมแล้วก็มีอยู่แค่ 2 ประเด็นนี้ ส่วนประเด็นอื่นๆ ไม่ทราบจริงๆ ยังสะดุดในใจว่าสาเหตุอะไรที่ต้องมาทำกับลูก อยากให้ทาง ตร.จับกุมคนร้ายให้ได้เร็วที่สุด ตนเชื่อมั่นว่าการปฏิบัติหน้าที่ของ ตร. สามารถช่วยเหลือให้ติดตามจับกุมคนร้ายได้ เพราะตนไม่มีที่พึ่งและไม่มีเงินที่จะไปทำอะไรจึงขอวิงวอนอยากให้ ตร.และนักข่าวช่วยเหลืออย่างเต็มที่
ส่วนคนร้ายจะเดินเท้าหรือใช้ยานพาหนะนั้นตนก็ไม่สามารถบอกได้แต่คนร้ายตั้งใจที่จะมาฆ่าลูกแม่โดยเฉพาะ ถ้าหากตนสื่อสารไปหาลูกชายและหยั่งรู้ได้ก็อยากบอกว่าให้มาเข้าฝันบอกแม่ว่าใครเป็นคนทำให้ลูกตาย แม่จะได้รู้และแจ้งเบาะแสให้กับ ตร.
อยากให้ลูกได้รับความเป็นธรรมกับการเสียชีวิตไปในครั้งนี้ เบื้องต้นก็ยังไม่ชัดเจนว่าจะเป็นการถูกแทงหรือยิงกันแน่ ตร.บอกว่าต้องรอผลทางนิติเวชผ่าพิสูจน์ศพระบุสาเหตุให้แน่ชัดอีกครั้ง นางปรีดา กล่าว
ด้าน นายสุพล (สงวนนามสกุล) หรือ ปริง ควนดินแดง อายุ 37 ปี เพื่อนรุ่นน้อง เผยว่า ตนเป็นคนมาพบศพคนแรกและเป็นคนสุดท้ายที่อยู่กับผู้ตาย หลังเกิดเหตุเจ้าหน้าที่ ตร.เชิญตัวไปสอบปากคำนานกว่า 1 วัน
ก่อนเกิดเหตุช่วงเวลาประมาณ 18.30 น. ของวันที่ 15 มี.ค.67 ตนขับรถออกจากบ้านโดยแวะซื้อเหล้าขาว 1 ขวด พร้อมน้ำแข็ง 5 บาท ที่ร้านขายของชำของ ตร. เพื่อไปนั่งกินกับนายดอน ผู้ตายที่หน้าบ้าน 2 คน
จากนั้นขับรถออกไปเพื่อนำเงินค่าขายไม้ยางพาราไปให้กับคนที่รู้จัก และวกกลับมานั่งกินเหล้ากับนายดอนต่อ ซึ่งนายดอนได้ต้มไข่มดแดง และใส่ถุงให้ตนเอากลับบ้านด้วย ซึ่งนายดอนได้จิบเหล้าขาวแค่ 2 แก้วเล็กๆ และดื่มกันแค่ไม่ถึงครึ่งขวด โดยนั่งกินกันประมาณ 1 ชั่วโมง ก่อนตนจะกลับบ้าน ส่วนเหล้าที่เหลือก็ตั้งไว้ที่บ้านนายดอน
นายสุพล เล่าอีกว่า วันเกิดเหตุตนรู้สึกแปลกๆ ที่สังเกตและเป็นลางสังหรณ์ในวันนั้นนายดอนพูดเพราะมาก แตกต่างกับวันก่อนๆ ที่ชอบพูดด่าคนอื่น ชอบบ่น โวยวาย และหยาบคาย ซึ่งตนก็แปลกใจมากแต่ไม่ได้พูดอะไร ที่ผ่านมาตนก็ไม่เคยห้าม ปล่อยเขาระบายเต็มที่เพราะถ้าเขาโวยวายเสร็จเหนื่อยแล้วก็จะหยุดเอง
กระทั่งตอนเช้า (16 มี.ค.) เวลาประมาณ 8 โมงเศษ ตนมาหานายดอนที่บ้านเพื่อจะรับออกไปทำงานรับจ้างแบกท่อนไม้ยางพารา โดยเรียกชื่ออยู่ 2-3 ครั้งแต่ผู้ตายไม่ขานรับ ตนรู้สึกเอะใจว่าทำไมนายดอนไม่เก็บขวดเหล้าที่ดื่มกินกันเมื่อคืนทิ้งไว้บนแคร่หน้าบ้าน
จึงเดินลงไปดู เห็นว่านายดอนนอนอยู่บนพื้นดินข้างบ้าน ตอนแรกยังคิดว่านายดอนแกล้งหยอกตน เพราะปกตินายดอนเป็นคนขี้หยอกเล่นอยู่แล้ว แต่พอก้มไปดูพบว่านายดอนมีแผลหลายแห่งและตายแล้ว จึงรีบแจ้งผู้ใหญ่บ้านในพื้นที่และโทรหาพ่อของตัวเองแจ้งให้ทราบเรื่อง
ในส่วนการที่ ตร.เชิญไปสอบปากคำเมื่อวานก็ไม่มีอะไร เพราะที่ผ่านมานายดอนไม่เคยบอกปัญหาอะไร อาจจะเพราะตนไม่ได้ถาม นายดอนก็ไม่เล่าด้วย โดยนิสัยใจคอยอมรับนายดอนเป็นคนโผงผาง แต่นายดอนดีกับตนและมักจะล้อเล่นกันเสียมากกว่า ในฐานะเพื่อนรุ่นพี่มารู้ว่าเพื่อนถูกฆ่าตายเสียใจมาก
ขณะที่แนวทางการสืบสวนสอบสวนของ ตร.มุ่งประเด็นเรื่องความขัดแย้งกับคู่คดี เมื่อปี 2564 หลังจากนายดอนถูกคู่กรณีถือปืนบุกเข้าไปยิงถึงในร้านซ่อม รถ จยย.ของช่างดอน ซึ่งตอนนี้ยังอยู่ในกระบวนการชั้นศาล
สันนิษฐานว่าคนร้ายน่าจะไม่พอใจเดินเท้าเข้ามาและรู้ความเคลื่อนไหวของผู้ตายก่อนอาศัยจังหวะลงมือก่อเหตุดังกล่าว ข่าวคืบหน้าจะรายงานต่อ.
