หญิงตีลังกาล้อเกวียน ติดกัน 13 ครั้ง ตาพร่า-ภาพเป็นสีส้ม สุดท้ายจอประสาทตาเสื่อม ดวงตาเหมือนคนอายุ 80 แชร์อุทาหรณ์
เรื่องราวของหญิงรายหนึ่งที่ได้ออกมาแชร์อุทาหรณ์ ที่เกิดขึ้นตอนวัยรุ่นจนเกือบสูญเสียการมองเห็นถาวร โดยเดโบราห์ ค็อบบ์เล่าว่า ตอนนั้นเธออายุ 19 ปี เป็นนักกายกรรมมากความสามารถ และมักชอบตีลังท่าล้อเกวียนทุกครั้งเมื่อเจอพื้นที่โล่ง
ในวันนั้นเธอไปเที่ยวชายหาดเวสต์พอร์ตกับเพื่อน เธออดใจไม่ไหวที่จะตีลังกา เธอจำได้ว่าวันนั้นเธอตีลังกาล้อเกวียนติดกัน 13 ครั้งรวด จากนั้นเธอมีอาการเวียนหัว และการมองเห็นของตัวเองเปลี่ยนไป
เธอเริ่มมองเห็นใบหน้าของเพื่อนๆ เป็นภาพสีส้ม เมื่อเพ่งมองตรงไปที่เพื่อนกลับไม่เห็นหน้าเพื่อนชัดๆ มันพร่ามัวไปหมด เธอส่ายหัว แต่ความรู้สึกนั้นไม่จางหายไป ตอนนั้นเธอไม่มีความเจ็บใดๆ
ภาพประกอบ
เธอเริ่มกลัวเมื่อพยายามอ่านป้ายราคาสินค้า แต่ภาพกลับเป็นภาพเบลอๆ สีส้มอยู่แบบเดิม จึงคิดว่านอนพักตื่นมาตอนเช้าเดี๋ยวก็หาย แต่เช้าอีกวันเธอรู้สึกแย่กว่าเดิม พ่อเลี้ยงเห็นท่าไม่ดีรีบพาเธอไปห้องฉุกเฉิน
หลังจาก แพทย์วินิจฉัยเบื้องต้นพบว่า จอประสาทตาของฉันได้รับความเสียหายจากแสงแดด และอาจต้องใช้เวลา 2-3 สัปดาห์จึงจะหายเป็นปกติ
ต่อมา เธอเข้ารับการรักษาโดยจักษุแพทย์ พบว่า หลอดเลือดในจอประสาทตาส่วนกลางที่ทำหน้าที่มองเห็นแตก เลือดมีปริมาณน้อยมาก เหมือนจุดหมึกเล็กๆ แต่ก็เพียงพอที่จะบดบังการมองเห็นตรงกลางของตนเอง
เธอบอกว่าจะใช้เวลานานกว่าสองสัปดาห์จึงจะหาย ถ้าฉันโชคดี ฉันอาจจะมองเห็นได้อีกครั้งในอีกสามเดือนข้างหน้า ตามหลักแล้วเธอเสมือนคนตาบอด ไม่สามารถขับรถ เรียนหนังสือ หรือดูทีวีได้ เธอรู้สึกแย่มาก
ภาพประกอบ
ช่วงนั้นเธอแทบไม่ได้ออกจากบ้านเลย เพื่อนๆ คอยช่วยเหลือและเธอก็พยายามคิดบวกแต่ก็ทำได้ยาก สามเดือนต่อมา การมองเห็นของฉันก็เริ่มดีขึ้นอย่างช้าๆ และการมองเห็นตรงกลางของฉันก็กลับมาเป็นปกติ แต่เธอไม่เคยรู้สึกโกรธตัวเองกับเรื่องที่เกิดขึ้น
อย่างไรก็ตาม ประสบการณ์ดังกล่าวยังคงส่งผลกระทบอย่างยาวนาน เธอเกิดภาวะจอประสาทตาเสื่อมก่อนวัย ซึ่งแม้ว่าฉันจะมีอายุเพียง 42 ปี แต่ดวงตาของฉันก็ยังคงเหมือนกับคนอายุ 80 ปี โดยเธอยังคงประสบปัญหาในการมองเห็นหลายครั้ง
ปัจจุบัน แพทย์เฝ้าติดตามอาการของเธออย่างต่อเนื่อง เพราะว่ามีความเสี่ยงที่ภาวะแทรกซ้อนนั้นอาจกลับมาอีก เธอระมัดระวังมากขึ้นในการทำกิจกรรมทางกายภาพ และหลีกเลี่ยงสิ่งใดก็ตามที่อาจทำให้เลือดไหลไปที่ศีรษะ
ทั้งนี้ ผ่านมากว่า 20 ปีแล้ว เธอไม่ได้ตีลังกาล้อเกวียนอีกเลย บางครั้งฉันก็คิดถึงมัน แต่บางสิ่งก็ไม่คุ้มที่จะเสี่ยง ไม่ว่าความรู้สึกตอนตีลังกานั้นจะมีความสุขมากเพียงใด
ขอบคุณที่มา theguardian
