ต๊งเหน่ง-รัดเกล้า และ หญิง-รฐา เผยความในใจ หม่อมน้อย ไม่ได้สอนแค่การแสดง แต่สอนถึงการใช้ชีวิตจริง
ต๊งเหน่ง-รัดเกล้า และ หญิง-รฐา / เมื่อวันที่ 17 ก.ย. ที่ ศาลากลางน้ำ วัดเทพศิรินทราวาส ราชวรวิหาร ถนนกรุงเกษม แขวงวัดเทพศิรินทร์ เขตป้อมปราบศัตรูพ่าย กรุงเทพมหานคร สถานที่ตั้งบำเพ็ญกุศลสวดอภิธรรมและประกอบพิธีรดน้ำศพ ม.ล.พันธุ์เทวนพ เทวกุล หรือ หม่อมน้อย ผู้กำกับฯ ชั้นครู ที่เสียชีวิตอย่างสงบด้วยโรคมะเร็งปอด เมื่อเวลา 22.20 น. ของคืนวันที่ 15 กันยายน สิริอายุ 69 ปี
หลังจากเสร็จพิธีรดน้ำศพ มล.พันธุ์เทวนพ เทวกุล มีญาติจากราชสกุลเทวกุล มาร่วมพิธีรดน้ำจำนวนมาก บรรยากาศเต็มไปด้วยความโศกเศร้า เหล่าคนสนิทและลูกศิษย์ในวงการบันเทิง ต่างทยอยเดินทางมาร่วมแสดงความอาลัยและมาร่วมรดน้ำ ดังนี้ อ๊อฟ พงษ์พัฒน์ และ ธัญญา วชิรบรรจง, สินจัย เปล่งพานิช, ชุดาภา จันทเขตต์, เพ็ญเพ็ชร เพ็ญกุล, อนันดา เอเวอร์ริ่งแฮม, มาริโอ้ เมาเร่อ, นิว ชัยพล ,แอฟ ทักษอร, แต้ว ณฐพร, พ.อ.วันชนะ สวัสดี (ผู้พันเบิร์ด) ฟลุค เกริกพล, สัว ศุภชัย, เป็นต้น
ต๊งเหน่ง-รัดเกล้า อามระดิษ และ หญิง-รฐา โพธิ์งาม นักแสดงมากความสามารถ และเป็นลูกศิษย์คนสนิทของหม่อมน้อย ได้ผ่านการขัดเกลาฝีมือด้านการแสดง และได้รับคำสอนจาก หม่อมน้อย มามากในการดำเนินชีวิต หลังเสร็จพิธีรดน้ำ ทั้งสองคนได้ออกมาให้สัมภาษณ์ว่า
วันนี้ได้บอกลาอะไรหม่อมน้อยไปบ้าง? หญิง “ก็มีคำพูดเยอะ เมื่อคืนก็สวดมนต์อุทิศส่วนกุศลให้หม่อม แต่เมื่อกี้เท่าที่จำได้ก็คุยว่าเราจะเป็นนักแสดงที่ดี” (จำสอนของหม่อนที่เคยสอนเราไว้?) หญิง “ถ้านึกได้วันนี้เลยก็คือธรรมดาของโลกก็คือ เกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป มันก็เป็นรูปธรรมที่หม่อมก็ยังสอนเราจนวินาทีนี้ (น้ำตาคลอ)”
เรื่องการแสดงเขาสอนลูกศิษย์ยังไงบ้าง? ต๊งเหน่ง “สิ่งที่หม่อมสอนพี่คือไม่เฉพาะแค่เรื่องการแสดง แต่ก็เป็นเรื่องของชีวิตทั้งหมดด้วย (เสียงสั่น) หม่อมสอนให้เป็นคนมองโลกให้กว้างและเปิดรับคนทุกคนอย่างที่เขาเป็น สิ่งที่หม่อมสอนมันจะสะท้อนออกมาในทุกๆ งานของหม่อม แล้วก็ผลงานชิ้นสุดท้ายของหม่อม Six Characters มายาพิศวง ก็สะท้อนออกมาเป็นคำสอนสำหรับนักแสดงและคนที่ทำงานในวงการได้ดีที่สุด
นอกเหนือไปจากนั้นก็คือการมองโลกให้เป็นก็ถึงแม้ว่าผู้ชมจะไม่ได้ทำงานในวงการก็จะได้รับด้วย ให้เราได้เข้าใจโลกในความเป็นจริงเป็นอย่างไรและการที่เราอยู่ในแต่ละบทบาท ก็เหมือนเราสวมบทบาทเป็นตัวละครต่างๆเช่นกัน แต่ท้ายที่สุดแล้ว เราก็ต้องกลับมาพิจารณาว่าสุดท้ายแล้วแก่นของตัวเรา เราเป็นอะไร เราทำอะไร เราจะมีชีวิตอยู่เพื่ออะไร ถ้าถามพี่ผลงานชิ้นนี้ก็คือสะท้อนสิ่งที่หม่อมอยากจะบอกที่สุด อยากจะฝากไว้ให้ทุกๆท่านที่มีโอกาสได้ชม
ได้อ่านหลายๆ ข้อความที่หลายๆ ท่าน อยากจะมีโอกาสมาเรียนกับหม่อมหรือได้รู้จักหม่อมและไม่ได้มีโอกาส หม่อมเคยพูดกับพี่ว่าต๊งเหน่งเราเหนื่อย เราไม่อยากทำหนังแล้ว (เสียงสั่น) เหนื่อยจังเลยเพราะว่าบางครั้งคนที่เราทำงานด้วยเราก็ผิดหวัง แต่พี่ก็ฟังหม่อม หม่อมก็พูดว่าเราสอนเรามีความสุขกว่าเยอะ สอนนักเรียนในด้านต่างๆ ทั้งกำกับ ทั้งการแสดง เราก็มีความสุข พี่ก็กราบเรียนหม่อมว่า อย่าหยุดทำหนังเลย เพราะว่ามันคือการได้สอนคนเป็นวิทยาทานให้กับคนในหมู่มากจริงๆ
เพราะฉะนั้นวันนี้ (เสียงสั่นน้ำตาคลอ) หม่อมก็จะไม่มีโอกาสได้ทำภาพยนตร์เพื่อสอนในวงกว้างอีกแล้ว เรายังมีโอกาสทันที่ได้ไปเรียนรู้จากสิ่งที่หม่อมสอนมันไม่ใช่เฉพาะศิลปะการละครอย่างเดียว แต่มันคือความเป็นจริงของมนุษย์ที่จะทำให้เราหันมามองตัวเองหันมามองคนรอบข้างและรู้จักมนุษย์มากขึ้น เพราะฉะนั้นนี่จะเป็นสิ่งที่หม่อมปรารถนากับสิ่งที่หม่อมทิ้งไว้เป็นมรดก”
บทบาทแต่ละเรื่องที่หม่อมให้เราเล่นก็ค่อนข้างยาก เราเคยทำไมหม่อมไหมว่าทำไมถึงต้องเป็นเรา? ต๊ง เหน่ง “ในภาพยนตร์แต่ละเรื่องที่หม่อมเลือกว่าจะให้พี่รับบทบาทเป็นอะไร พี่ไม่เคยถามว่าทำไมหม่อม ถึงเลือกให้มารับบทบาทนั้นๆ ไม่เคยถามนะคะ พี่มีแต่เมื่อหม่อมเลือกแล้วนั่นหมายความว่าเราจะต้อง ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ พี่ถือว่าโชคดีมากๆ ของพี่ที่ได้มีโอกาสเป็นตัวละคร (เสียงสั่น) ที่หม่อมเลือกหลากหลายมากๆเลย ตั้งแต่แม่เล้า ไปจนถึงเชื้อพระวงศ์ มันก็ค่อนข้างจะต่างพอสมควร แต่พี่คิดว่ามันคือการทำให้เราได้มี ประสบการณ์ทางความคิด และการเข้าไปสัมผัสกับการเป็นบุคคลต่างๆ ที่แตกต่างกันมากๆ ซึ่งหม่อมอยากจะให้พี่มีประสบการณ์ตรงนั้น”
ตัวหญิง หม่อมช่วยผลักดันเรื่องการแสดงอะไรบ้าง? หญิง “น่าจะเป็นอาจารย์คนแรกในด้านการแสดง เพราะหญิงก็เติบโตมาจากการร้องเพลง เหมือนปลดล็อคทางความคิดอยากให้เราเข้าใจในเรื่องของการแสดง การใช้ชีวิตมากขึ้น เวลาเราเรียนกับหม่อมก็จะไม่ได้โฟกัสแค่เรื่องตัวละครอย่างเดียว เราจะมองชีวิตมองโลกในช่วงเวลาหนึ่งเป็นตัวละครไปเลย เรียกได้ว่าทุกวันนี้ยังมีงานในวงการยังมีคนจ้าง (เวียงสั่นน้ำตาคลอ) มันก็เป็นผลพวงมาจาก สิ่งที่เราได้มาจากหม่อมทั้งนั้นเลย แม้กระทั่งนอกเหนือจากการแสดงการ รวมถึงการใช้ชีวิต หม่อมเป็นเหมือนญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง เป็นมากกว่าครูสำหรับเรา”
ทราบอาการป่วยของหม่อมตั้งแต่ตอนไหน? หญิง “เราเคยคุยกันเนอะ ของหญิงรู้เมื่อต้นปี ของพี่ต๊งน่าจะก่อนเนอะ” ต๊งเหน่ง “ค่ะ คือพี่อยู่ในกองถ่าย Six Characters ก็จะทราบอาการมาเรื่อยๆ แล้วพี่ก็จะเข้าไปที่บ้านอยู่ตลอด จนกระทั่งวันแรกที่เข้าโรงพยาบาลก็คือ เป็นวันที่พี่เข้าไปที่บ้านแล้วก็ไม่พบใครเลยโทรหาน้องผู้ช่วยหม่อมก็ได้ทราบว่าไปโรงพยาบาลแต่ ณ ตอนนั้น ยังไม่สะดวกที่จะให้มาโรงพยาบาล วันนั้นก็เป็นวันที่พี่ไม่ได้ตามไปที่โรงพยาบาลหลังจากนั้นก็ไปเยี่ยมที่โรงพยาบาล”
