จากกรณีที่มีการเผยแพร่คลิปของ พระไพศาล วิศาโล เทศน์ก่อนฉันเช้า เรื่อง โควิดคือของขวัญ ที่วัดป่าสุคะโต เมื่อวันที่ 3 พฤษภาคม 2563 ที่ผ่านมา โดยตอนหนึ่งเทศน์ว่า เป็นคำพูดดีดีจากผู้หญิงคนหนึ่ง โดยบอกว่า โควิดให้ของขวัญแก่เธอ ซึ่งกล่องของขวัญนั้น คือ เวลา นับตั้งแต่ โควิด 19 ระบาด เธอได้เวลากลับมามากมาย อาทิ เวลาชีวิตที่เคยหมดไปกับการเดินทาง เวลาที่หมดไปกับสิ่งที่ไม่ค่อยมีประโยชน์ เป็นต้น
หลังจากมีการเผยแพร่บทเทศนาดังกล่าวออกไป พบว่ามีเสียงวิพากษ์วิจารณ์จำนวนมาก จากผู้รับฟังและผู้อ่าน ทั้งในทางอนุโมทนา และเชิงโต้แย้ง และเผยอีกมุมมอง สำหรับเรื่องดังกล่าว
วันนี้ (7 พ.ค.) พระมหาไพรวัลย์ วรวณฺโณ วัดสร้อยทอง กรุงเทพ ได้โพสต์เฟซบุ๊กส่วนตัว ถึงกรณีดังกล่าวเช่นกัน ระบุว่า อาจารย์ครับ อาจารย์อยู่กับชนชั้นกลางนานไปหรือเปล่าครับ ธรรมะของอาจารย์มันถึงเป็นประโยชน์แต่กับชนชั้นกลางอย่างนี้
ผมจะไม่แย้งอาจารย์นะครับ ที่อาจารย์บอกว่า โควิดคือของขวัญ เพราะมันเป็นอย่างนั้นจริงๆ โควิดเป็นของขวัญสำหรับคนที่มีอันจะกินครับ เป็นของขวัญของคนที่แม้อยู่เฉยๆ โดยไม่ต้องทำงานเป็นเวลา 3-4 เดือน ก็ไม่เดือดร้อน
แต่อาจารย์จะทราบหรือเปล่าครับ ว่าโควิดมันคือยาพิษสำหรับใครหลายคน โลกนี้ไม่สวยงามอย่างชนิดที่ว่า เมื่อเกิดโควิดแล้ว ทุกคนสามารถที่จะอยู่บ้าน ปลูกผัก ทำสวน และรื่นรมย์กับชีวิตได้อย่าง ไม่ต้องทุกข์ร้อนหรอกนะครับ
โควิดไม่ใช่ของขวัญสำหรับใครหลายคน แต่มันคือยาพิษ ยาพิษที่ทำให้ใครหลายคนต้องกลายมาเป็นผู้ป่วยที่ถูกรังเกียจจากสังคม ผู้ป่วยที่ไม่ได้รับการช่วยเหลือและต้องล้มตายไปอย่างน่าอเน็จอนาจใจ
โควิดมันคือยาพิษ เพราะมันทำให้ใครหลายคนต้องถูกไล่ออกจากงาน กลายเป็นคนที่ตกงาน คนไร้บ้าน คนไม่มีข้าวสารที่จะกรอกหม้อหรืออาหารที่จะกินในแต่ละมื้อ คนที่ต้องล้มละลาย หรือหมดตัว
สิ่งเหล่านี้ผมว่าอาจารย์คงจะเห็นผ่านข่าวมาแล้ว นี่เรายังไม่ต้องพูดถึงใครอีกหลายคนที่ต้องปลิดชีพตัวเองเพราะโควิด 19 นี่อีก
แม้ผมจะนับถืออาจารย์มากในเรื่องของการแสดงธรรมในหลายๆ ครั้ง แต่ธรรมะไม่ควรมีไว้สำหรับการปลอบขวัญคนที่มีอันจะกินอย่างเดียวนะครับ ธรรมะควรมีไว้สำหรับเยียวยาและปลอบขวัญคนที่ไม่มีอันจะกินด้วย และผมคิดว่าถ้าอาจารย์ได้ตระหนักถึงข้อนี้ อาจารย์จะไม่กล่าวว่า โควิด คือของขวัญอย่างแน่นอน
