หม่ำเศร้า รู้ตัวเซ้นซิทีฟ ทนดูข่าวกราดยิงไม่ไหว สั่งเมียปิดทีวี
หม่ำเศร้า – งานแถลงข่าวเปิดตัวหนัง “เลิฟเลย 101” ‘หม่ำ จ๊กมก’ หรือ เพ็ชรทาย วงศ์คำเหลา พระเอกและโปรดิวเซอร์ ได้ให้สัมภาษณ์ถึงเหตุการณ์ทหารกราดยิงที่โคราช
ถามถึงเหตุการณ์ที่โคราช
หม่ำ “ตั้งแต่คืนวันที่ 8 ก.พ จนถึงวันที่ 10 ก.พ. บอกตรงๆ ผมไม่ดู ผมเป็นคนบ่อน้ำตาตื้น กับเรื่องครอบครัว ผมดูหนังเกี่ยวกับครอบครัวไม่ได้ ผมร้องไห้ และผมดูข่าวนี้ ผมก็ทำใจไม่ได้ ผมไม่ดู ผมปิดเลย ผมมีลูก ผมมีครอบครัว ผมรู้ว่าการสูญเสีย ลูก เมีย หรือใครในครอบครัวไป ผมไม่สามารถจะรับได้ ผมเลยไม่ดู รู้สึกอดสูกับตัวเอง และรู้สึกสงสารที่เขาไม่รู้เรื่องอะไรเลย ถ้าผมเป็นเขา ต่อให้ 10 ปี 20 ปี หรือ 100 ปี มันไม่มีวันลืมวันนี้ได้ เป็นวันที่จู่ๆ ญาติกูมาตาย โดยที่ไม่รู้อะไรเลย ผมบอกว่าดีแล้วเขาได้ชดใช้กรรมของเขาไป ถึงเขามีชีวิตอยู่ ก็ไม่ควร คน 30 คน มาเสียชีวิต ผมมีครอบครัว ผมรู้สภาพ และพวกนี้ผมจะไม่ดู จะไม่อ่าน และไม่อะไรเลย ผมจะร้องไห้ ผมน้ำตาไหลตั้งแต่คืนวันที่ 8 ผมเพิ่งกลับจากเวียงจันทน์ ลูกชายก็เพิ่งออกจากโรงพยาบาล พอข่าวนี้มาตั้งแต่ดึกๆ คืนนั้นผมก็ไม่ดูเลย เมียเปิดทีวีผมก็บอกให้ปิด ผมดูไม่ได้ผมทนไม่ไหว”
กดติดตามไลน์ ข่าวสด official account ได้ที่นี่
มีญาติพี่น้องติดอยู่ในนั้นไหม
หม่ำ “มีเพื่อน มีน้องสาวของ จิมมี่ คือ เพชร ดาราพันธ์ราชสีมา และน้องสาวอีกคนที่ผมรักมาก ก็คือซ้อนุช เป็นคนที่สนิทกับผมมาก แฟนเขาเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจด้วย ตอนที่รู้ว่ามีเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น ก็ไล่โทรหาว่ามีคนที่เรารู้จักติดอยู่ในนั้นมั้ย ซึ่งก็มีจริงๆ 2 คน แต่ว่าเขารอดออกมาได้ ดีใจมาก”
เรารู้ได้อย่างไรว่าเขาอยู่ในนั้น
หม่ำ “พอโทรไปไม่ติดรู้ในใจแล้ว ได้แต่ภาวนา มารู้ข่าวว่าเขาออกมาได้ตอนประมาณเที่ยงคืน มันก็โล่งใจ เพราะว่าเมียผมสนิทกับซ้อนุชมากๆ”
เขาเล่าให้ฟังไหมว่าข้างในเกิดอะไรขึ้นบ้าง
หม่ำ “เขาเล่าให้ฟัง แต่ต้องไปถามเมียผม เพราะว่าตอนนั้นผมไม่อยากฟังเรื่องนี้แล้ว น้ำตามันจะไหล อย่างที่ผมบอก ผมดูหนังที่เป็นครอบครัว บ่อน้ำตาตื้น ผมไม่ดูข่าวลูกสาวโดนข่มขืน ผมไม่ดูข่าวที่เด็กๆ เดินเข้าเซเว่นแล้วโดนลูกหลง ถูกยิงตาย หรือถูกรถชนตาย ผมไม่ดู ผมไม่อยากเห็นคำสัมภาษณ์ของพ่อแม่เขาพูด ผมดูแล้วผมอิน”
ตอนนี้พี่น้องชาวโคราชกำลังอกสั่นขวัญแขวน
หม่ำ “อย่างไรก็อกสั่นขวัญหายไม่ใช่แค่คนโคราช คนอื่นๆ ก็เหมือนกัน มันพลอยให้ระแวงไปหมดทุกที่เลยว่าจะปลอดภัยไหม มันจะยังไง แล้วคนพวกนี้ ก็ไม่รู้ว่าจิตใจทำด้วยอะไร มันแค้นใครก็ควรระบายกับคนที่แค้นสิ คนอื่นไม่ใช่ที่ระบายของเอ็ง แต่พอมานั่งนึกอีกที คนมันถึงฆาต อยู่ที่บ้านอาจจะตกบันไดตายก็ได้ มันพูดกันลำบาก แต่ก็บอกลูกๆ เวลาไปไหนให้ระวังตัว ดูทิศดูทาง ส่วนผม ปกติก็ไม่ค่อยไปไหน อยู่แต่ในบ้าน งานเสร็จผมก็กลับบ้าน ไม่ก็ไปหาหลาน เล่นกับหลานทั้งวัน ไม่ค่อยไปไหนอยู่แล้ว นอกจากทำงาน ถ่ายหนัง”
ก่อนนี้เมืองโคราชเป็นเมืองสงบสุข
หม่ำ “มันไม่เคยมีเหตุการณ์แบบนี้อยู่แล้ว ที่ไหนมันก็ไม่เคยมี นอกจากคนที่จิตมัน…โอยอย่าให้พูดเลย ผมไปโคราชมาเมื่อ พ.ย. ปกติผมไปที่นั่นบ่อย พรรคพวกผมก็เป็นตำรวจอยู่ที่นั่น เราก็โทรไปถาม เขาก็บอกยุ่งๆ อย่าเพิ่งโทรมา”
เรียกว่าเราถามไถ่ตลอด
หม่ำ “ผมถามไถ่ตลอด คนสนิทมีใครอยู่ตรงนั้นบ้างไหม ผมบอกแล้วว่าผมเป็นคนมีลูก มีครอบครัวผมรู้สึกได้ ถ้ามีข่าวลูกโดนข่มขืนผมไม่ดู ถ้าดูผมไปเลย ยิ่งลูกผมอยู่ข้างๆ ผมดูไปน้ำตาไหล ผมร้องไห้ มันสะเทือนใจ”
ให้กำลังใจคนโคราช
หม่ำ “มันไม่มีทางผ่านไปได้หรอก มันอยู่ในใจผมตลอด แต่ทั้งหลายทั้งมวล เราก็ต้องเดินหน้า อยากให้พี่น้องชาวโคราชเดินหน้า สู้กับมัน ถึงแม้จะลืมมันไม่ได้ แต่ก็เก็บมันเอาไว้ในห้วงที่คิดถึง แต่ในวันที่เราต้องเดินไปข้างหน้าเราก็เดินไป แอบๆ คิดถึง แต่อย่าคิดถึงบ่อยเดี๋ยวเราจะซึมจะเศร้าไปด้วย”
