เสียงสะท้อน “จนกว่าจะได้รักกัน” มีเหตุผลอะไรที่ทำให้เรตติ้งร่วงลงไปถึงขนาดนั้น

เสียงสะท้อน ถึงกับตั้งกระทู้ถามในเว็บดัง “จนกว่าจะได้รักกัน” มีเหตุผลอะไรที่ทำให้เรตติ้งร่วงลงไปถึงขนาดนั้น

แฟนๆละครลุ้น “จนกว่าจะได้รักกัน” ทางช่อง 3 ที่นำแสดงโดย หมาก ปริญ และ ญาญ่า อุรัสยา ออกอากาศ วันจันทร์-อังคาร หลังเปิดตัวตอนแรกๆ เรตติ้งน้อยจนตกใจ

โดย ไอจี k.l.i.n.k_ ที่รายงานเรตติ้งละครช่อง 3 รายงาน เรตติ้งละคร “จนกว่าจะได้รักกัน” เริ่มตกลงมาหลัก 1 ดังนี้
ตอนที่ 1 เรตติ้งทั่วประเทศ 2.2
ตอนที่ 2 เรตติ้งทั่วประเทศ 1.9
ตอนที่ 3 เรตติ้งทั่วประเทศ 2.1
ตอนที่ 4 เรตติ้งทั่วประเทศ 1.7
ตอนที่ 5 เรตติ้งทั่วประเทศ 1.8

โดย อาร์ต พลังธรรม ผู้จัดละคร และ แม่ปลาคุณแม่ของ ญาญ่า ก็เข้ามาคอมเมนต์ ขอบคุณด้วย ขณะที่ก็มีคอมเมนต์แสดงความเห็นถึงบทละครต่างๆ นานา ว่าไม่โอเค อาทิ

-บทไม่ไหวจริงๆครับ จริงๆไม่ควรเอามารีเมคด้วยซ้ำ นิยายใหม่ๆมีเยอะมาก อยากฝากผู้จัดพิจารณาด้วยครับ สงสารนักแสดง
-บทสำคัญจริงๆ ต่อให้นักแสดงปังแค่ไหนก็เอาไม่อยู่ในยุคนี้
-เราดูแบบงงๆนะ ดูเพราะญาญ่ากับหมาก ดูแบบไม่คิดอะไรมากก็สนุกดี
-จริงๆควรเอานิยายใหม่หรือพล็อตเรื่องใหม่ดีกว่ามั้ย อุตส่าห์ได้นักแสดงตัวท็อปมาทั้งที เสียดายของ เป็นต้น

ขณะที่ล่าสุดวันนี้ (10 เมษายน 67) มีคนไปตั้งกระทู้ถามในเว็บ พันทิปด้วยว่า “จนกว่าจะได้รักกัน มีเหตุผลอะไรที่ทำให้เรตติ้งร่วงลงไปถึงขนาดนั้น”

“Ep. ล่าสุดเมื่อคืนที่ผ่านมาคือ 1.9 และยังมีอีพีก่อน ๆ ที่เป็นสถิติต่ำสุดคือ 1.8 ต้องบอกว่าช่อง 3 ไม่ได้เห็นเรตติ้งเลข 1 ที่ยืนหลาย ๆ Ep.มานานแล้ว ตั้งแต่ปีที่แล้วเป็นต้นมา และไม่นับละครที่ออน ศ-อา ที่เรตติ้งมักตก โดยเฉพาะละครที่ออนวันจันทร์-อังคาร หลายเรื่องที่ติดต่อกันมาเรตติ้งโอเคมาตลอด

แต่ จนกว่าจะได้รักกัน กลับร่วงจนเหมือนจะกู่ไม่กลับ ดาราก็แม่เหล็กเป็นคู่ที่คนดูเรียกร้องมายาวนานจากคลื่นชีวิต ทำไมเรตติ้งถึงเหลือเท่านี้ได้ มาแลกเปลี่ยนกันค่ะ”

โดยก็มีเสียงสะท้อนต่างๆ นานา ของแฟนละคร พร้อมทั้งคนให้กำลังใจก็มีด้วย อาทิ
-มันไม่สนุกอะคะ พยายามดูแล้ว
-อยู่ที่บทอย่างเดียวเลยค่ะ มันไม่สนุกเลย พล็อตเรื่องก็เชย
-คิดว่าละครจับจุดเล่าไม่ถูก เหมือนจงใจเลี่ยงความน้ำเน่าของต้นฉบับด้วยวิธีแบ๊วๆ ใสๆ ปมเรื่องเลยไม่แข็งแรง คาแร็กเตอร์ตัวละครก็วางมาไม่น่าสนใจ ห่วงแต่กลัวไม่ทันสมัย จนโฟกัสผิดจุด ยิ่งหลีกหนีห่างไกลความจริงไปเรื่อยๆ คิดว่าบทวางทิศทางผิด และคนเขียนเล่าไม่สนุกพอ พอรวมๆ กันก็เลยไม่มีอะไรเป็นแก่นสารเท่าไหร่ เทียบกับ Queen of Tears ที่ทรงเมโลนอนมาแต่ขบถกับขนบการเล่าบางอย่าง พอเคมีนักแสดงได้ มันสร้างได้รสชาติใหม่ในทรงเก่าได้อยู่ดี เป็นต้น

“จนกว่าจะได้รักกัน”