ผมได้บอกสิ่งที่ผมตั้งใจบางอย่างกับคุณหญิงและเฝ้ารอที่จะทำตามฝัน อาร์ม โพสต์ด้วยรักอาลัย ทมยันตี ทุกครั้งที่ได้เจอ สิ่งที่ไม่กล้าบอกคุณหญิง
อาร์ม พิพัฒน์ โพสต์อาลัย คุณหญิงวิมล ศิริไพบูลย์ หรือ ทมยันตี หลังถึงแก่กรรมขณะนั่งสมาธิที่ล้านนาเทวาลัย ในฐานะหนึ่งในแฟนคลับและได้ร่วมงานต่อเนื่องถึง 7 ปีว่า
ผมมีโอกาสได้ร่วมงานกับคุณหญิงทุกปี อย่างต่อเนื่องกันมาถึง 7 ปี กับโครงการ จินตนาการ สืบสาน วรรณกรรมไทยกับอินทัช ทุกครั้งที่ได้เจอ ทุกปีที่ได้คุยกับคุณหญิง ผมไม่กล้าบอกคุณหญิงว่า …
ผมอ่านวรรณกรรมของคุณหญิงหลายเรื่องมาก … ด้วยความที่ว่า แต่ก่อนอยู่ต่างจังหวัด เวลาไปเช่าการ์ตูนอ่าน พี่สาวก็จะเช่านิยายของนักเขียนดังๆ มาอ่านด้วยกัน พอผมอ่านการ์ตูนจบ ว่างๆ ก็…เอาวะ หยิบมาอ่านหน่อยสิ ทำไม เล่มก็หนาๆ สนุกตรงไหน?!?
อ่านไปอ่านมา กลายเป็นผมรอคอยที่จะอ่านเรื่องต่างๆ ต่อจากพี่สาว จนถึงขั้นบางครั้ง รีบชิงอ่านก่อน เพราะถ้าเริ่มแล้วมันยาวววว 555 จะเป็นเรื่อง ดั่งดวงหฤทัย คู่กรรม ทวิภพ เงา รอยอินทร์ … ฯลฯ คือ แบบว่า แฟนคลับเลยละครับ #ทมยันตี
และสุดท้าย ผมจำได้ว่าผมได้บอกสิ่งที่ผมตั้งใจบางอย่างกับคุณหญิง และ เฝ้ารอที่จะทำตามฝันนั้นนะครับ..
ขอบพระคุณมากๆนะครับ ที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆ มากมาย ที่ทำให้คนไทย และเด็กตัวเล็กๆ คนนึงอย่างผม ได้มีวรรณกรรมดีๆ อ่าน
สุดท้ายนี้ผมนึกถึงคำคม หรือที่เค้าเรียกกันแบบคนสมัยก่อนว่า #วรรคทอง ของนิยายแต่ละเรื่อง…
ประโยคจากบทละครมากมายที่ตรึงอยู่ในความทรงจำ…
“โปรดไปรอ ที่ตรงโน้นบนท้องฟ้า ท่ามกลางดวงดาราในสวรรค์ ข้ามขอบฟ้าดาวระยับนับอนันต์ จะไปหาคุณบนนั้น ฉันสัญญา…..”
จากบทประพันธ์ เรื่อง #คู่กรรม
ขอร่วมอาลัยรักกับการจากไป ของยอดนักเขียนแห่งยุค #ทมยันตี เพื่อนๆ พี่ๆ นึกถึงวรรณกรรมเรื่องใดของคุณหญิงบ้างครับ…ด้วยรักและอาลัย
อาร์ม พิพัฒน์ & น้ำฝน พัชรินทร์ ปล. สิ่งที่ผมเรียนคุณหญิงไว้ วันหนึ่งผมจะทำให้ได้นะครับ
