คอลัมน์ เพื่อนตัวเล็ก
ใครจะไปนึกว่าตูบหน้ามอม อย่าง “เจ้าเสี่ยวซา” จะวิ่งหน้าตั้งได้ไกลถึง 1,700 กิโล เมตร จากมณฑลเสฉวนไปเมืองลาซาของทิเบต ไกลพอๆ กับวิ่งไปวิ่งกลับกรุงเทพฯ-เชียงใหม่ สัก 3 รอบ แต่เพราะมีดีกรีเป็นหมาข้างถนน เรื่องของความอึด เสี่ยวซาไม่มีแพ้เพื่อนพันธุ์โฮ่งตัวอื่นๆ อยู่แล้ว
พูดเยอะเดี๋ยวจะหาว่าคุย ลองดูคลิปวิ่งของเสี่ยวซาที่ชาวอินเตอร์เน็ตเทใจยกให้เป็น “สุดยอดน้องหมา” ดีกว่า
หลังจากเสี่ยวซาตาม นายจาง เหิง หนุ่มนักศึกษาวัย 22 ปี จากเมืองอู่ฮั่น มณฑลหูเป่ย เจ้านายใจดีที่แบ่งอาหารให้เสี่ยวซาระหว่างแวะพักในมณฑลเสฉวน จนตูบแสนรู้สำนึกในบุญคุณและออกวิ่งตามอยู่นานถึง 3 วัน ก่อนจะเดินทางต่อกับ นายหวัง จื้อ นักปั่นจักรยานร่วมทางที่ขอยืมตัวเสี่ยวซามาเป็นมาสคอต นำขบวนน่องเหล็ก เพราะการวิ่งอย่างมีความสุขและไม่ย่อท้อของมัน ทำให้บรรดานักปั่นมีกำลังใจที่จะไปต่อจนถึงปลายทาง
ก็แหม…เสี่ยวซาต้องซอย 4 ขาสั้นๆ วิ่งผ่านที่ราบและเขาสูงกว่า 10 ลูก เฉลี่ยวันละ 50-60 กิโลเมตรตลอด 24 วัน
แม้บางครั้งเสี่ยวซาจะอาศัยซ้อนท้ายจักรยานในช่วงลงเนินเขา เพราะกลัวจะกลิ้งคลุกๆ ไถลออกนอกเส้นทาง
แต่ก็ยังมุ่งมั่นวิ่งสู้ฟัดจนถึงจุดหมาย แซงนักปั่นกว่า 300 คน บนทางหลวงสายจี 318 ที่เหนื่อยจนต้องโบกรถขอโดยสารไปทิเบตแทน
จึงไม่แปลกที่เสี่ยวซาจะมีแฟนๆ ตามกรี๊ดทั้งนอกจอในจอ คอยเอาใจช่วยป้อนข้าวป้อนน้ำซะจนตัวฟู
แถมยังสมัครเป็นแฟนคลับ ตั้งตาดูการเดินทางของเจ้าตูบนักวิ่งมากถึง 40,000 คน
เช่นเดียวกับหนุ่มหวังที่ติดใจในความน่ารักของเสี่ยวซา จนออกปากชวนร่วมทริปขึ้นเขาเอเวอเรสต์ กะทำสถิติน้องหมาวิ่งไกล
แต่เจ้านายขอเคลียร์คิวระยะยาว พา “เสี่ยวซา” กลับไปเลี้ยงดู เพราะมันเร่ร่อนกินนอนข้างถนนมานาน ถึงเวลาแล้วที่ตูบจิ๋วจะมีความสุขอยู่ในบ้านหลังใหม่เสียที
