แคทรียา เสียใจขาดการติดต่อ ไมเคิล เผยชีวิตเซเล็บไม่ง่าย

แคทรียา เสียใจขาดการติดต่อ ไมเคิล เผยชีวิตเซเล็บไม่ง่าย

เป็นนักแสดงสาวอีกคนที่ช็อกกับข่าวการจบชีวิตลงของ ไมเคิล พูพาร์ต จากสาเหตุโรคซึมเศร้า โดยนักแสดงสาว แคท แคทรียา อิงลิช เปิดใจถึงโอ๋ ไมเคิล พร้อมทั้งเล่าประสบการณ์การป่วยเป็นโรคซึมเศร้าของตนเองด้วย

“เราสนิทกันมาหลายปีแล้ว เล่นละครด้วยกัน อาจจะด้วยนิสัยที่เหมือนกัน เป็นลูกครึ่งฝรั่งเหมือนกัน เวลาเจอกันเราก็จะพูดทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษผสมกัน ตอนนั้นเขาก็มีแฟน แล้วแฟนของเขาก็สนิทกับแคทมาก ไปไหนมาไหนเราก็ไปกันสามคน เจอกันบ่อยมากหลังจากปิดกล้องละคร เราก็ยังเจอกันยังคุยกันไปเที่ยวด้วยกัน ตอนนั้นเขากับแฟนก็ไม่ค่อยโอเคกัน เราก็เป็นเหมือนน้องสาวจริงๆค่อยเป็นคนกลางเชื่อมให้เขาเข้าใจกัน

พี่โอ๋เป็นคนเงียบๆไม่ค่อยคุยกับใคร แคทเข้าใจความรู้สึกของเขาคุยกันรู้เรื่อง เวลาที่เขารู้สึกแย่เขาก็จะโทรมาดึกๆ เขาก็โทรมาตีสามตีสี่ เขาก็โทรมา ช่วยคุยให้หน่อยได้ไหม หรือว่าเกิดอะไรขึ้นเขาก็โทรมาและปรึกษาตลอดเลย

พอเห็นข่าวบอกว่าเป็นโรคซึมเศร้ามาสองปี แคทว่าเขาออกแววมานานกว่านั้น แต่ตอนนั้นเราไม่ได้รู้ถึงโรคซึมเศร้า คือมีความรู้สึกว่าโกรธและเสียใจทั้งตัวเองและพี่โอ๋ด้วย

เห็นข่าวของแคทเรื่องโรคซึมเศร้าค่อนข้างเยอะ ทำไมเขาไม่คิดที่จะติดต่อมา แคทไม่ได้ติดตามเขาเลยคิดว่าเขาโอเคเขาแฮปปี้เอาจริงๆติดตามข่าวสารเกี่ยวกับดาราในวงการเลยเพราะตัวแคทเองก็ทำงานหนักมากไม่มีเวลาดูข่าวเลย ไม่รู้เรื่องเลยว่าชีวิตเขาเป็นยังไง

พอรู้ข่าวแบบว่าทำไมพี่ไม่ติดต่อหาแคท ไม่โทรหาไม่นึกถึงแคท อาจจะอารมณ์ชั่ววูบ เขาอาจจะแย่มานานแล้ว ถ้าแคทรู้เรื่องก่อนหน้านี้แคทต้องต่อถึงเขาแน่นอน เหมือนเป็นคนใกล้ตัวอีกคนที่แบบว่า เอาอีกแล้วเหรอ แย่แล้วหาทางออกไม่ได้ ต้องจบชีวิตตัวเอง

ใครที่รู้จักแคท(เสียงสั่น)โดยเฉพาะคนที่อยู่ในวงการ แคทเข้าใจมากๆว่าความกดดัน อะไรหลายอย่างในชีวิตของเซเล็บ มันไม่ได้ง่าย แล้วมันหาทางออกยากมาก ใครที่รู้จักใกล้ชิดหรือสนิท ณ ตอนนี้เลย ถ้ารู้สึกแย่ๆติดต่อแคทมาเถอะ แคทผ่านมาหมดแล้ว

แล้วก็ไม่รู้ว่ามันจะมันมีองค์กรหรือว่ามีอะไรสำหรับคนเหล่านี้ ที่จะโทรคุยระบายปรึกษา มีหรือเปล่า ยังไม่รู้เลย เคยมีคนพูดว่ามีนะ แต่มันเป็นอะไรที่คนไม่ค่อยรู้จัก อยากที่จะให้โปรโมทกันเยอะๆ ว่ามันมีองค์กรที่จะช่วยเหลือคนที่แย่แล้ว เขาต้องการที่ระบาย มีคนคุยในขณะที่เขารู้สึกแย่มากๆ”

แสดงว่าเราเคยผ่านจุดนี้มาแล้ว? “เคยค่ะ ไม่นานมานี้เองด้วย แล้วมันรู้สึกฉันจะไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองถึงจุดนั้นอีกแล้ว ถ้ามีเราก็ต้องมีสติ สติของแคทคือครอบครัว คนที่รักเราคนที่อยู่ใกล้ตัวเรา ไม่ว่าจะเป็นคุณแม่ น้องชาย เพื่อนฝูง บางทีเราก็มีความรู้สึกว่าทำไมแม่ไม่เข้าใจเราเลย

แต่คุณแม่ก็คือคุณแม่เรา ถ้าเราทำอะไรลงไปนึกถึงจิตใจของคุณแม่ ถ้าคุณแม่เสียลูกสาวคนนี้ไป คุณแม่จะเป็นยังไง แล้วน้องชายสนิทกับน้องชายมาก รักน้องมาก ถ้าน้องชายคนนี้จะต้องเสียพี่สาวคนนี้ไปที่สนิทกันมากๆ น้องเราจะอยู่อย่างไร

จุดนั้น เราไม่นึกถึงตัวเองแล้วนี่คือสติที่ต้องมี อย่านึกถึงแต่ฉันไม่ไหว ฉันแย่แล้ว ฉันไม่ทนแล้ว ฉันจะจบแล้ว นี่คือนึกถึงแต่ตัวเราเอง การที่จะมีสติต้องนึกถึงคนที่ยังอยู่ ถ้าเราคิดจะทำอะไรตัวเราเอง มันคือสติจริงๆ บอกเลยว่ายากมากๆ ที่จะดึงตรงนี้กลับมา

อยากจะเป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่อยู่ในสภาวะแบบนี้ รู้สึกจิตใจมันแย่มาก ทุกอย่างมีทางออก มันอยู่ที่ว่าเรามีสติที่จะคิด อย่าคิดว่าทุกอย่างมันจบ อย่าคิดอย่างนั้น”

มีคำแนะนำให้กับครอบครัวที่มีสมาชิกป่วยซึมเศร้าไหม? “ต้องศึกษาต้องเรียนรู้ ต้องเข้าใจถึงจิตใจของเขา บางทีมันอาจจะรู้สึกรำคาญ คนนอกที่ไม่เข้าใจจะรู้สึกว่าอะไรว่ะ ทำไมเธอจิตใจอ่อน ทำไมเราไม่สู้ ความคิดเราไม่เหมือนกันค่ะ ต้องเข้าใจว่าเคมีในสมองมันไม่เหมือนกัน ความคิด มุมมองไม่เหมือนกัน สิ่งที่เราเห็นติดลบหมดเลย ทุกอย่างไม่มีทางออก

กับคนที่คิดว่ามันต้องสู้ เราทำได้ คุยพวกนี้กับพวกเรามันไม่มีประโยชน์ มันไม่ได้ช่วย ต้องทำความเข้าใจ อะไรที่ทำให้เขารู้สึกว่ากูไม่ไหวแล้ว ต้องระวังคำพูด การกระทำกับคนเหล่านี้ อย่างที่บอกว่าเคมีในสมองมันไม่เหมือนกัน ความคิดมันไม่เหมือนกัน ต้องทำความเข้าใจมากๆ”

ต้องดูแลใกล้ชิดไหม? “คอยดูอยู่ห่างๆ หรืออยู่ใกล้ๆก็ได้ แต่ไม่ต้องไปจู้จี้ ถ้าอยากชวนเขาไปไหน ก็แค่ให้ไอเดียประมาณว่าไปเดินห้างกันไหม ไปเที่ยวทะเลกันไหม แต่อย่าจี้ ไปเถอะ ในขณะที่เขากำลังดาวน์นะ แต่ถ้าเขาปกติชวนได้ คุยได้ แต่ถ้ารู้สึกว่าเขาดาวน์ อย่าไปจี้

อยู่เพื่อรับฟัง ถามเขาว่ามีอะไรจะคุยไหม ถ้าเขาไม่คุยก็ไม่เป็นไร แล้วก็นั่งอยู่แถวๆนั้น ขอให้เขาอยู่ในสายตาของเรา ต้องบอกว่ากว่าแคทจะถึงจุดนี้มันยากมาก มันต้องทำให้ตัวเองรู้สึกว่าฉันทำได้

ในจุดที่เรามีความรู้สึกว่าเราดาวน์ที่สุด เราต้องพยายามมีสติ และดึงตัวเองออกมาให้ได้ แล้ว 10 กว่าปีผ่านไปฉันทำได้ ถามว่าหายขาดไหม ก็ไม่ มันก็มีจุดที่ฉันไม่ไหวแล้ว ฉันดาวน์ ฉันจะเรียกตัวเองกลับมายังไง ฉันต้องเรียกสติตัวเองออกมายังไง ฉันต้องทำ ฉันเหนื่อย ฉันอยากกรี๊ด

อาการที่อยากกรี๊ดก็ยังมีอยู่ บางทีกรี๊ดแล้วอาจจะดีขึ้นก็ได้ แต่ถ้ากรี๊ดแล้วคนในบ้านจะรู้สึกอย่างไร พอเราผ่านจุดนั้นมาได้ ฉันเริ่มยิ้มกับตัวเองได้แล้วว่าฉันทำได้ แล้วแคทเชื่อว่าคนอื่นก็ทำได้ถ้าเรามีสติ และความพยายาม เราคิดได้ เราพยายามดึงตัวเองกลับมาค่ะ”