ไหว้หลวงพ่อโต วัดถั่วทอง-ชมหาดทรายนํ้าจืดสามโคก

ไหว้หลวงพ่อโต วัดถั่วทอง : ข่าวสดพระเครื่อง – วัดถั่วทอง หมู่ 3 บ้านถั่ว ต.บ้านปทุม อ.สามโคก จ.ปทุมธานี สำนักศิลปากรที่ 2 สุพรรณบุรี ได้ขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถาน ตั้งชื่อวัดตามหมู่บ้าน “ถั่ว” ในอดีตบริเวณวัดเป็นศูนย์กลางการค้าขายวัวควายของ พ่อวาณิช

ภายในวัดมีโบราณสถานที่สำคัญ อุโบสถ และเจดีย์รายตัวอุโบสถเป็นอาคารก่ออิฐปูนขนาดกว้าง 7.5 ม. ยาว 22.6 ม. หันหน้าไปทางด้านทิศตะวันตกเฉียงใต้ วางตัวขนานกับแม่น้ำเจ้าพระยา อุโบสถ มีมุขด้านหน้า โครงสร้างหลังคาเป็นเครื่องไม้มุงกระเบื้องซีเมนต์หางแหลมสีแดง

จากการศึกษาทางโบราณคดี พบแนวกำแพงแก้วและฐานเสมาที่มีแต่เดิมปรากฏอยู่ในระดับที่ต่ำกว่าพื้นที่ใช้ งานปัจจุบัน เจดีย์ราย ตั้งอยู่ภายแนวกำแพงแก้วทางทิศใต้ จำนวน 2 องค์ และด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนืออีก 1 องค์ ลักษณะเป็นเจดีย์ทรงเครื่องตามรูปแบบสถาปัตยกรรมสมัยรัตนโกสินทร์

ปัจจุบัน พระครูวิบูลกัลป์ยาณคุณ ดำรงตำแหน่ง เจ้าอาวาสวัดถั่วทอง

คนเฒ่าคนแก่บอกเล่าว่า วัดถั่วทอง (วัดราษฎรประชุมพล) มีโบสถ์เก่าแก่หลังเดียวในจังหวัดปทุมธานี ตั้งอยู่ในลักษณะขนานไปกับแม่น้ำเจ้าพระยา เป็นโบสถ์ทรงโบราณก่อด้วย อิฐปูน สร้างบนแพไม้ซุงขนาดใหญ่ ไม่มีการใช้เสาเข็มตอกบนพื้น วัสดุที่ใช้ก่อสร้าง มีเพียงปูนและอิฐโบราณ ซึ่งปั้นด้วยมือทีละก้อน เป็นโบสถ์หลังเดียวที่สร้างขนาน กับแม่น้ำไม่หันด้านหน้าหรือด้านหลังลงสู่แม่น้ำ ถือเป็นที่น่าอัศจรรย์ ฤดูน้ำหลากจะมีน้ำไหลท่วมสูงรอบโบสถ์ แต่ไม่ไหลเข้าท่วมตัวโบสถ์

ภายในอุโบสถเป็นที่ประดิษฐาน หลวงพ่อโต พระพุทธรูปปูนปั้นปิดทอง ปางมารวิชัย ศิลปะแบบรัตนโกสินทร์ตอนต้นอายุ 200 กว่าปี ซึ่งเป็นที่ศรัทธาของชาวบ้านว่ามี ความศักดิ์สิทธิ์เป็นอย่างยิ่ง แต่ด้วยความเก่าแก่จึงมีสภาพทรุดโทรมและมีการบูรณะหลายรอบ ก่อนที่สำนักศิลปากรจะเข้ามาดูแล บูรณะให้คงสภาพเดิมไว้ทุกประการ แม้แต่กระเบื้องหลังคาโบสถ์ก็ทำให้เหมือนเดิมทุกอย่าง

นอกจากโบสถ์เก่าแก่แล้ว ศาลาการเปรียญที่ก่อสร้างมาพร้อมกับโบสถ์ เป็นศาลาการเปรียบฉลุลายหน้าบันด้วยไม้โบราณหลังใหญ่ สมัยก่อนใช้เป็นที่เรียน ซึ่งก็มีการบูรณะจนถึงปัจจุบัน

หน้าศาลาการเปรียญต้องสะดุดตากับ ต้นเกด (ต้นลูกเกด) ขนาดลำต้นสองคนโอบสูงใหญ่อายุกว่าร้อยปี ที่ยืนต้นสูงตระหง่านคู่วัดถั่วทอง ซึ่งทางวัดอนุรักษ์ไว้ให้ลูกหลาน ได้ศึกษา น่าจะเหลืออยู่เพียงต้นเดียวแล้วใน จ.ปทุมธานี

ต้นเกด

ถั่วทอง สมัยก่อนคนเฒ่าคนแก่เล่าๆ ต่อกันว่า ชาวบ้าน พ่อค้าวาณิช สมัยนั้นจะล่องเรือค้างแรมนำวัวควายมาขึ้นที่ท่าน้ำเพื่อค้าขาย ยามว่างเว้นก็สุมกันเล่นพนัน “ถั่ว” ชาวบ้านเรียกกันติดปากว่า บ้านถั่ว

บ้านถั่ว พื้นที่วัดแต่ก่อนเป็นผืนเดียวกับโรงเรียน เดิมเคยเป็นที่ชำระคดีความ เป็นที่ประหารชีวิตนักโทษสมัยก่อน และเป็นป่าช้าเก่า

วัดถั่วทอง สร้างในสมัยรัชกาลที่ 2 พ.ศ.2380 และได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อปี พ.ศ.2480 อุโบสถหลังเก่าชื่อเดิม วัดถั่วทองราษฎรประชุมพล มีพระอธิการยศ หลวงปู่เหรื่อ เป็นอาจารย์ที่ชาวบ้านเคารพนับถือในสมัยนั้น

ที่วัดถั่วทอง ไม่สร้างวัตถุมงคล ปฏิบัติศาสนกิจของพระสงฆ์ปกติ ช่วงเข้าพรรษาบรรดาญาติโยมอุบาสิกาจะมาปฏิบัติธรรมปกติ

พระปลัดนริศ นริสสโร ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดถั่วทอง กล่าวว่า กลางแม่น้ำเจ้าพระยาหน้าวัดถั่วทอง ล่าสุดนายกเทศมนตรีประชาสัมพันธ์ให้เป็นแลนด์มาร์กการท่องเที่ยวอีกแห่ง หนึ่งในพื้นที่ อ.สามโคก หาดทรายน้ำจืดกลางแม่น้ำเจ้าพระยา บริเวณนี้มีมานานแล้ว สามารถเดินได้ทั่ว เนื่องจากน้ำลงจนเห็นพื้นเนินหาดทราย

ในอดีตพวกเรือดูดทราย ดูดทรายจนทรายแทบจะไม่มีให้เห็น ส่งผลให้ริมตลิ่งวัด พังทรุด วัดต้องเอาหินมาถมป้องกันไม่ให้ตลิ่งพังลงมา ส่งผลกระทบต่อโบสถ์เกิดทรุดตัวจากการดูดทราย หลังมีการร้องเรียนพวกเรือดูดทรายค่อยหายไป ความสมดุลทางธรรมชาติค่อยกลับคืนมา กระแสน้ำไหลพัดพาตะกอนทรายมาทับถมจนกลายเป็นหาดทรายเช่นทุกวันนี้

ช่วงวันหยุดมีนักท่องเที่ยวเป็นจำนวนมากเข้ามากราบไหว้หลวงพ่อโต ทำบุญ และให้อาหารปลา

ข่าวสดพระเครื่อง โดย วสันต์ ทิพย์ประโภชน์