“วงค์ ตาวัน”
เหตุการณ์สึนามิที่อินโดนีเซียเมื่อสัปดาห์ก่อน มีคนตายสูงถึง 1.4 พันศพ ความเสียหายต่อตึกรามบ้านช่องย่อยยับเป็นวงกว้าง เกิดคำถามถึงระบบเตือนภัย รวมทั้งมาตรการป้องกันความสูญเสีย เนื่องจากไม่ใช่เหตุใหม่ที่ยังไม่เข้าใจไม่เรียนรู้
แล้วก็เลยลุกลามทำความหวาดผวามาถึงคนไทยเรา ด้วยภาพอันโหดร้ายจากคลื่นยักษ์ที่ ถล่ม 6 จังหวัดอันดามันเมื่อ 14 ปีก่อน ยังคงไม่ลืมเลือน
แถมกลัวกันว่า หน่วยงานที่รับผิดชอบได้ดูแลบำรุงรักษา ระบบเตือนภัยสึนามิของบ้านเรา ที่สร้างเอาไว้เมื่อกว่า 10 ปีที่แล้วนั้น
ยังใช้ได้ดีมีประสิทธิภาพอยู่หรือไม่!?
ทั้งยังมีนักวิชาการที่เชี่ยวชาญด้านแผ่นดินไหวและ สึนามิ ออกมาให้ข้อมูลเรื่องทุ่นเตือนภัย ว่าอยู่ในสภาพขัดข้องไม่สามารถให้ข้อมูลได้
ถือเป็นการออกมาเตือนที่ต้องสนใจฟังกัน และต้องมีคำตอบ
เพราะสึนามิเมื่อ 26 ธันวาคม 2547 นั้น มันคือมหันตภัยที่คนไทยได้ประจักษ์ต่อสายตาตัวเอง
ธรรมชาติอันยิ่งใหญ่ เมื่อเล่นบทโหดร้าย ก็ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ
ฤทธิ์ของคลื่นยักษ์เมื่อ 14 ปีก่อนนั้น ทำให้คนตายในทุกพื้นที่ทั่วโลกกว่า 2 แสนราย เฉพาะในไทย ที่โดนโจมตีใน 6 จังหวัดฝั่งอันดามัน มีคนตายเกินกว่า 5 พันศพ
ความสูญเสียต่อสิ่งปลูกสร้างและทรัพย์สินมากมายยิ่งนัก ผลต่อการท่องเที่ยวก็หนัก
เหตุร้ายที่อินโดนีเซียหนนี้ ทำให้เกิดกระแสในหมู่คนไทยโดยเฉพาะในพื้นที่ที่เคยเกิดเหตุ พากันตื่นตัวกันมากในระยะนี้
ภาคประชาชนที่ตั้งศูนย์เฝ้าระวังขึ้นมา ได้เรียกร้องให้ชาวบ้านในทุกพื้นที่ที่มีการตั้งหอเตือนภัยนับร้อยแห่ง
ช่วยกันตรวจสอบ ยังได้ยินเสียงจากลำโพง เสียงเพลงชาติยังดังเป็นปกติหรือไม่!?
เอาเป็นว่า ที่ไหนขัดข้อง ไม่ได้ยิน หรือฟังเบา ฟังไม่ชัด ให้เร่งแจ้งข้อมูล
ขณะเดียวกันศูนย์เตือนภัยพิบัติแห่งชาติ ได้ออกแถลงยืนยันว่า ยังคงทำหน้าที่อย่างแข็งขันมาโดยตลอด ยังเฝ้าระวังตลอด 24 ชั่วโมง
ยิ่งเกิดเหตุที่อินโดนีเซีย ยิ่งเพิ่มความระมัดระวังมากขึ้น
รวมทั้งยังแสดงข้อมูลเกี่ยวกับระบบเตือนภัยทั้งระบบ ว่ายังคงมีประสิทธิภาพดีอยู่ มีการตรวจสอบและทดสอบทุกสัปดาห์
ชี้แจงมาก็ช่วยให้สบายใจกันขึ้น แต่ยังคงไม่พอ
น่าจะแสดงการทดสอบทั้งหอเตือนภัย ทั้งทุ่นในทะเล และทั้งระบบ ให้ชาวบ้านได้ประจักษ์ชัด ว่าทำงานได้แน่แท้จริง
ปุบปับเกิดคลื่นยักษ์ขึ้นมา
ป้องกันได้พร้อม รักษาชีวิตประชาชน นักท่องเที่ยว เอาไว้ให้ได้ปลอดภัย เป็นเรื่องใหญ่สุด!
