“กฤษดา”
คงไม่สามารถบอกได้ว่านี่คือหนังอาชญากรรมธรรมดา
คงไม่สามารถบอกได้ว่านี่คือหนังอาชญากรรมแนวขับรถไล่ล่าที่ไม่มีเรื่องไหนเหมือน
และคงไม่สามารถบอกได้ว่านี่เป็น แค่หนังรวมเพลง ที่แทบจะกลายร่างเป็นหนังเพลง
ที่สามารถบอกได้ก็คือ หนังเรื่องนี้เป็นหนังอาชญากรรมที่เป็นส่วนผสมของความคิดริเริ่ม และสิ่งที่ทำกันมาแล้วจนกลายเป็นประเพณี
ขอกล่าวถึงสิ่งที่ผมมองว่าเป็นสิ่งที่ทำกันมาแล้วจนเป็นประเพณี นั่นคือ เรื่องราวเกี่ยวกับอาชญากรรม ฉากการขับรถไล่ล่า และ ตัวละครหนุ่มหล่อสาวสวย (คงไม่จำเป็นต้องเอ่ยชื่อหนังที่มีคนทำกันมาแล้วก่อนหน้านี้)
ส่วนที่เป็นความคิดริเริ่มนั้น มีอยู่อย่างน้อย 2 อย่างสำคัญ
หนึ่ง การสร้างตัวละครให้เป็นเด็กหนุ่มที่ฟังเพลงแทบตลอดเวลา แล้วเพลงถูกนำมาใช้เพื่อการเล่าเรื่องและส่งเสริมอารมณ์
สอง มีการออกแบบจังหวะท่าทางการเคลื่อนไหวไปพร้อมเสียงเพลง คล้ายกับจังหวะ ลีลา การเคลื่อนไหวในหนังเพลง
ซึ่งข้อสองนี้ ก็เป็นผลสืบเนื่องมาจากข้อหนึ่ง
อาจกล่าวได้ว่า ในหลายๆ ฉาก โดยเฉพาะฉากที่ตัวละครเอกเดินไปซื้อกาแฟ หนังทำให้รู้สึกว่าคล้ายกำลังดูหนังเพลง
นอกจากนั้น ยังมีการสอดแทรกลูกเล่นเป็นรายละเอียดไปตามฉากสถานที่ ขณะที่มีการเคลื่อนไหว
ทั้งหมดนี้ น่าจะถือเป็นจุดที่น่ากล่าวถึงอย่างชื่นชม และทำให้หนังโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์
ข้อหนึ่ง ยังเชื่อมโยงไปยังการเขียนบทสนทนา เพื่อเล่าเรื่อง และทำให้เรื่องคืบหน้า
เมื่อกล่าวถึงบทสนทนา มีการใช้บทสนทนาเพื่อสร้างอารมณ์ขันได้ดี
ซึ่งทำให้หนังเรื่องนี้เป็นส่วนผสมที่ลงตัวของหนังอาชญากรรม กับหนังตลก โดยมีหนังเพลงปนอยู่อย่างเข้มข้น
เมื่อย้อนกลับไปมองที่การสร้างตัวละครเอก ทำให้เห็นได้อีกอย่างว่า ท่ามกลางการเล่าเรื่องรวดเร็วฉับไว มีสีสันฉูดฉาด หนังยังคงกล่าวถึงภูมิหลังของตัวละครได้อย่างเจาะลึก
ไม่บ่อยนักที่จะได้ดูหนังที่มีลักษณะ ดังกล่าว
สามารถสรุปได้สั้นๆ ว่าเป็นหนังสนุก สุดเท่ และอุดมด้วยไอเดีย
“กฤษดา” ให้ สามดาวครึ่ง สำหรับหนัง BABY DRIVER จี้ เบบี้ ปล้น
