คอลัมน์ สวรรค์ในครัว

เขียง มะขาม

อย่างที่เคยกราบเรียนเอาไว้แล้วว่า ผลพลอยได้ของการไปทำงานหรือขึ้นศาลในต่างจังหวัดนั้นคือ การออกไปเสาะหาร้านดังประจำท้องถิ่น เป็นการปลอบประโลมตัวเอง

มีโอกาสเดินทางไปไกลถึงบ่าซ้ายประเทศไทยอย่างบึงกาฬ

ลงเครื่องเที่ยงที่อุดรฯ ดิ่งเข้ามา หนองคาย เลย

เพราะตั้งใจจะทำเยือนร้าน “ครัวบุญชู” หรือชื่อเดิมของเขาคือ บ่อปลาบุญชู

อีกหนึ่งร้านท้องถิ่นและขึ้นหน้าขึ้นตาของหนองคาย นอกเหนือไปจากอีก 3-4 แห่งอย่างแดงแหนมเนือง ร้านแม่แป๊ด หรือข้าวต้มดีดี

นอกจากเปลี่ยนชื่อแล้ว เขายังย้ายร้านจากย่านเมืองเก่าออกมาอยู่ตรงหัวมุมทางตัด ระหว่างถนนที่แยกออกจากสี่แยกเมืองหนองคายกับถนนที่ตรงไปขึ้นสะพานมิตรภาพไทย-ลาว

แต่จะชื่อใหม่ร้านใหม่อะไรก็ตามที ทุกอย่างอร่อยเหมือนเดิม

ถึงร้านปุ๊บก็สั่งแบบตะลุมบอนปั๊บ

จังโก้เนื้อ เขาใช้เนื้อน่องลายลวกแล้ว มาผัดแซบกับพริก/กระเทียม/โหระพา

ลาบเป็ด ได้รสมาตรฐานของลาบ คนเป็นเกาต์ยังแอบตักกิน 2-3 คำ ในข้ออ้างของการชิมรสจะได้เขียนถูก(อีกเหตุผลของความตะกละ-ฮา)

ต้มยำปลาโจก ปลาแม่น้ำ(โขง)สดหวาน น้ำต้มยำเปรี้ยวละมุน

ปลาเนื้ออ่อนทอดขึ้นฉ่าย ปลาทอดนุ่มๆ กับผักเครื่องเคียง ทั้งขึ้นฉ่าย ขิง หอมใหญ่ พริกหยวก กระเทียมเข้ากั๊นเข้ากัน

ไข่(เจียว)บุญชู ก้อนยังกับภูเขาไฟ แต่กรอบนอกนุ่มใน ไม่อมน้ำมัน

นึกอย่างไรไม่รู้ได้ สั่งโฮการ์เดน สีชมพูมาลองแกล้ม

กลายเป็นของอ่อนที่สุดในวันนี้ เพราะออกหวานนำ

แบบนี้สั่งโฮฯปกติมาแกล้มยังเข้ากับอาหารมากกว่า

ฮา

ติดตามข่าวสด

ข่าวเด่นประจำวัน