ฮาว ทู ทิ้ง..ทิ้งอย่างไรไม่ให้เหลือเธอ : หนังเด่น

ฮาว ทู ทิ้ง..ทิ้งอย่างไรไม่ให้เหลือเธอ : หนังเด่น

หนังเด่น – ฮาว ทู ทิ้งฯ เป็นผลงานการกำกับฯ ลำดับที่ 7 ของ นวพล ธำรงรัตนฤทธิ์

6 เรื่องก่อนหน้านี้ ได้แก่ 36 Mary Is Happy, Mary Is Happy The Master ฟรีแลนซ์..ห้ามป่วย ห้ามพัก ห้ามรักหมอ Die Tomorrow และ BNK 48 : Girls Don’t Cry

ตลอดระยะเวลา 8 ปี นับตั้งแต่ปีที่ เรื่อง 36 ออกฉาย เขามีผลงานรวม 7 เรื่อง กล่าวได้ว่ามีผลงานออกมาเกือบทุกปี

และนับเป็น 1 ในผู้กำกับฯ หนังไทยจำนวนไม่กี่คนที่ผมได้ดูผลงานครบทุกเรื่อง

เมื่อพิจารณาผลงานทั้งหมด สามารถแยกงานของเขาออกเป็น 2 แบบ

แบบแรก เป็นหนังสำหรับคนดูเฉพาะกลุ่ม ได้แก่ 36 Mary Is Happy, Mary Is Happy The Master Die Tomorrow และ BNK 48 : Girls Don’t Cry

กรณี Girls Don’t Cry นั้น แม้นำเสนอประเด็นที่เข้าถึงคนดูระดับมวลมหาชน แต่การที่เป็นหนังสารคดี ทำให้ขนาดของคนดูเล็กลง

แบบที่สอง เป็นหนังสำหรับคนดูกลุ่มใหญ่ แม้ไม่ถึงกับเป็นหนังที่เข้าถึงคนดูจำนวนมาก ระดับ “ตุ๊ดซี่ส์ฯ” แต่อย่างน้อย ชื่อเสียงของดาราผู้แสดงนำ และรูปแบบการจัดจำหน่าย ก็ทำให้หนังเข้าถึงคนดูวงกว้าง

ซึ่ง ฟรีแลนซ์ฯ และ ฮาว ทู ทิ้งฯ เป็นเพียง 2 เรื่องที่ผมจัดให้เป็นแบบที่สอง

อย่างไรก็ตาม แม้เป็นหนังในแบบที่สอง แต่ ฮาว ทู ทิ้งฯ ก็ยังเป็นงานที่ไม่ใช่ตามแบบหนังมุ่งตลาดขนาดใหญ่เต็มตัว

อย่างเช่น การจัดองค์ประกอบภาพระยะไกล เห็นตัวละครอยู่กลางเฟรม และแทบไม่เปลี่ยนขนาดภาพและมุมกล้อง ดูแล้วทำให้นึกถึง 36 หรือแม้แต่ Girls Don’t Cry (ในบางช็อตที่เป็นภาพใกล้)

หรือการเล่าเรื่องด้วยการขึ้นตัวหนังสือบนจอ ก็ทำให้นึกถึง Mary Is Happy, Mary Is Happy

กล่าวได้ว่าการเล่าเรื่องใน หลายฉาก หลายช็อต ดูคล้ายหนังเฉพาะกลุ่มมากกว่า หรือถ้ากล่าวให้เจาะจง บางช็อตเหมือนอยู่ในหนังศิลปะ

สิ่งหนึ่งที่ผมมองว่าผู้กำกับฯ พัฒนาขึ้นก็คือการกำกับฯฉากบีบคั้นอารมณ์ และการดึงอารมณ์คนดูให้รู้สึกร่วม

โดยส่วนตัวแล้ว ผมยินดีอย่างยิ่งที่ได้เห็นหนังที่มีสไตล์อันเป็นเอกลักษณ์และมีความคิดริเริ่ม ออกฉายในวงกว้าง ในขณะเดียวกัน ก็มีความบันเทิงพอสมควรกับ “รูป” และ “แบบ” ของหนัง

แต่ก็ขอเพิ่มความเห็นตอนท้ายว่าแม้ชื่นชอบอารมณ์ขันอันมาจากบทสนทนา แต่ยอมรับว่าบางคำฟังไม่ทัน และไม่รู้ถึงความหมาย

กฤษดา