อยากอยู่ยาว ที่เกาะยาวน้อย – วันเวลาดีๆ ของเด็กหญิงคนหนึ่ง เกิดขึ้นก่อนที่ประเทศของเราจะประกาศ ล็อกดาวน์ไม่นาน
ถึงจะเป็นชาวจังหวัดพังงา แต่ เด็กหญิง ปูเป้ ด.ญ.รดามณี รัตนศรีเพชร ยังไม่เคย เดินทางไปเที่ยวเกาะยาวน้อยสักครั้ง
ปิดเทอมนี้คุณแม่ชวนเธอมาเที่ยวด้วยกัน การได้ออกเดินทางท่องเที่ยวในครั้งนี้กลายเป็นความทรงจำและประสบการณ์ที่ดีของปูเป้ทั้งในวันนี้และต่อไปในวันที่เด็กน้อยโตขึ้น
กุ้งตัวโตที่เกาะยาวน้อย
เด็กหญิง ป.5 ตื่นเต้นไปกับทุกสิ่งที่ได้เจอ เธอเป็นเด็กบ้านสวนอยู่ที่อำเภอทับปุด พังงา มีโอกาสมาเที่ยวทะเลไม่บ่อยครั้ง สภาพแวดล้อม ทิวทัศน์ วิถีชีวิตที่บ้านของปูเป้ แตกต่างจากบ้านริมทะเลบนเกาะจนติดใจไม่อยากกลับ
บังฮอน เจ้าบ้านใจดี
ไม่อิดออดเมื่อต้องตื่นเช้าไปชมพระอาทิตย์ขึ้นที่ชายหาด ส่งตะวันลับฟ้ายามเย็น เล่นน้ำทะเล คุยกับชาวประมง ได้เห็นสินทรัพย์ จากทะเลที่ชาวบ้านพึ่งพา รู้ที่มาอาหารที่โปรดปรานว่ามาจากไหน ด้วยวิธีใด ทุกสิ่งทุกอย่างตามที่คิดไว้ก่อนเดินทางมา
โฮมสเตย์ใกล้ชิดนกเงือก
ตั้งแต่นาทีแรกที่เหยียบแผ่นดินเกาะยาวน้อย ที่ท่าเรือทุกคนจะต้องผ่านการตรวจวัดอุณหภูมิร่างกาย ล้างมือด้วยแอลกอฮอล์และสวมใส่หน้ากากอนามัยอย่างเคร่งครัด ไม่ว่าจะเป็นเจ้าบ้านหรือผู้มาเยือน เป็นมาตรการป้องกันการแพร่ระบาดของไวรัสโคโรนาหรือโควิด-19 ของอำเภอเกาะยาวน้อยในขณะนั้น หลายวันที่เกาะยาวน้อยจึงเป็นการเที่ยวที่ปลอดภัยและอุ่นใจ เป็นประสบการณ์ที่ต้องจดจำ
เป็นนักดูสารคดีตัวยง จึงรู้จักนกแก๊ก พระเอกของเกาะยาวน้อยก่อนจะได้เจอตัวจริงเสียอีก แต่เมื่อเจอตัวกันจริงๆ จึงรู้ว่ามันน่ารัก ตลก แปลก น่าทึ่ง น่าประทับใจยิ่งกว่า กลับบ้านไปคุยกับใครๆ ได้ว่าเจอนกแก๊กตั้งแต่ก้าวเท้าขึ้นเกาะจนถึงตอนนั่งรถเล่น เล่นน้ำทะเล ที่ร้านอาหาร ยามพักผ่อน อย่างใกล้ชิด ชนิดเรียกว่าอยู่ร่วมชายคากันก็ว่าได้
ปูเป้กับแม่ปิ๋ม
ปูเป้เล่าถึงช็อตเด็ดว่า “วันแรกที่มาถึง เห็นนกแก๊กกำลังแย่งชิงอาณาเขตกัน มันจิกตีกันที่ต้นมะขามตกลงมาถึงพื้นดิน แล้วตัวที่มาแย่งเขาก็ชนะค่ะ”
ช็อตเด็ดมีเยอะเสียด้วย “พ่อนกบินมาป้อนอาหารแม่นกกับลูกนกที่อยู่ในโพรง ได้ยินเสียงร้องดังๆ มันขยันป้อนมาก มาหลายครั้ง แต่บางครั้งหายไปนานจนหนูสงสัยว่ามันไปหาอาหารไกลถึงไหน”
“วันหนึ่งไปดูใต้ต้นไม้ เจอขนนกร่วงเต็มเลย ขนมันใหญ่มาก ป๊ะฮอนเจ้าบ้านบอกว่าแม่นกผลัดขนอยู่ในโพรง แล้วจะงอกใหม่จนเต็มในวันที่มันพร้อมออกจากโพรงพร้อมลูกของมัน”
ป๊ะฮอน เจ้าของบ้านพักพาปูเป้ไปดูโพรงนกแก๊กในกุโบร์หรือสุสานด้วย ดูๆ เหมือนจะน่ากลัว แต่เข้าไปแล้วกลับร่มรื่น เต็มไปด้วยต้นไม้ใหญ่อยู่ริมทะเลแสนโรแมนติก ปูเป้เลยร้องอ๋อว่าทำไมนกแก๊กถึงได้มาทำรังที่นี่ทุกปี ประสบการณ์ดูนกในสุสานเป็นอีกเรื่องชวนจดจำ
โพรงเทียมนกแก๊ก
ความที่มีนกแก๊กมากมายบนเกาะยาวน้อย ชาวบ้านจึงช่วยทำโพรงเทียมให้นกแก๊กมาวางไข่ เกิดลูก ในช่วงฤดูวางไข่ของทุกปี โพรงเทียมมีหลายแบบ ติดตั้งสูงนิดหนึ่งเพื่อความปลอดภัยจากศัตรูทางธรรมชาติ แม่นกแก๊กต้องรู้สึกปลอดภัยที่สุด เพราะต้องเลี้ยงลูกนกอยู่ในโพรงนานถึงประมาณ 90 วัน
นกแก๊ก คือนกเงือก 1 ใน 13 สายพันธุ์ของประเทศไทย มีขนาดเล็กที่สุด ปรับตัวเก่งที่สุด ที่เกาะยาวน้อยนกแก๊กจะเริ่มจับคู่กันในช่วงปลายปี และเริ่มหาโพรงรังทำรังในช่วงต้นปี หลังจากนั้นก็ฟักไข่เลี้ยงลูกจนกระทั่งออกมาอีกครั้งในช่วงเมษายนถึงพฤษภาคม แต่ไม่ว่าจะมาเยี่ยมมาเยือนเกาะยาวน้อยในช่วงเวลาไหนก็จะเห็นนกแก๊กได้ ไม่ยาก พวกมันพร้อมรับแขกเสมอ
หลังจากที่ปูเป้กลับบ้านด้วยความปลอดภัย เกาะยาวน้อยก็ประกาศล็อกดาวน์ยาวนานเช่นเดียวกับทุกๆ พื้นที่ในประเทศไทย หากนักเล่านิทานตัวยงอย่างปูเป้นำประสบการณ์ที่เกาะยาวน้อยมาเล่าเป็นนิทาน นิทานของเด็กน้อยคนนี้คงสนุกตื่นเต้น ประทับใจไม่รู้ลืม
พบประสบการณ์ของเด็กหญิงปูเป้ในทุ่งแสงตะวัน ตอน อยากอยู่ยาว ที่เกาะยาวน้อย วันเสาร์ที่ 8 สิงหาคม 2563 เวลาเช้าหน่อย 05.05 น. ทางช่อง 3 กด 33
โดย…วสวัณณ์ รองเดช
