เสมือนถาดตีหัวเรียกสติคนเป็นแม่ ปู กนกวรรณ คิดว่ารู้จักลูกดีแล้ว แต่ก็ยังไม่ดีพอ คำพูด เด๋อ ดอกสะเดา สามีเตือนสติ พ่อโผกอดลูก
ปู กนกวรรณ โพสต์เรื่องราวในครอบครัวกับการเลี้ยงลูก โดยเป็นบทสนทนาของแม่ ลูก และพ่อ กับการเลือกเส้นทางชีวิตการศึกษาของลูกสาว บทสรุปให้ข้อคิด จนชาวเน็ตคอมเมนต์กันรัวๆ ลูกสาวน่ารัก ครอบครัวนี้น่ารัก
…”แม่คะ หนูจะเรียนทางไหนดี ที่จบมาแล้วมีอาชีพมั่นคง?”
…ลูกสาวผู้รักงานศิลปะ เอ่ยถาม..เนื่องจากอีกปีเศษจะเข้ามหาวิทยาลัย จึงต้องวางทางที่ตนจะต้องเดินไป…
…”ถ้าทั่วไปก็คงเป็นหมอ แต่ลูกคงไม่ได้เพราะไม่กล้าฉีดยาคนอื่น”
…แม่ให้ความเห็นกับการรู้จักลูกของตัวดี..
…”ศิลปะ หรือทำงานออฟฟิศล่ะคะแม่ ดีมั้ย?
….ลูกสาวถามกลับ
…”มันก็ขึ้นอยู่กับว่า ลูกเก่งจริงมั้ย!..จะให้ออกแบบ หรือบริหารอะไร ทำไมต้องมาหาลูก..และถ้าไม่ใช่ลูกหลานเจ้าของบริษัท แม่ว่าโตยาก”
…”เหมือนแม่ที่สร้างแบรนด์”PRAI” แม่ก็ต้องยกให้ปรายอยู่แล้ว”
..”ใจแม่นะ! ลูกเรียนเป็นหมอผิวหนังน่าจะดี…และนำมันมาต่อยอดธุรกิจเราได้”
…มุมมองและแนวทางที่แม่คิด
….”แต่อันนี้เรียนหนักนะคะแม่..ต้องจำสูตร จำอะไรเยอะมาก”
…ลูกสาวให้ความเห็น..
…”ก็ลองไปคิดดู”……แม่พูดทิ้งท้าย
….ลูกสาวเปิดเน็ต..ดูรายชื่อมหาวิทยาลัย ที่มีสาขานี้,ระยะเวลาที่เรียน,วิชาที่จะต้องสอบ และต้องเรียน..มีอะไรบ้าง..
…..ผ่านไปสองวัน…..
….ลูกสาวเดินลงบันไดมาหา…ลากเก้าอี้ตัวเล็กมานั่งใกล้พ่อแม่ ซึ่งกำลังผ่อนคลายอยู่ที่โซฟาตัวเก่า…
..”แม่คะ! เรียนทางหมอ ใช้เวลานานมาก..ที่สำคัญ! ค่าเรียนเป็นล้านเลยนะคะ กว่าจะจบ!”
…ปรายเปิดประเด็น
…”ลูกก็ขายครีมไปด้วย เรียนไปด้วยสิ!”
…ลูกสาวมองไปที่กล่องครีม…ก่อนที่จะเดินขึ้นห้องไป…ทิ้งท้ายด้วยคำพูดว่า..
..”จริงด้วย!! งั้นหนูขายไป เรียนไป ได้ใช่มั้ยคะ?”
…หญิงสาวมองลูกเดินออก…ได้ยินเสียงปิดประตูห้อง…ยิ้มนิดๆด้วยความเอ็นดู..หันมาคุยกับชายสูงวัยต่อว่า..
…”คุณ! ดูลูกเราสิ…กลัวแม่เสียตังค่าเทอมเยอะ คิดว่าแม่ไม่มีตังมั้ง”
…ชายสูงวัยทำหน้านิ่ง…ให้คำตอบที่เปรียบเสมือนถาดตีหัว “โป๊ก!!” เวลาที่ตลกคาเฟ่เล่น..เรียกสติของหญิงสาวกลับมาในทันที!!
…”ไม่ใช่หรอกคุณ!! ที่ลูกพูดแบบนี้ ยกเรื่องเงินมาอ้าง…แสดงว่าลูกไม่อยากเรียน..เราไม่ต้องไปบังคับ ไปกดดันลูกหรอก…เดี๋ยวลูกเครียด!! อยากเรียนอะไรก็เรียนไป ให้เป็นคนดีก็พอ”
…จริงด้วย!!!! หญิงสาวได้สติ ตะโกนเรียกลูกให้ลงมา…ทำความเข้าใจกันใหม่..จะเรียนอะไรก็เรียนไป…ลูกเป็นคนเรียน ไม่ใช่แม่…คาใจอะไรกัน ต้องเคลียร์เลย
…คิดว่ารู้จักลูกดีแล้ว..แต่ก็ยังไม่ดีพอ…บทสรุปของวันนี้..คือการกอด…พร้อมกับคำพูดของพ่อว่า…”เรียนอะไรก็เรียนไป”
…….”ให้เป็นคนดี ก็พอ”.
