วันอาทิตย์ที่ 10 พ.ย.2567 น้อมรำลึกครบรอบ 107 ปี ชาตกาล “พระราชสิทธิโกศล” หรือ “หลวงพ่อเทพ นันโท” อดีตเจ้าอาวาสวัดกลาง อ.เมือง จ.สุรินทร์ และอดีตเจ้าคณะจังหวัดสุรินทร์ (มหานิกาย) เป็นพระเถระที่ชาวสุรินทร์ให้ความเลื่อมใสศรัทธา
แม้ละสังขารจากไปนานแล้วก็ตาม แต่คุณูปการยังคงมีปรากฏสืบต่อมา
อัตโนประวัติ มีนามเดิมว่า เทพ จันทร์เพชร เกิดเมื่อวันที่ 10 พ.ย.2460 ณ บ้านเลขที่ 4/1 หมู่ที่ 6 ต.ในเมือง อ.เมือง จ.สุรินทร์ บิดา-มารดา ชื่อ นายติง-นางตัน จันทร์เพชร
พ.ศ.2483 สำเร็จการศึกษาชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น (ม.ศ.3) จากโรงเรียนสุรินทร์ราษฎร์บำรุง จ.สุรินทร์
เมื่ออายุครบ 21 ปีบริบูรณ์ ในปี พ.ศ.2481 เข้าพิธีอุปสมบท ณ พัทธสีมาวัดจุมพลสุทธาวาส มีพระครูคุณรสศีลขันธ์ (หลวงพ่อเปาว์ มัจจาโค) เป็นพระอุปัชฌาย์
สมัครใจไปอยู่จำพรรษา เพื่อเล่าเรียนพระปริยัติธรรมวินัยและปรนนิบัติรับใช้พระประภากรคณาจารย์ (หลวงพ่อเดื่อ ปภากโร) เกจิดังจอมอาคมขมังเวท อดีตเจ้าอาวาสวัดกลางสุรินทร์ และอดีตเจ้าคณะจังหวัดสุรินทร์ ฝ่ายมหานิกาย
มีความจำเป็นเลิศ ในเวลาช่วงสั้น สามารถอ่านเขียนคัมภีร์ใบลานและเขียนภาษาขอมได้
พ.ศ.2483 เจ้าคณะจังหวัดสุรินทร์ ได้แต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งเป็นผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดกลางสุรินทร์
พ.ศ.2487 สอบได้นักธรรมชั้นเอก สำนักเรียนคณะจังหวัดสุรินทร์ สำนักศาสนศึกษาวัดกลางสุรินทร์ พ.ศ.2500 เป็นเจ้าคณะอำเภอเมืองสุรินทร์
พ.ศ.2506 เมื่อเจ้าคณะจังหวัดสุรินทร์มรณภาพ ดังนั้นจึงได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดกลางสุรินทร์ โดยมีนโยบายมุ่งเน้นพัฒนาการศึกษา
พ.ศ.2510 เป็นเจ้าคณะจังหวัดสุรินทร์
พ.ศ.2517 จัดตั้งมูลนิธิเพื่อการศึกษาแผนกบาลี ให้รางวัลแก่นักเรียนที่มุ่งมั่นเรียนดี อาทิ สบง จีวร หนังสือเรียน รวมทั้งทุนการศึกษา พ.ศ.2527 ได้จัดตั้งมูลนิธิปริยัติธรรมโกศล เพื่อส่งเสริมการศึกษาและปฏิบัติธรรม พร้อมทั้งขออนุญาตจัดสร้างวิทยาเขตมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เปิดสอนพระภิกษุ-สามเณรในระดับปริญญาตรี
สำหรับคติธรรมที่ยึดถือเป็นสรณะคือ จงพัฒนาตนเอง ก่อนพัฒนาผู้อื่น โดยใช้หลักปกครองฆราวาสธรรม ในรูปแบบธรรมะของผู้ครองเรือน (พ่อปกครองลูก) มีความเมตตา วางตัวเรียบง่าย เข้าหาสะดวก
รับกิจนิมนต์โดยไม่แบ่งชั้นวรรณะ ใครมาก่อนได้รับนิมนต์ก่อน
ลำดับสมณศักดิ์ พ.ศ.2497 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตรที่ พระครูสิทธิการโกศล พ.ศ.2506 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตรที่ เจ้าคณะอำเภอชั้นเอก ในราชทินนามเดิม
พ.ศ.2511 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์ เป็นพระราชาคณะชั้นสามัญ ที่ พระสิทธิการโกศล
พ.ศ.2523 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์ เป็นพระราชาคณะชั้นราช ที่ พระราชสิทธิโกศล
เป็นพระนักเทศน์ที่ชาวบ้านต่างเลื่อมใสศรัทธา อบรมสั่งสอนผู้ที่มารับฟังในงานบุญเป็นประจำ คอยเตือนใจให้ทุกคนรู้จักมีสติ ใช้ความคิด อย่าให้อารมณ์มาครอบงำสติ ควรคิดก่อนทำ อย่าทำก่อนคิด
ผลงานด้านวัตถุมงคล พ.ศ.2510 อนุญาตให้จัดสร้างวัตถุมงคลเป็นพระกริ่งสุรินทร์พร จำนวน 7,000 องค์ พระผงสุรินทร์พร (เนื้อว่านสีน้ำตาล) จำนวน 7,000 องค์ เพื่อแจกเป็นที่ระลึกโดยไม่เปิดให้จำหน่าย
พ.ศ.2520 อนุญาตให้วัดจัดสร้างวัตถุมงคลฉลองอายุครบ 5 รอบ เป็นเหรียญรูปเหมือน รุ่น 1 เพื่อมอบให้ผู้มีจิตศรัทธาร่วมบริจาคทรัพย์สมทบทุนจัดตั้ง “มูลนิธิวัดกลางสุรินทร์” วัตถุมงคลทุกรุ่นจึงมีประสบการณ์ เปี่ยมด้วยพุทธคุณ แคล้วคลาด เมตตามหานิยม คณะศิษย์ที่ได้ครอบครองวัตถุมงคลจะเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี เพื่อเป็นมรดกตกทอดไปสู่บุตรหลานต่อไปภายภาคหน้า
พ.ศ.2535 เริ่มมีอาการอาพาธด้วยโรคสมองฝ่อ ต้องแวะเวียนเข้าออกโรงพยาบาลเป็นประจำ
กระทั่ง วันที่ 23 พ.ค.2539 เวลา 07.15 น. มรณภาพด้วยอาการสงบ ณ โรงพยาบาลสุรินทร์
สิริอายุ 79 ปี พรรษา 59
