วันจันทร์ที่ 15 ก.ค.2567 น้อมรำลึกครบรอบ 106 ปี ชาตกาล “หลวงปู่จรัญ สุเขสิโน” แห่งวัดน้ำเคือง อ.ทับคล้อ จ.พิจิตร พระเกจิอาจารย์ชื่อดังผู้มุ่งมั่นศึกษาวิทยาคม บำเพ็ญตบะแกร่งกล้า ผู้มีพรรษามากที่สุดในคณะสงฆ์ของเมืองพิจิตร
อัตโนประวัติ เกิดเมื่อศุกร์ที่ 15 ก.ค.2461 ต้นตระกูลเป็นลาวพวน อ.บ้านหมี่ จ.ลพบุรี
อายุ 20 ปี เข้าพิธีอุปสมบท ที่วัดพยัคฆาราม จ.ลพบุรี โดยมีหลวงปู่จอน เป็นพระอุปัชฌาย์
ด้วยความที่พระอุปัชฌาย์เป็นศิษย์หลวงปู่สาย วัดพยัคฆาราม ทำให้ได้ร่ำเรียนวิทยาคมจากพระเกจิสายหลวงปู่สาย ยอดพระเกจิลพบุรีมาหลายรูป
สมัยหนุ่มได้ยินชื่อเสียงหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพธิ์ ประสงค์จะไปฝากตัวเป็นศิษย์ แต่ไปหาไม่ถูก ได้มีโอกาสไปจำพรรษาอยู่วัดทุ่งเรไร ซึ่งประจวบเหมาะที่หลวงพ่อเดิมได้เดินทางมาพำนัก และนำวัตถุมงคลมากมายใส่หลังช้างมาเป็นกระสอบเพื่อแจกในงานฝังลูกนิมิต
ในวัยหนุ่มคะนองได้รับหน้าที่เฝ้าวัตถุมงคลในโบสถ์ ในยามดึกแอบไปเปิดกระสอบผ้ายันต์รูปหล่อและมีดหมอ ลอกเขียนยันต์จากวัตถุมงคลหลวงพ่อเดิม หัดเขียนอยู่ทั้งคืน
พอรุ่งสาง หลวงพ่อเดิมเดินเข้ามาในโบสถ์ เรียกให้เข้ามาหาแล้วพูดว่า “อยากรู้หรือลูก ทำไมไม่ถาม พ่อจะสอนให้อยู่แล้วไม่ต้องครูพักลักจำหรอกพ่อคุณ…” จนก้มลงกราบท่านทันที
หลวงพ่อเดิมสั่งให้หาดอกไม้ธูปเทียนแต่งขันธ์ห้าเข้ามากราบ พระจรัญก็ทำตาม หลวงพ่อเดิมครอบครูรับเป็นศิษย์ตั้งแต่นั้นมา
ในการอบรมสั่งสอนแต่ละครั้ง หลวงพ่อเดิมจะสอนสั่งเทียบอารมณ์จิตให้อย่างดี มีครั้งหนึ่งพาพระจรัญไปหลังวัดชี้ให้ดูรังนกกระจาบและถามว่า “พ่อคุณดูซิเขามีไข่กี่ใบนะ มีลูกชายลูกหญิงกี่ตัว”
จึงใช้วิชาที่หลวงพ่อเดิมสอนตอบคำถาม หลวงพ่อเดิมท่านอมยิ้มและตอบมาว่า “ดีดีรู้ดี รักษาไว้นะพ่อ”
จากนั้นจึงไปหาศึกษาวิชาจากหลวงพ่อเดิมที่วัดหนองโพธิ์หลายครั้ง เทียวมาเทียวไป
ครั้งหนึ่งอยู่กับหลวงพ่อเดิมเป็นเดือน ได้มีโอกาสพบหลวงพ่อน้อยและหลวงพ่อโอด วัดจันเสน หลวงพ่อเดิมแนะนำให้รู้จักหลวงพ่อโอด และบอกว่า “นี่องค์นี้พี่คุณนะ คุณโอดเขาอยู่ถิ่นพ่อ ส่วนคุณไปเอาดีต่างถิ่น”
ร่ำเรียนวิชาอาคมจากหลวงพ่อเดิมมากมาย โดยเฉพาะการจัดสร้างวัตถุมงคลพญาเต่าเรือนตำรับหลวงพ่อเงิน สุดยอดวิชามหาเศรษฐีที่มีพุทธคุณเด่นรอบด้าน นอกจากนี้ ยังมีตะกรุดวังหมาเน่า เหรียญข้าวร้อยถัง ยันต์โสฬส ฯลฯ
นอกจากกิตติศัพท์ด้านวัตถุมงคลแล้ว หลวงปู่จรัญยังมีชื่อเสียงในเรื่องน้ำมนต์ล้างอัปมงคลด้วย
อยู่ช่วยงานที่วัดหนองโพธิ์หลายวัน หลวงพ่อเดิมสอนวิชาให้เป็นอันมาก กระทั่งปีพ.ศ.2494 หลวงพ่อเดิมมรณภาพ
เคยมีศิษย์ใกล้ชิดเล่าให้ฟังว่า ครั้งหนึ่งได้รับกิจนิมนต์เข้าร่วมพิธีพุทธาภิเษกวัตถุมงคล ในงานนั้นมีพระเกจิคณาจารย์ชื่อดังมากมาย หลวงปู่จรัญเดินเข้าไปในโบสถ์ ไปนั่งเสกร่วมกับพระเกจิชื่อดังอีกหลายรูป หลังนั่งเสกสักครู่มีหลวงปู่ท่านหนึ่งเป็นพระที่มีลูกศิษย์มากเดินเข้ามาหาแล้วบอกกับหลวงปู่จรัญว่า “ตอนผมอายุเท่าคุณ ผมยังทำไม่ได้ขนาดนี้เลย คุณนี่แน่จริงๆ”
และอีกครั้งหนึ่งเดินทางไปกราบหลวงพ่อพรหมที่เขาช่องแค พอไปถึงหลวงพ่อพรหมกำลังฉันเพลจึงเรียกให้มานั่งฉันด้วย ขณะที่ฉันเพลอยู่ หลวงพ่อพรหมก็พูดขึ้นมาว่า “คุณไม่ต้องเรียนกับผมหรอก” พลางชี้มือไปที่พระพุทธรูปแล้วบอกว่า “หลวงปู่จรัญต้องเรียนกับพระพุทธ”
กล่าวได้ว่า หลวงปู่จรัญไม่ค่อยจัดสร้างวัตถุมงคลให้เช่าบูชาบ่อยนัก หลวงปู่จรัญกล่าวปรารภว่า “เราไม่ต้องการเงิน เราต้องการช่วยเขาเท่านั้น”
มรณภาพอย่างสงบหลังเข้ารับการรักษาโรคติดเชื้อในกระแสโลหิตที่ตึกอาพาธสงฆ์โรงพยาบาลพิจิตร เมื่อวันที่ 15 ก.พ.2555 สิริอายุ 94 ปี พรรษา 74
คณะศิษยานุศิษย์นำสังขารตั้งบำเพ็ญกุศลอยู่ที่วัดน้ำเคือง และรดน้ำศพช่วงเย็นวันที่ 18 ก.พ.2555 ก่อนนำร่างบรรจุโลงเพื่อบำเพ็ญกุศลตามประเพณี
