เพชรชมพู

คอลัมน์ อาทิตย์ละต้น

เพชรชมพู มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Cordyline termialis “amabils” อยู่ในตระกูล LILlACEAE พรรณไม้พวกเดียวกับหมากผู้หมากเมีย ลำต้นตรงกลมขนาดเล็ก สูงประมาณ 1-3 เมตร ลำต้นสีน้ำตาลมีข้อถี่ตามลำต้นซึ่งเป็นรอยของกาบใบ ลักษณะเป็นรูปหอก ปลายใบแหลม โคนใบสอบเข้าหาก้านใบ ใบอ่อนจะมีสีเขียวปนขาวและสีชมพูอ่อน เมื่อใบแก่จะเปลี่ยนเป็นสีเขียวสีม่วงหรือแดงเข้ม ใบเป็นมันจะแตกใบรวมกันตรงส่วนยอดของลำต้นสลับเป็นวง กลม ก้านใบหรือกาบใบสีแดงเข้ม ดอกจะแตกออกตรงส่วนยอด ออก ดอกเป็นช่อชูขึ้นมา ดอกมีขนาดเล็กสีขาว

เพชรชมพูต่างกับเพชรสายรุ้งตรงที่พื้นใบมีสีเขียวอมเทา ขอบใบแต้มด้วยสีครีมและสีชมพูเข้ม ลากเป็นเส้น เส้นกลางใบมีสีเขียวอ่อน กาบใบมีสีเขียวขลิบด้วยสีชมพูเข้ม

คนไทยโบราณเชื่อว่าบ้านใดปลูกต้นเพชรชมพูไว้ประจำบ้านจะทำให้เกิดคุณค่าที่สูง เพราะเพชรคืออัญมณีที่มีค่าสูง เพชรชมพูจึงเป็นของสูงที่มีค่าชนิดหนึ่ง จึงเป็นไม้มงคลนาม โบราณยังเชื่ออีกว่าทำให้เกิดความอยู่เย็นเป็นสุขเพราะเพชรชมพูเป็นพรรณไม้เดียวกับหมากผู้หมากเมียซึ่งคนไทยโบราณนิยมปลูกไว้ประจำบ้านมาตั้งแต่สมัยโบราณกาล