คอลัมน์ ชกไม่มีมุม
วงค์ ตาวัน
เมื่อจะย่างเข้าสู่ปีพ.ศ.ใหม่ ย่อมวาดหวังกันว่า ปีหน้า 2560 คงจะเป็นปีที่สดใส เศรษฐกิจการค้าคงจะฟื้นตัวคืนมา เพื่อให้ปัญหาปากท้องของผู้คนคลี่คลายไปเสียที แต่นั่นเป็นความหวัง เป็นคำอธิษฐาน ส่วนโอกาสจะ เป็นจริงได้หรือไม่ น่าจะวิเคราะห์กันได้ไม่ยาก
ปี 2559 ที่กำลังจะผ่านไป เราได้เห็นข่าวธุรกิจใหญ่น้อย ต้องปิดกิจการกันไปมากมาย เพราะทนแบกรับหนี้สินที่สะสมมาตลอด 2-3 ปีมานี้ไม่ไหว
2-3 ปีที่ผ่านมาเกิดอะไร ทำไมจึงส่งผลให้เจ้าของกิจการต่างๆ กำไรหดหาย จนกลายเป็นตัวเลขติดลบไปตามกัน
ทุกคนย่อมรู้ว่าด้วยปัญหาการเมืองมาเป็นตัวกำหนด
ขัดแย้งแตกแยกกันรุนแรง เสร็จแล้วก็เลือกทางแก้ปัญหาที่ไม่เป็นประชาธิปไตย!
โลกก็เลยไม่คบค้า การค้าการส่งออกของเราจึงติดขัดไปหมด เลยกระทบกันไปทั่ว หน้าแห้งกระเป๋าแฟบไปตามๆ กัน
พูดง่ายๆ ว่า มีรัฐบาลทหาร ดีอย่างเดียว คือ สงบราบคาบ
ส่วนด้านอื่น ติดขัดไปหมด
อีกทั้งรัฐบาลทหารโดยปกติ เมื่อเข้ามาควบคุมบ้านเมือง จะเน้นแก้ปัญหาแค่ปีเดียว แล้วจะรีบถอยกลับกรมกอง เพราะทุกคณะปฏิวัติในอดีตรู้ดีว่า ให้มีพล.อ.นั่งเก้าอี้ผู้นำรัฐบาล ทั่วโลกเขาจะมองเราด้วยสายตาเช่นไร
จึงเข้ามาคุมอำนาจไม่นาน แล้วรีบคืนประชาธิปไตย เพื่อลบภาพสังคมที่ไร้สิทธิเสรีภาพโดยเร็วที่สุด
แต่คณะรัฐบาลทหารชุดนี้ มีเสียงเชียร์ว่าปฏิวัติแล้วอย่าเสียของ เลยวางแผนทำโน่นนี่กันยกใหญ่ ผ่านมา 2 ปีกว่าแล้วและมีกำหนดอยู่ยาวอีกปีหน้า ผลเป็นเช่นไรบ้าง
แล้วนี่จะวางยุทธศาสตร์ 20 ปี ให้รัฐบาลต่อๆ ไปต้องปฏิบัติตาม
แค่ 2-3 ปีนี้ ยังอ่วมอรทัยกันไม่พอหรือ!?
อย่างปี 2560 ที่วางโรดแม็ปเอาไว้ว่า จะมีเลือกตั้งปลายปี ทำให้คนเริ่มเห็นแสงสว่าง บรรยากาศการเมืองที่คลายลงจะทำให้เศรษฐกิจฟื้นกลับมาได้
แต่ส่งท้ายปี 2559 นี้ ด้วยพ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ ที่สภา “ตามสั่ง” โหวตผ่านเรียบร้อยไปแล้ว
นอกจากต้องทะเลาะกับชาวเน็ต ที่หวงแหนในเสรีภาพแล้ว
ที่น่าเป็นห่วงอีกด้าน คือ ธุรกิจต่างชาติที่มีฐานการลงทุนอยู่ในไทย เห็นพ.ร.บ.ตัวนี้แล้ว ใครจะเห็นด้วย!?
แนวทางแบบรัฐบาลทหารนั้นก็ชัดเจนอยู่แล้ว ความมั่นคงต้องมาก่อนอื่น
แต่สังคมมีความหลากหลาย
มีคนในแวดวงอื่นที่เห็นสิทธิเสรีภาพเป็นเรื่องใหญ่ มีวงการการค้าที่ห่วงการถูกล้วงข้อมูลเป็นเรื่องสำคัญ
อย่างนี้แล้วเศรษฐกิจปีหน้า 2560 จะไปเป็นดังที่คาดหวังกันหรือไม่
ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรกระมัง!!
